Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Εάν το είχαν πράξει, ο κ. Δραγασάκης θα θύμιζε στον πρωθυπουργό ότι τον Νοέμβριο του 1989, όταν και πάλι η Ελλάδα βρισκόταν σε κατάσταση ακυβερνησίας, ένας πρώην διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, ο αείμνηστος ακαδημαϊκός Ξενοφών Ζολώτας, είχε ορκισθεί πρωθυπουργός προκειμένου να αντιμετωπισθούν άμεσα ζητήματα χρηματοδότησης του κράτους. Μάλιστα τότε η κυβέρνηση Ζολώτα, η γνωστή ως «οικουμενική», είχε ψηφισθεί όχι μόνο από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και από τον τότε Συνασπισμό, ενώ ο κ. Δραγασάκης ήταν μέλος της ως αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών.
Επίσης, ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θα σημείωνε στον πρωθυπουργό ότι και η Λούκα Κατσέλη τοποθετήθηκε επί των ημερών του επικεφαλής της Εθνικής Τράπεζας, ενώ παλαιότερα είχε διατελέσει υπουργός Οικονομίας.
Ομως πολύ φοβούμαστε ότι όσα κι αν έλεγε ο κατά κανόνα μετριοπαθής Δραγασάκης οι άνθρωποι του Μαξίμου είχαν αποφασίσει προ πολλού να επιτεθούν διά του διαγγέλματος του πρωθυπουργού «στους τραπεζίτες που έγιναν πρωθυπουργοί και στους υπουργούς που έγιναν τραπεζίτες».
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Αγνοούν καν το γεγονός ότι διοικητής τράπεζας δεν σημαίνει και μεγαλομέτοχός της, τους ενδιέφερε απλώς να κατασκευάσουν εχθρούς. Να επιτεθούν στον Παπαδήμο, που ορίσθηκε πρωθυπουργός μέσα από το Κοινοβούλιο, και στον Στουρνάρα, ο οποίος το καλοκαίρι του 2015, όταν η Ελλάδα βρισκόταν στα πρόθυρα να γίνει Βενεζουέλα, τους κράτησε μέσα στο ευρώ με τη συνδρομή ανώτατου πολιτειακού παράγοντα. Και οι δυο τους με επαίνους και αριστεία στην πανεπιστημιακή τους καριέρα, κριτήρια δηλαδή που θεωρούνται μειωτικά για τη σημερινή κυβέρνηση.
Στον Παπαδήμο ο κ. Τσίπρας καταλογίζει το PSI, όμως ο πρωθυπουργός για άλλη μία φορά δεν είναι ειλικρινής. Τον Οκτώβριο του 2015, όταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κατέθετε τον Προϋπολογισμό του 2016, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. παραδεχόταν εγγράφως ότι «οι δαπάνες για τόκους του χρέους της κεντρικής διοίκησης εμφανίζονται μειωμένες το 2013 κατά 50% σε σχέση με το 2012. Η μείωση αυτή οφείλεται στη μείωση του ύψους του δημοσίου χρέους με την ανταλλαγή ομολόγων (PSI) του Μαρτίου 2012 και την επαναγορά Δεκεμβρίου 2012».
Ο Τσίπρας, που υποσχόταν κούρεμα χρέους, το έχει ανεβάσει ήδη στα 360 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή κοντά στο 200% του ΑΕΠ, ενώ η κυβέρνησή του στον Προϋπολογισμό του 2016 υμνούσε τα «καλά» του PSI. Ο πολιτικός που θα καταργούσε τη λιτότητα με ένα νόμο και ένα άρθρο φόρτωσε στον ελληνικό λαό 100 δισ. και έβαλε capital controls στις τράπεζες που εποπτεύει ο κ. Στουρνάρας.
Είναι σαφές ότι οι «στρατηγοί» του Μαξίμου έχουν χάσει την μπάλα. Πιστεύουν ότι κατασκευάζοντας εχθρούς θα ανεβάσουν τη συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα βρίσκεται κάτω από το 50% των ψηφοφόρων του 2015. Ξεχνούν ότι ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ ευκαιριακά, πιστεύοντας σε υποσχέσεις που ουδέποτε εκπληρώθηκαν, και οι οποίοι τώρα περιμένουν τις κάλπες για να εκδικηθούν όσους τους ενέπαιξαν.
Το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κερδίσει «πουλώντας» ελπίδα και αξιοπρέπεια. Τώρα έχει ξεπέσει ως φορέας μίσους και εμπάθειας. Εκτός από τους αυλικούς και τους σιτιζόμενους από το σύστημα εξουσίας, κανείς εχέφρων άνθρωπος έχει λόγο για να τους ακολουθήσει. Και αυτό τους κάνει ακόμη πιο εμπαθείς, ακόμη πιο αλαζονικούς. Βλέπουν το τέλος να έρχεται και πέφτουν από το ένα λάθος στο άλλο.
Οι αγορές βλέπουν και κρίνουν
Το διάγγελμα στην Ιθάκη δεν το άκουσαν μόνο οι πολίτες, αλλά το παρακολούθησαν και οι επενδυτές που θέλουν να μετρήσουν το πολιτικό και οικονομικό ρίσκο προκειμένου να αγοράσουν ομόλογα και να τοποθετήσουν κεφάλαια στην ελληνική αγορά. Ο πρωθυπουργός κλότσησε την ευκαιρία να αναδείξει, έστω και επικοινωνιακά, ένα νέο κεφάλαιο για την Ελλάδα. Εμεινε στις τυφλές κομματικές επιθέσεις και στην παρελθοντολογία, που και γνωστή είναι στις αγορές, αλλά και είχε αποτιμηθεί δεόντως. Μην ξεχνάμε ότι το καλοκαίρι του 2015 το δεκαετές ομόλογο είχε φτάσει στο 35%. Οπως προκύπτει από την καθήλωση του Χρηματιστηρίου πέριξ των 700 μονάδων και κυρίως από τα υψηλά επιτόκια των ομολόγων, ο κ. Τσίπρας δεν έπεισε στην Ιθάκη.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]