Ο Χιλιανός ήταν μέτριος παίκτης. Είχε όμως προπονητή ένα ιερό τέρας του παγκόσμιου σκακιού, με πολυκύμαντη ζωή που την απαθανάτισε το Χόλιγουντ. Μιλάμε για τον Μπόρις Σπάσκι, τον σοβιετικό παγκόσμιο πρωταθλητή και μεγάλο ηττημένο στο λεγόμενο «ματς του αιώνα» από τον θρυλικό Αμερικανό, Ρόμπερτ (Μπόμπι) Φίσερ το 1972, που άφησε χθες την τελευταία του πνοή στη Μόσχα, στα 88 του χρόνια.

Η Ρωσική Σκακιστική Ομοσπονδία μίλησε για «τεράστια απώλεια για τη χώρα», υπογραμμίζοντας ότι γενιές Ρώσων σκακιστών διδάχθηκαν από τις παρτίδες του. «Υπήρξε ένα από τα είδωλά μου», είπε γι΄ αυτόν ο τελευταίος «σοβιετικός» παγκόσμιος πρωταθλητής, Ανατόλι Κάρποβ, (75άρης πλέον κι αυτός) που ηττήθηκε το 1985 από το «τρομερό παιδί της περεστρόικα», Γκάρι Κασπάροφ, σήμερα ορκισμένο εχθρό του Πούτιν.

Ο Σπάσκι έμαθε σκάκι 5 ετών σε ένα ορφανοτροφείο του Λένινγκραντ και κατάφερε να διαφύγει από την πόλη στη διάρκεια της γερμανικής πολιορκίας. Χάρις στο ταλέντο του και τη φροντίδα του σοβιετικού κράτους έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής νέων και στη δεκαετία του ΄60 εναλλασσόταν στον παγκόσμιο θρόνο μαζί με τους μεγάλους συμπατριώτες του, Μιχαήλ Ταλ και Τίγκραν Πετροσιάν. Ανθρωπος χαμηλών τόνων και διάσημος μπον βιβέρ (έκανε αρκετούς γάμους και έπαιζε τένις) ο Σπάσκι δεν έπεσε στη δυσμένεια των σοβιετικών αρχών μετά την ήττα από τον Φίσερ, την οποία ο Κίσινγκερ περιέφερε σαν ψυχροπολεμικό τρόπαιο στην Ουάσιγκτον. Αντιθέτως, του δόθηκε άδεια μετανάστευσης στη Γαλλία, με τα χρώματα της οποίας αγωνίστηκε σε αρκετές σκακιστικές Ολυμπιάδες.

Παρότι ο Φίσερ τον νίκησε, ο Σπάσκι τον θαύμαζε και τον αγαπούσε. Οταν ο ιδιόρρυθμος Αμερικανός πέθανε το 2008 στην Ισλανδία, ο Σπάσκι επισκέφθηκε τον τάφο του και ρώτησε αν υπάρχει χώρος δίπλα και γι΄ αυτόν. Δεν ξέρουμε αν ήταν σχήμα λόγου ή το εννοούσε.