Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ετσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η παραμονή της κυβέρνησης στη θέση της εξαρτάται από το τυχαίο γεγονός και μόνο. Λογικό είναι επομένως ότι από εδώ και πέρα, είναι καθημερινά πιθανή η ημέρα προκήρυξης των εκλογών.

ΤΗΝ ΩΡΑ που η σκευωρία της Novartis καταρρέει παταγωδώς, παράγοντας ενδεχομένως και ποινικές ευθύνες για τους «δημιουργούς» της σκευωρίας -και όχι μόνο-, ο πρωθυπουργός έκανε αναρτήσεις με παγωμένους καταρράκτες από τα Τζουμέρκα. Κι άφησε τη διαχείριση της μείζονος «κρίσης Μανιαδάκη» στα χέρια του ανθρώπου που συναναστρέφεται και κοινωνικά. Στον καρδιακό φίλο του Π. Πολάκη, ο οποίος -εκτός από το γνωστό «δόγμα» που έχει εισηγηθεί- καταγγέλθηκε επισήμως από την Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων Ελλάδος για ωμές παρεμβάσεις στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και θεσμική εκτροπή. Ουσιαστικά καταγγέλθηκε για απόπειρα αλλοίωσης του πολιτεύματος, βασικότατος πυλώνας του οποίου παραμένει -ευτυχώς- η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.

ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ είναι ότι ο Π. Πολάκης «αντικαθιστά» ουσιαστικά τον Δ. Παπαγγελόπουλο, ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει πέσει στη δυσμένεια του Μεγάρου Μαξίμου, το οποίο, ενώ τον εμπιστεύτηκε και του ανέθεσε την «υψηλή εποπτεία» της Novartis, τώρα διαπιστώνει σειρά παιδαριωδών χειρισμών και δικονομικών αστοχιών, που το εκθέτουν δραματικά, σε βαθμό γελοιοποίησης. Και κυρίως, αποκαλύπτουν τη μεθοδευμένη προσπάθεια να στηθεί «παρακρατικού τύπου» σύστημα, με αιχμή την Εισαγγελία Διαφθοράς και στόχο την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης.

ΑΛΛΩΣΤΕ τη μεθοδολογία των «πιέσεων» να «δώσει ονόματα» πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης δεν ήταν ο Ν. Μανιαδάκης ο πρώτος που την περιέγραψε. Προηγήθηκαν η Ελ. Ράικου, ο Θ. Κιτσάκος και κυρίως ο τραπεζίτης Ζ. Κ. Οσβαλντ, βασικός μάρτυρας κι εμπλεκόμενος στην υπόθεση της Siemens, ο οποίος έσπασε το «βραχιολάκι» και πιθανώς διέφυγε στο εξωτερικό. Σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα», στις 25/11/2018, δήλωσε απερίφραστα ότι «μου έδωσαν λίστες με ονόματα να υπογράψω». Οι λίστες αυτές περιείχαν τα ονόματα πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης. Ακριβώς όπως ζητήθηκε από τον Ν. Μανιαδάκη να πει ότι χρηματίστηκαν από τη Novartis oι Α. Σαμαράς, Α. Γεωργιάδης και Γ. Στουρνάρας.

«ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗΣ» νοοτροπίας όμως είναι και οι υπόλοιπες μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν, προκειμένου να κατασκευαστούν «ένοχοι». Τα «πουλάκια που πιάστηκαν και κελάηδησαν» -κατά τον Π. Πολάκη- είναι ουσιαστικά οι τρεις «κουκουλοφόροι μάρτυρες», οι οποίοι έγιναν δύο μετά την αποκάλυψη του Ν. Μανιαδάκη. Οι άλλοι δύο, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι δυο πρόσωπα στους λογαριασμούς των οποίων βρέθηκαν χρήματα (όχι πολύ μεγάλα ποσά), τα οποία δεν μπορούσαν να τα δικαιολογήσουν. Ετσι ο «Σαράφης» και η «Κελέση» έγιναν «εργαλεία» στα χέρια του «συστήματος». Δεν είναι τυχαίο, π.χ., ότι εναντίον του Ν. Μανιαδάκη κατέθεσαν οι άλλοι δυο προστατευόμενοι μάρτυρες, όταν αυτός δεν ικανοποίησε τις «απαιτήσεις» των «αρχών» και έτσι μετετράπη σε κατηγορούμενο.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίο επίσης, ότι ενώ η «Κελέση» καταγγέλλει τον Ν. Μανιαδάκη σε δυο καταθέσεις της τον Νοέμβριο του 2017, τον Δεκέμβριο του 2017 (σε μεταγενέστερο χρόνο δηλαδή) η εισαγγελέας κ. Τουλουπάκη τον εντάσσει στο καθεστώς του προστατευόμενου μάρτυρα. Δυο τινά μπορεί να συνέβησαν: Ή η κ. Τουλουπάκη -γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα- έκρινε παντελώς αναξιόπιστη την «Κελέση» κι έτσι θεώρησε ότι ο Μανιαδάκης δεν είχε εμπλοκή και κώλυμα ένταξης στο καθεστώς προστασίας ή ενήργησε καθ’ υπέρβαση των εξουσιών της, ενδεχομένως κινούμενη με άλλα κίνητρα ή «εγγυήσεις».

Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν ερωτήματα. Καθώς -εκτός των άλλων- οι καταθέσεις του Ν. Μανιαδάκη έχουν ουσιαστικά ήδη «καεί». Το ίδιο συμβαίνει και με τις καταθέσεις των άλλων δυο «κουκουλοφόρων μαρτύρων». Αυτό ίσως εξηγεί και τη μη άσκηση διώξεων από την κ. Τουλουπάκη, γεγονός που έχει προκαλέσει τη δυσαρέσκεια του «παραδικαστικού κυκλώματος», αλλά και των μιντιακών «σερβιτόρων» του. Προφανώς, λένε νομικοί κύκλοι, η κ. Τουλουπάκη, γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα, δεν αναλαμβάνει το κόστος και το ρίσκο της άσκησης διώξεων, στηριζόμενη σε καταθέσεις των οποίων αμφισβητείται η εγκυρότητα…

ΟΛΑ ΟΣΑ βλέπουν το φως της δημοσιότητας κι όσα κυκλοφορούν στους δικαστικούς διαδρόμους παραπέμπουν ευθέως σε μια από τις πιο άθλιες σκευωρίες που έχουν επιχειρηθεί ποτέ. Η οποία δυστυχώς εμπλέκει -ευτελίζοντάς τους- και ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς, οι οποίοι εμφανίζονται όχι να επιτελούν το πατριωτικό και συνταγματικό καθήκον τους, αλλά να μετατρέπονται οικειοθελώς σε «όργανα» του «αόρατου παραδικαστικού κυκλώματος», το οποίο αναφέρεται απευθείας στο Μέγαρο Μαξίμου.

Πέραν της σοβαρής «θεσμικής βλάβης» που έχει προκαλέσει η λειτουργία του «παραδικαστικού κυκλώματος» με την «εργαλειοποίηση» της Δικαιοσύνης, η κυβέρνηση βρίσκεται αυτοπαγιδευμένη στις δικές της προσπάθειες να εξοντώσει τους πολιτικούς αντιπάλους της. Και πέραν των όποιων ποινικών ευθυνών κληθεί ενδεχομένως να αντιμετωπίσει στο μέλλον, επί του παρόντος εκθέτει διεθνώς τη χώρα κι εκτίθεται πολιτικά και η ίδια. Κι όπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση με τη Novartis «πήγε για μαλλί», αλλά μάλλον θα «βγει κουρεμένη»…

Επικίνδυνη… κωλοτούμπα

Η ΠΡΩΤΗ κωλοτούμπα για το 2019 που έκανε η κυβέρνηση διά του Δ. Τζανακόπουλου, μπορεί να ήταν εξόχως θεαματική, αλλά θεσμικά είναι πολύ επικίνδυνη. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κάνοντας όχι… «στροφή 360 μοιρών» αλλά 180 μοιρών, υπαναχώρησε πλήρως από όσα είχε πει προ ολίγων εβδομάδων, αποκαλύπτοντας ότι το Μέγαρο Μαξίμου αποδέχεται πλέον να είναι κυβέρνηση με ψήφο ανοχής. Ο κ. Τζανακόπουλος, με αυτή την παραδοχή, ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ ότι η κυβέρνηση ουσιαστικά έχει απολέσει τη ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ. Κι αυτό, όπως και να το δει κανείς, συνιστά μείζον θεσμικό και πολιτικό ζήτημα.

Η… ΠΑΡΕΑ του Μαξίμου μπορεί από το «ολότελα» να προτιμά την «Παναγιώταινα». Από το τίποτα δηλαδή, μπορεί να προτιμά την παράταση του βίου της, έστω και με το θεσμικά κολοβό και στρεβλό σχήμα της κυβέρνησης που δεν έχει τη δεδηλωμένη, αλλά έχει ψήφο ανοχής. Αλλά αυτό είναι δικό της θέμα. Τα παραδείγματα της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, που επικαλέστηκε ο κ. Τζανακόπουλος, είναι πολιτικά και θεσμικά κωμικά, καθώς πρόκειται για εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις.

