Γράφει ο Λευτέρης Ποταμιάνος*
Είχαμε φτάσει τα προηγούμενα χρόνια στο σημείο να απαξιώνουμε τελείως την ακίνητη περιουσία, να ακούμε για μπετό, τοίχους και τούβλα και να μας πιάνει αποστροφή, θλίψη που επενδύσαμε εμείς, οι γονείς και οι παππούδες μας σε αυτά.
Ηταν η αλήθεια όμως αυτή ή μήπως βλέπαμε λίγο «θολά» το τοπίο υπό το πρίσμα της αδιάκοπης φορολογίας, της έντονης οικονομικής ασφυξίας, των συνεχόμενων κακών ειδήσεων για τη χώρα και της πλήρους απαξίωσής μας από τους ξένους επενδυτές.
Βέβαια πάντα θα υπάρχει στο μυαλό όλων των χρηστών και επενδυτών η υποψία χειραγώγησης της ελληνικής κτηματαγοράς και ασφυξίας αυτής σε χαμηλές έως και εξευτελιστικές κάτω του κατασκευαστικού κόστους τιμές, έως ότου αποφασιστεί από κάποια «υψηλά» επενδυτικά κέντρα η αντίστροφη μέτρηση.
Αυτή την ώρα όλοι αναρωτιούνται μήπως αυτή η στιγμή έχει έρθει και πλέον έχουμε αφήσει τα ιστορικά χαμηλά πίσω. Είναι γεγονός όμως πως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει κάτι τέτοιο με απόλυτη βεβαιότητα. Τούτο διότι τα μηνύματα είναι αισιόδοξα για την ώρα, αλλά οι πληγές παραμένουν ανοιχτές ακόμα. Πλειστηριασμοί, «κόκκινα» δάνεια, χρέη κ.ά. δίνουν την «άλλη» εικόνα.
Το 2018 ίσως να ήταν μια χρονιά-ορόσημο, μια χρονιά αλλαγής πλάνου. Ισως και όχι όμως και αυτό θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Από την αρχή του το 2018 έδειξε μια αισιόδοξη κατεύθυνση σε σχέση με τα άλλα έτη και συγκρινόμενο πάντα σε θέματα συναλλαγών ακίνητων και επενδύσεων σε αυτά. Εντονη κινητικότητα, ζωηρό ενδιαφέρον για αστικά και τουριστικά ακίνητα ειδικού σκοπού, ενδιαφέρον από ξένους επενδυτές, golden visa, αγορά ακινήτων για βραχυπρόθεσμες μισθώσεις και μεγάλες επενδύσεις σε μεγάλα τουριστικά ακίνητα.
Ολα αυτά συνέθεσαν ένα τελείως διαφορετικό παζλ. Απότομη αλλαγή εικόνας το τελευταίο δωδεκάμηνο στο κέντρο των Αθηνών, στα νότια προάστια, αλλά και σε πολλούς άλλους δημοφιλείς προορισμούς.
Σε αυτή την εικόνα οδηγηθήκαμε κυρίως λόγω του γεγονότος των χαμηλών τιμών. Η αγορά των ακινήτων λειτουργεί σαν το ελατήριο. Οσο το πιέζεις προς τα κάτω θα έρθει κάποια στιγμή που θα εκτιναχθεί προς τα πάνω, λένε κάποιοι. Δέκα έτη πτώσης των τιμών δεν ήταν και λίγα. Απαξιωμένα ακίνητα σε γειτονιές του κέντρου όπως Γκύζη, Θησείο, Φιλοπάππου, Κουκάκι, Εξάρχεια, Παγκράτι άρχισαν να πουλιούνται σε ξένους οι οποίοι θέλουν να αγοράσουν κυρίως για επένδυση είτε για βραχυχρόνια μίσθωση είτε για γρήγορες υπεραξίες.
Στα νότια προάστια της Αττικής αλλά και σε πολλούς δημοφιλείς προορισμούς της χώρας έγιναν και γίνονται αγορές με σκοπό την Golden Visa και τα οφέλη αυτής. Τέλος, μεγάλες επενδυτικές κινήσεις μπήκαν σε τροχιά υλοποίησης στον τομέα της αγοράς των τουριστικών ακινήτων.
Το 2019 λοιπόν αναμένεται με πολύ ενδιαφέρον και αναμένουμε να μας δείξει το πρόσωπό του και αν θα αποτελέσει τη συνέχεια μιας καλής χρονιάς για το εγχώριο real estate.
*Ο Λευτέρης Ποταμιανός είναι Μεσίτης-Εκτιμητής Ακινήτων, Πρόεδρος Συλλόγου Μεσιτών Αθηνών-Αττικής
Από το ειδικό ένθετο Οικονομία που κυκλοφορεί με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]