Η ιστορία της Λου, που γεννήθηκε από τη βία και την απελπισία, αλλά κατάφερε να μετατρέψει τον πόνο σε δύναμη και προσφορά, προκαλεί συναισθηματική φόρτιση και προβληματισμό. Με φόντο την πολιτισμική αντίθεση του Βουκουρεστίου και της Αθήνας, η συγγραφέας μάς εισάγει σε έναν κόσμο γεμάτο αντιφάσεις και σιωπηρές συγκρούσεις. Η Λου δεν είναι μόνο θύμα, αλλά και ηρωίδα που βρίσκει το νόημα της ζωής στη θυσία και στην ανιδιοτελή αγάπη, χαρίζοντας ελπίδα σε άλλους. Το βιβλίο είναι μια ωδή στη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος και στην απελευθερωτική δύναμη της αγάπης, που υπερβαίνει ακόμα και τις πιο σκοτεινές εμπειρίες του παρελθόντος.

Πώς η πρωταγωνίστρια, η Λου, καταφέρνει να ξεπεράσει την τραυματική αρχή της ζωής της και να εξελιχθεί σε μια προσωπικότητα που μπορεί να προσφέρει αγάπη και θυσία στους άλλους; Τι σημαίνει για εκείνη η έννοια της «αγάπης» και πώς τη διαχειρίζεται;

Πώς ξεπερνά κάνεις τα πρώτα του βαριά τραύματα, τραύματα που θα μπορούσαν να τον καταδικάσουν, και μάλιστα δικαιολογημένα κατά την ψυχανάλυση, σε πλάσμα σκληρό και δικαίως εκδικητικό;..

Μα εδώ είναι η πρόκληση της απροσδόκητης ζωής, της απροσδόκητης ψυχής!

Ανεξάρτητα απ’ την «ψυχολογική σου μοίρα» εσύ να μπορείς να φέρνεις τούμπα το λογικά, το επιστημονικό αναμενόμενο. Ο άνθρωπος, ασχέτως παιδικής του σκληρής βιογραφίας να μπορεί, από φύση και από θαύμα, να ωριμάζει καλός σαν άγγελος. Αυτό το ταξίδι προς το μέλλον της επέλεξε, συνειδητά ή ασυνείδητα, να ζήσει η Λιούμπα.

Η ηρωίδα σας, παρά τις δυσκολίες της, καταφέρνει να προσφέρει το πιο πολύτιμο δώρο στους άλλους. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει η Μάρω Βαμβουνάκη μέσω της πράξης αυτής της αυτοθυσίας;

Διάφορα συντελούν στο να φτάσει σε αυτό που λέτε αυτοθυσία. Ακόμα και ο θυμός για τον απογοητευτικό δειλό εραστή της. Κάποιο πείσμα να του δώσει ένα μάθημα. Μια ανάγκη να πετάξει πιο ψηλά από το μαύρο πηγάδι που κάθε τόσο η ζωή τη ρίχνει να δοκιμαστεί.

Μα περισσότερο από όλα πιστεύω ότι τη λύγισε γλυκά η θλίψη και η ελπίδα στα μάτια της ξένης άτεκνης γυναίκας, η απελπισμένη ικεσία που διέκρινε μέσα σε ένα λεπτό. Από εκεί παίρνει την πορεία της ανθρώπινης μεγαλοσύνης που μας διασώζει.

Πώς η ιστορία του βιβλίου αντανακλά τις κοινωνικές και πολιτισμικές αντιφάσεις του κόσμου στον οποίο ζει η πρωταγωνίστριά σας, και πώς το ταξίδι της από το Βουκουρέστι στην Αθήνα και πίσω βοηθά στο να αναδειχθεί αυτή η θεματολογία;

Ξεκινάμε από μια στοιχειωμένη φτωχή ορεινή Μολδαβία και φτάνουμε στο πολυπληθές Βουκουρέστι που αγωνίζεται να ξεφύγει απ’ την πρόσφατη ιστορία του και να βηματίσει ευρωπαϊκά. Από το ανατολικό μπλοκ και τις βροχερές δυσκολίες του θα βρεθεί σε μια αυγουστιάτικη Αθήνα που αστράφτει και προσφέρει αγαθά με πρωτόγνωρη ευκολία. Πόλη που αποζητά το κέφι σε πρώτο επίπεδο. Ακραίες εμπειρίες για τη Λιούμπα που όσο ώριμη κι αν είναι για λίγο τη σαστίζουν. Είναι και ο έρωτας με τον Ελληνά της που κάτι κακό αρχίζει να ξεσκεπάζει κάτω από τα ωραία τους πρόσωπα.

Η αφήγηση του βιβλίου αποκαλύπτει τις εσωτερικές της συγκρούσεις, αλλά και την προσωπική της ανάπτυξη. Πώς η συγγραφέας χειρίζεται το ψυχολογικό βάθος των χαρακτήρων της και ποιοι είναι οι πιο έντονοι ψυχολογικοί αγώνες της Λου;

Ο πόλεμος και ο χειρισμός των εσωτερικών μας συγκρούσεων είναι μάλλον ο λόγος που με έκανε να γίνω πεζογράφος. Κανένα άλλο θέμα δεν με εμπνέει όσο αυτό. Ισως και γιατί κανένα άλλο πρόβλημα δεν με παίδεψε προσωπικά εμένα όσο αυτό. Είχα ανάγκη να το αναλύω μήπως το βαρύ του κουβάρι ελαφρώσει. Κάπως να χαλαρώσει δηλαδή. Βλέποντας και γράφοντας το πάω.

Το βιβλίο περιλαμβάνει την έννοια του «δώρου» και της προσφοράς, καθώς και την αντίφαση της αγάπης και του πόνου. Πώς συνδέεται αυτή η θεματική με τις κοινωνικές προσδοκίες και την ανάγκη για προσωπική ελευθερία, και πώς αντικατοπτρίζεται αυτό στη ζωή της Λου;

Οι κοινωνικές προσδοκίες μικρό ρόλο έπαιξαν στη ζωή μου από παιδί. Σύντομα ένιωσα πόσο κίβδηλες και παραπλανητικές συχνά είναι. Από παιδί άκουγα την καρδιά μου και τον δικό μου νου. Δεν θα ζούσα αλλιώς, γιατί από παιδί είχα όραμα για διάφορα.

Το δώρο που κάνεις, ακόμα και εις βάρος σου τελικά, είναι μια κίνηση ηδονική, γιατί είναι νίκη ελευθερίας. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη λύτρωση από το να θυσιάσεις «το συμφέρον σου». Προσωπικά ακόμα κι αν καταλάβω ότι κάποιος με εκμεταλλεύτηκε, λέω, τι καλά που έχω πράγματα προς εκμετάλλευση! Τι καλά που είμαι εκμεταλλεύσιμη! Οχι πως με έχουν εκμεταλλευτεί πολλοί. Για κάτι ελάχιστο λέω.