Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Υστερα από 4 χρόνια, το σκηνικό έχει αλλάξει. Ο,τι κι αν λέει ο κ. Τσίπρας δεν ακούγεται από κανέναν, η Νέα Δημοκρατία έχει διψήφιο προβάδισμα και οδεύει προς μία μεγάλη εκλογική νίκη ενώ ο πολιτικός σχεδιασμός του Μαξίμου ανατρέπεται από την πραγματικότητα σχεδόν σε καθημερινή βάση.
ΘΑ ΕΛΕΓΕ κανείς ότι στην περίπτωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. ο νόμος του Μέρφι έχει ενεργοποιηθεί για τα καλά. Ο,τι είναι να πάει στραβά, θα πάει. Και πηγαίνει. Ο δρόμος για τις κάλπες θα είναι εφιαλτικός για τη συγκυβέρνηση, που βλέπει τον πολιτικό χρόνο να τελειώνει και το προβάδισμα της Ν.Δ. να διευρύνεται.
Δεν πρόκειται για «θεία δίκη», αλλά για την τιμωρία που επιφυλάσσουν οι πολίτες στα δύο κόμματα που υποσχέθηκαν τα πάντα, έπραξαν τα αντίθετα και τελικώς ανέβασαν στα ύψη το λογαριασμό της αποτυχίας τους. Η οικονομία έχει βαλτώσει, η ανταγωνιστικότητα επιδεινώνεται, η καθημερινότητα των πολιτών δυσκολεύει.
Ο ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ έχει μία μοναδική αποστολή. Να καταφέρει να φτάσει μέχρι τον Μάιο, οπότε σκοπεύει να στήσει εθνικές κάλπες μαζί με τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές. Εάν ο πρωθυπουργός είχε ως βασική προτεραιότητα της κυβέρνησής του την επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, όπως υποστήριξε προχθές στις Βρυξέλλες, δεν θα έδιωχνε τον Κοτζιά αλλά τον Καμμένο. Για την καρέκλα του νοιάζεται και το πώς θα κερδίσει πολιτικό χρόνο. Μόνο που η επιλογή αυτή έχει βαρύ τίμημα για τον ίδιο.
ΚΑΤ’ ΑΡΧΑΣ ακύρωσε μια και καλή τη θεωρία για στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς την Κεντροαριστερά. Ο Καμμένος έχει αναχθεί σε ισχυρό παράγοντα της κυβέρνησης, που μπορεί να διασύρει στο Υπουργικό έναν κορυφαίο υπουργό όπως ο κ. Κοτζιάς και τελικώς να τον εξωθήσει σε παραίτηση. Τσάμπα πήγαν και οι κορόνες των συριζαίων κατά του προέδρου των ΑΝ.ΕΛ. το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στην Κεντρική Επιτροπή. Ο πρωθυπουργός πέταξε στα σκουπίδια τις φωνές των συντρόφων του, ύστερα από ένα μόλις γεύμα στη Λέσχη Αξιωματικών.
Η ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΛΗ στάση του πρωθυπουργού και η καθεστωτική συμπεριφορά του Μαξίμου, που πριν καν φύγει ο Κοτζιάς από το ΥΠΕΞ τον είχε λασπολογήσει βαπτίζοντάς τον σχεδόν «τρελό», προκαλούν απέχθεια στους πολίτες, οι οποίοι ταυτόχρονα πληροφορούνται για το χορό των μυστικών κονδυλίων και τους ενδοκυβερνητικούς εκβιασμούς για τον τρόπο διάθεσής τους.
Από την ελπίδα και την αξιοπρέπεια ο ΣΥΡΙΖΑ κατάντησε κόμμα υποταγμένο στην «καρικατούρα του Σαλβίνι», όπως παρομοίασε τον Καμμένο ο Νίκος Φίλης και με μοναδικό πρόταγμα τη νομή της εξουσίας.
Ο ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ διαλέγοντας ως εταίρο μέχρι τέλους τον πρόεδρο των ΑΝ.ΕΛ. θα χάνει στην πορεία προς τις κάλπες από τα αριστερά του χωρίς να προσδοκά κέρδη από το χώρο της Κεντροαριστεράς.
Για να κερδίσει λίγο χρόνο ο πρωθυπουργός κινδυνεύει να χάσει τα πάντα. Οχι μόνο τις προσεχείς κάλπες, κάτι που δεν είναι έκπληξη, αλλά και την επόμενη μέρα του. Ακύρωσε το κόμμα του και όποτε συμβαίνει αυτό θα πρέπει να περιμένει ότι και το κόμμα του κάποτε θα τον ακυρώσει…
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]