ΤΟ ΘΕΜΑ, όμως, δεν είναι τι θέλει και πόσο χαμηλά είναι διατεθειμένος να πέσει ο Αλ. Τσίπρας για να παραμείνει λίγο παραπάνω στην εξουσία. Το θέμα είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος είναι και ο εγγυητής του πολιτεύματος, έχει δώσει εντολή σχηματισμού μιας δικομματικής κυβέρνησης. Αυτή η δικομματική κυβέρνηση ουσιαστικά δεν υφίσταται πλέον, από τη στιγμή που ο ένας εταίρος, ο Π. Καμμένος εν προκειμένω, έχει δηλώσει ότι θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση με το που θα έλθει προς κύρωση η συμφωνία των Πρεσπών. Πόσο μπορεί να ισχύει η εντολή που έχει δώσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Πόσω μάλλον όταν ο πρωθυπουργός αρκείται να είναι πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης με ψήφο ανοχής και αρνείται να προκαλέσει μια ψηφοφορία, η οποία να πιστοποιεί ότι έχει τη δεδηλωμένη. Αρνείται να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης. Και το αρνείται γιατί ξέρει ότι δεν την έχει.

ΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ κενό είναι προφανές, όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να το κρύψει με «μουσαμάδες» τύπου μετρό Θεσσαλονίκης. Η ευθύνη για την αντιμετώπισή του πέφτει σε πολλούς. Και στους επικεφαλής όλων των δημοκρατικών δυνάμεων, τους οποίους κάλεσε ο Κυρ. Μητσοτάκης «να αποτρέψουμε από κοινού την επιχειρούμενη θεσμική εκτροπή». Και στους δικαστικούς λειτουργούς. Και στον κάθε βουλευτή προσωπικά. Αλλά και στο θεματοφύλακα του πολιτεύματος και της τήρησης του Συντάγματος.

Ο Π. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ γνωρίζει ότι έρχεται η στιγμή που πρέπει να ασκήσει τα συνταγματικά καθήκοντά του. Γνωρίζει ότι άλλη εντολή έχει δώσει κι άλλη επιχειρεί να την κάνει ο κ. Τσίπρας. Γνωρίζει ότι η χώρα, στην κατάσταση που βρίσκεται, δεν μπορεί να κυβερνάται από μια κυβέρνηση με ψήφο ανοχής. Και γνωρίζει επίσης ότι σε όλο τον πολιτισμένο και δημοκρατικό κόσμο οι κυβερνήσεις που έχουν απλώς ψήφο ανοχής είναι κυβερνήσεις με μία κυρίως αρμοδιότητα: Να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές, από τις οποίες θα προκύψει μια κυβέρνηση που θα έχει τη ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ.

«Κόκκινο πανί» ο Παύλος Πολάκης για τους «53»

Μετά τον Ν. Παππά, οι «53» έχουν βάλει στο στόχαστρο τον Π. Πολάκη. Ο ΥΨΗΠΤΕ δέχεται πυρά για τον «εξαφανισμένο Μανόλο».

Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας για τους χειρισμούς και τη συμπεριφορά του στην υπόθεση της Novartis. Ν. Βούτσης, Ν. Φίλης, Ε. Τσακαλώτος κι άλλα επιφανή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι σκοπίμως «αποτραβηγμένα» από το Μ. Μαξίμου και τον Π. Πολάκη, μετά τις τελευταίες εξελίξεις «στο μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους». Λέγεται μάλιστα ότι μέχρι και ο πρώην υπ. Δικαιοσύνης Στ. Κοντονής, ο οποίος υπήρξε εξέχον στέλεχος της μεθόδευσης, «μουρμουρίζει» τον τελευταίο καιρό…

Τα 45.000 ευρώ της «κουκούλας»

«Πιάστηκε» από τη χρήση του e-banking. Από ένα λογαριασμό του κ. Φρουζή βρέθηκαν στον προσωπικό λογαριασμό ενός από τους δυο εναπομείναντες «κουκουλοφόρους μάρτυρες» 45.000 ευρώ, με συναλλαγή e-banking. Αυτό ήταν. Ο προστατευόμενος μάρτυρας, ο οποίος φέρεται να είχε και προσωπική σχέση με τον ισχυρό άνδρα της Novartis, Ν. Φρουζή, έγινε κανονικό «εργαλείο» στα χέρια των αρχών και του «παραδικαστικού κυκλώματος». Εδωσε πλήθος καταθέσεων, υπό καθεστώς «πιέσεων και εκβιασμών», όπως υποστηρίζουν πρόσωπα που είναι σε θέση να γνωρίζουν και κάθε φορά προσέθετε «κάτι» που του ζητείτο.

