Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Το εντυπωσιακό είναι ότι μεταξύ των πελατών της φέρονται να είναι μεγάλοι οργανισμοί και κερδοφόρες επιχειρήσεις. Oπως η Ελληνική Eνωση Εφοπλιστών, συστημικές τράπεζες, αλλά και μεγάλες κρατικές εταιρίες όπως η ΕΥΔΑΠ. Κι όμως η εν λόγω διαφημιστική έκλεισε άρον-άρον. Και μάλιστα με τρόπο που παραπέμπει σε βεβιασμένη προσπάθεια να «σβηστούν ίχνη».

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ώρα το «παιδί θαύμα» Μ. Πετσίτης και πρωταγωνιστικό πρόσωπο στη σκανδαλώδη υπόθεση της ΔΕΠΑ -και όχι μόνο- βρέθηκε, όπως λένε οι πληροφορίες, στην Κύπρο. Και μάλιστα τη στιγμή κατά την οποία στοιχειοθετημένα δημοσιεύματα περιγράφουν με ακρίβεια και εταιρίες την ευθεία διασύνδεση Λ. Λαυρεντιάδη-Μ. Πετσίτη με τον ειδικό των offshore Kύπριο δικηγόρο Α. Αρτεμίου. Ο οποίος είναι ένας ακόμα «φίλος του Παππά», που εκτός από τα Panama Papers βρέθηκε μαζί με τον «φίλο» του στο περίφημο ταξίδι του Ν. Παππά στη Βενεζουέλα. Ο Α. Αρτεμίου υπήρξε κι αυτός από τα «σκοτεινά» πρόσωπα που όπως και ο «σερβιτόρος» είχαν ελευθέρας για το μπες-βγες στο Μ. Μαξίμου. Η μετάβαση του «Μανώλο» στην Κύπρο, όμως, αποκτά πρόσθετο ενδιαφέρον, καθώς στην υπόθεση Λαυρεντιάδη-ΔΕΠΑ υπάρχουν ως εμπλεκόμενοι κι άλλοι Κύπριοι επιχειρηματίες και μεσάζοντες.

ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ επιμένουν ότι το εσπευσμένο κλείσιμο της «αριστερών καταβολών» διαφημιστικής σχετίζεται εκτός των άλλων και με κάποιες περίεργες μεθόδους που ακολουθούσε με τις επιστροφές διαφημίσεων. Και κανείς δεν μπορεί να… καταλάβει γιατί κλείνει μια διαφημιστική εταιρία, η οποία είχε τόσο επιφανείς και οικονομικά εύρωστους πελάτες…

ΟΙ ΙΔΙΕΣ πηγές επιμένουν ότι και σ’ αυτήν την εταιρία υπάρχουν τα «αποτυπώματα» του «Μανώλο». Με όλες τις προφανείς προεκτάσεις που μπορεί να έχει και σε κυβερνητικά στελέχη, τα οποία είχαν στενή σχέση με τον «σερβιτόρο των 5.000 ευρώ ετησίως», που σε «χρόνο μηδέν» έγινε πλούσιος με βιλάρα στη Βαρυμπόμπη και καταθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.

ΝΟΜΙΚΟΙ κύκλοι εκτιμούν ότι όλες αυτές οι βεβιασμένες ενέργειες (κλείσιμο εταιριών, αιφνίδια μετάβαση του Μ. Πετσίτη στην Κύπρο που είναι ένα μικρό βασίλειο των offshore, αλλά και το φημολογούμενο κλείσιμο τραπεζικών λογαριασμών), σε συνδυασμό με τα στοιχεία και τα πραγματικά γεγονότα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αξίζουν «δικαστικής διερεύνησης» και της «προσοχής των εισαγγελικών αρχών». Υπ’ αυτήν την έννοια προκαλεί εντύπωση η αδράνεια της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, η οποία σε άλλες περιπτώσεις ευαισθητοποιείται και ενεργοποιείται σε χρόνο μηδέν. Σε αντίθεση με την ως τώρα αδρανή στάση της, εν μέσω καταιγιστικών αποκαλύψεων κι επώνυμων και δημόσιων καταγγελιών (π.χ. Θ. Κιτσάκος). Το ίδιο ερώτημα διατυπώνεται και για την επικεφαλής της Αρχής για Νομιμοποίηση Εσόδων από Εγκληματική Δραστηριότητα, η οποία επίσης δεν έχει -επί του παρόντος- απορίες γι’ αυτόν τον «τρελό χορό των μωβ 500άρικων». Aγνωστο είναι, επίσης, αν ο ανακριτής στην υπόθεση της ΔΕΠΑ που βρίσκεται σε εξέλιξη θα συμπεριλάβει στο υλικό του και τις νεότερες αποκαλύψεις με το «κεφάλαιο Πετσίτης».

ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ επίπεδο, πάντως, είναι εμφανής η εντεινόμενη ταραχή που επικρατεί στο Μ. Μαξίμου, αλλά και οι σπασμωδικές κινήσεις που γίνονται. Στο πλαίσιο αυτό προκάλεσε εντύπωση σε πολιτικούς κύκλους χθεσινό δημοσίευμα της ΕΦΣΥΝ, το οποίο φαίνεται επηρεασμένο από το «πνεύμα Παππά» και το οποίο «αδειάζει» τον «Μανώλο», λέγοντας ουσιαστικά ότι μπορεί να έκανε «δουλειές», αλλά ο «φίλος» του «δεν ήξερε τίποτα». Κλασική προσπάθεια απεμπλοκής ενός τύπου που «πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη» από το «σύστημα Μαξίμου». Αυτή η υπερασπιστική γραμμή -εφόσον την υιοθετήσει κι επισήμως ο ίδιος ο υπουργός- εκτός από ιδιαίτερα ασθενής που είναι, ενέχει κι έναν άλλον «κίνδυνο»: Να αποφασίσει ο Μ. Πετσίτης να γίνει Θ. Κιτσάκος…

«Όχι εγώ, κυρία, ο Γιαννάκης»

Ο πρωθυπουργός που δεν ένιωσε την ανάγκη να ζητήσει αποδείξεις από τον Π. Καμμένο για τα όσα «βαριά» είπε εναντίον του Ν. Κοτζιά ενώπιον του υπουργικού συμβουλίου ζητάει αποδείξεις κουνώντας το δάκτυλο και απειλώντας να «καρφώσει» τον Κ. Μητσοτάκη στην Ε.Ε. για τα όσα είπε περί ανταλλαγής του Σκοπιανού έναντι της μη περικοπής των συντάξεων. Εντελώς ανισοβαρείς περιπτώσεις. Η μία είναι επώνυμη βαριά καταγγελία στο πιο επίσημο κυβερνητικό όργανο και η άλλη είναι μια πολιτική εκτίμηση που έγινε στη Βουλή και τη συμμερίζεται ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Δεν είναι όμως μόνο αυτό.

Τι ακριβώς ζητάει πρακτικά το Μ. Μαξίμου το οποίο ευλόγως ενοχλήθηκε από την ευθεία κι εύστοχη, όπως αποδεικνύεται, βολή του προέδρου της Ν.Δ.; Να γίνει κάποια… έκτακτη Σύνοδος Κορυφής, όπου οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα κληθούν να πάρουν θέση (ψηφίζοντας άραγε;), αν έγινε ή όχι ο «συμψηφισμός»; Ή να προσκομίσει ο Κ. Μητσοτάκης… βίντεο ή… υπογεγραμμένα χαρτιά, που να αποδεικνύουν τη συναλλαγή; Λες και έχει γίνει ποτέ στην ευρωπαϊκή ιστορία τέτοιου είδους πολιτικά αλισβερίσια να αποτυπώνονται και στο χαρτί ή να βιντεοσκοπούνται…

Πρόκειται περί παιδικής πολιτικής αντίδρασης, η οποία το μόνο που επιτυγχάνει είναι να ομολογήσει πόσο άβολα και στριμωγμένα νιώθει ο πρωθυπουργός, ειδικά τώρα που εκτός από το αφήγημα της «ιστορικότητας» της συμφωνίας των Πρεσπών, φαίνεται να χαλάει και η «αριθμητική» της. Οι «αποδείξεις» που ζητά το Μ. Μαξίμου βρίσκονται μόνο στις κάλπες. Εκεί που θα καταγραφεί με τον πιο επίσημο τρόπο τι πιστεύει και τι έχει καταλάβει ο ελληνικός λαός. Τα υπόλοιπα θυμίζουν τον Κωστάκη που λέει στη δασκάλα του «όχι εγώ, κυρία, ο Γιαννάκης» μήπως γλυτώσει την τιμωρία για τη ζημιά που έκανε…

Απορίες

1. Η αποφυλάκιση του Ριχάρδου είναι μια ακόμα «προσωπική επιτυχία» του Τσίπρα ή όλα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι συλλογικά;

2. Η σημερινή συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη τη μέρα που αρχίζει το εδώ και καιρό προγραμματισμένο συνέδριο της ΝΔ έχει άρωμα «αντισυγκέντρωσης»; Ή μπα;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]