Μια από τις τελευταίες «υπηρεσίες» που ζητήθηκαν ήταν η ενοχοποίηση του Ν. Μανιαδάκη, ώστε από προστατευόμενος μάρτυρας να γίνει κατηγορούμενος. Κι όπως φαίνεται, δόθηκε, καθώς η τακτική των εκβιασμών είναι σχεδόν πάντοτε αποδοτική, όταν πρόκειται για πρόσωπα που «έχουν λερωμένη τη φωλιά τους»…

Εξαλλο το FBI!

Δεν είναι μόνο η δυσμένεια του Μεγάρου Μαξίμου για τον Δ. Παπαγγελόπουλο, ο οποίος «κατηγορείται» ότι με τους επιπόλαιους χειρισμούς του έχει βάλει την κυβέρνηση «σ’ έναν δρόμο χωρίς επιστροφή». Είναι και η οργή -όπως λένε οι πληροφορίες- του FBI. Το οποίο φέρεται να είναι «έξαλλο» γιατί οι χειρισμοί της Ελλάδας «θέτουν σε κίνδυνο και τη δική του έρευνα» για τη Novartis.
Τα «πυρά της οργής» του FBI πιάνουν και την Ε. Τουλουπάκη, καθώς, όπως λένε οι ίδιες πληροφορίες, «αρκετές ενέργειές της αντί να λύνουν προβλήματα, δημιουργούν και νέα».

Το αποτέλεσμα είναι ότι, παρά τα αντίθετα που διαρρέουν κυβερνητικοί και δικαστικοί κύκλοι, η συνεργασία του FBI με τις ελληνικές αρχές δεν περνάει την καλύτερη εποχή της. Λέγεται, μάλιστα, ότι οι αμερικανικές αρχές έχουν διαμηνύσει στις αντίστοιχες ελληνικές να μην περιμένουν πολλά από δω και πέρα…

Γιατί «είναι πολλά τα λεφτά, Αρη»

Δεν είναι μόνο ο ερασιτεχνισμός και τα «νομικά φάουλ» των ελληνικών αρχών που έχουν ενοχλήσει το FBI. Οι πληροφορίες λένε ότι η έρευνά του έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που η Novartis είναι πρόθυμη να πληρώσει ένα τεράστιο πρόστιμο στις αμερικανικές αρχές προκειμένου να επέλθει συμβιβασμός.

Ομως, οι άστοχοι χειρισμοί των ελληνικών αρχών ουσιαστικά «διευκολύνουν» τη Novartis, αφού η ελληνική έρευνα έχει αφήσει στο απυρόβλητο το πραγματικό σκάνδαλο των χιλιάδων γιατρών που συνταγογραφούσαν με το… αζημίωτο τα φάρμακά της. Η έρευνα του FBI αφορά στις αθέμιτες πρακτικές της Novartis και η έρευνα των ελληνικών αρχών αφορούσε στην εξόντωση πολιτικών αντιπάλων. Κάπως έτσι οι δυο έρευνες έγιναν ασύμβατες…

Το μόνο που προσπαθεί να τις κάνει συμβατές είναι το νομικό γραφείο που εκπροσωπεί τους προστατευόμενους μάρτυρες του FBI. Κι αυτό γιατί διεκδικεί σημαντικό ποσοστό (κάτι ακούγεται για 15%) από το πρόστιμο που θα καταβάλει η Novartis. Εξ ου και η «μαχητικότητα» ενός δικηγόρου, ο οποίος κόπτεται για τη διαφθορά και την πατρίδα…

Απορίες

1. Η διάψευση Λιάκου ότι ενημέρωσε τον Γ. Στουρνάρα για τις εναντίον του μεθοδεύσεις πόσο… διάψευση ήταν τελικά; Αληθεύει ότι είναι «υπ’ ατμόν» από το Μαξίμου;

2. Τόσα «λαγωνικά της Novartis» και συνεχίζουν να μην έχουν ακούσει τίποτα για τη σχέση Κουρουμπλή-Μανιαδάκη;

3. Τελικά, μήπως πράγματι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. ήταν «κυβέρνηση ειδικών αναγκών»;

4. Μια σύνταξη που το 2016 ήταν 662 ευρώ, το 2017 547 ευρώ και το 2018 έγινε 467 ευρώ μπορεί να… μειώθηκε;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]