Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Τότε οι υπουργοί προσέφυγαν σε θεωρίες συνωμοσίας μιλώντας για «σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας μέσω των πυρκαγιών», η κυβέρνηση ανακοίνωνε δέσμη μέτρων που παρέπεμπε σε γραφειοκράτες κακής ώρας και ο πρωθυπουργός που εμφανίσθηκε πάνω από τα καμένα μετά από 48 ώρες δήλωνε ότι σε σχέση με το 2007 η καταστροφή ήταν μικρότερης έκτασης.

Χθες το έργο επαναλήφθηκε με δύο διαφορές. Η πρώτη και σημαντικότερη ήταν ότι δυστυχώς στις πυρκαγιές της Δευτέρας είχαμε δεκάδες νεκρούς και όχι μόνο υλικές καταστροφές. Η δεύτερη ήταν ότι ο κ. Τσίπρας, ο οποίος είχε εξαφανιστεί στις φωτιές του 2017, προχθές έσπευσε στο Κέντρο Επιχειρήσεων για να ενημερωθεί για το μέγεθος της καταστροφής.

Πυρκαγιές είχαμε στο παρελθόν, θα έχουμε και στο μέλλον. Ομως είναι αδικαιολόγητο το γεγονός ότι μόλις 12 μήνες μετά τις πυρκαγιές που είχαν σαρώσει την Ανατολική Αττική είχαμε στην ίδια περιοχή επανάληψη της τραγωδίας και μάλιστα με ανθρώπινα θύματα. Και για αυτό υπαίτιοι δεν είναι οι άγνωστοι συνωμότες που επικαλούνται οι ανίκανοι υπουργοί, αλλά το γεγονός ότι δεν υπήρξε σοβαρό πρόγραμμα πυροπροστασίας και εκκένωσης της περιοχής.

Ανατρέξαμε στα μέτρα που είχε ανακοινώσει ο πρωθυπουργός μετά τις φωτιές του 2017 και διαπιστώσαμε ότι, εκτός από τις ευνόητες φορολογικές ελαφρύνσεις, δεν υπήρξε κάποιο διαρθρωτικό μέτρο αντιμετώπισης του προβλήματος. Θυμίζουμε εν τάχει ότι τότε το Μαξίμου είχε δεσμευθεί για την καταγραφή των ζημιών, την αποζημίωση των ιδιοκτητών κατοικιών και παραγωγικών μονάδων και την παροχή ορισμένων φορολογικών διευκολύνσεων. Σε ό,τι αφορά την προστασία της περιοχής, τα μόνα μέτρα που είχαν ανακοινωθεί ήταν η εκτέλεση αντιπλημμυρικών και δασοτεχνικών έργων, η οριοθέτηση των καμένων δασικών εκτάσεων με αξιοποίηση δορυφορικών δεδομένων, η ολοκλήρωση των δασικών χαρτών (που παραμένουν στα χαρτιά για την Ανατολική Αττική) και την απαγόρευση της βόσκησης.

Αστειότητες δηλαδή. Κανένα μέτρο για την ενίσχυση των μονάδων δασοπυρόσβεσης, τη δημιουργία παρατηρητηρίων που θα λειτουργούν σε 24ωρη βάση στις επικίνδυνες περιοχές της Πεντέλης και του Διονύσου, την ενεργοποίηση σχεδίων εκκένωσης των περιοχών.

Δεν έγινε τίποτε για την αναβάθμιση των εναέριων μέσων της Πυροσβεστικής, όταν ελάχιστα Canadair από το συνολικό στόλο των 18 αεροσκαφών μπορούν να δρουν, δεν αξιοποιήθηκε ο θεσμός των εθελοντών πυροσβεστών, δεν εξετάσθηκε η δημιουργία ενός Ενιαίου Φορέα Δασοπροστασίας με κομάντος που θα παρεμβαίνουν ακαριαία όταν ξεσπά μία πυρκαγιά, δεν υπήρξε κανένας συντονισμός.

Μόλις την περασμένη εβδομάδα οι πυροσβέστες, που για άλλη μία φορά έδωσαν ηρωική μάχη μέσα στις φλόγες, είχαν σημάνει τον κώδωνα του κινδύνου καλώντας την πολιτική τους ηγεσία να διασφαλίσει τα αυτονόητα: μέσα ατομικής προστασίας, ανανέωση πυροσβεστικού στόλου, θεσμοθέτηση κανόνων ασφαλείας.

Το κράτος πιάστηκε στον ύπνο για δεύτερη φορά μέσα σε 12 μήνες. Η ολιγωρία κυβέρνησης και Αρχών στοίχισε ανθρώπινες ζωές, λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της Αθήνας. Η ενημέρωση των κατοίκων ήταν ανύπαρκτη, ο συντονισμός των μονάδων πυρόσβεσης δεν υπήρχε, η Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας λειτούργησε για άλλη μία φορά σαν υπηρεσία του ΙΚΑ που αναζητεί ένσημα από ξεχασμένα ράφια και η κρατική «μούχλα» δεν μπορεί να καλυφθεί με τις θεωρίες που αναπτύσσουν υπουργοί για «ασύμμετρους εχθρούς» που δήθεν απειλούν τη σταθερότητα της κυβέρνησης.

Το αντίθετο συμβαίνει. Η κυβερνητική ανικανότητα είναι πια επικίνδυνη για τους πολίτες. Το κράτος έχει ξεχαρβαλωθεί, η Περιφέρεια Αττικής υπολειτουργεί, κανένας φορέας δεν αναλαμβάνει συντονιστικό ρόλο τις κρίσιμες ώρες. Οχι μόνο για την κατάσβεση των φωτιών αλλά και για την ενημέρωση κατοίκων και συνολικά της κοινής γνώμης γιατί σε αυτές τις στιγμές των τραγωδιών η πληροφόρηση σώζει ζωές.

Δυστυχώς το πάθημα του 2017 δεν έγινε μάθημα με αποτέλεσμα να έχουμε την πολύνεκρη τραγωδία της Δευτέρας. Αλλά όταν πέρυσι ο Τσίπρας το μόνο που είχε κάνει ήταν να συγκρίνει τα καμένα στρέμματα που έβλεπε σε σχέση με τις καταστροφές του 2007 και ο Τόσκας έψαχνε ως άλλοθι το «οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης», τα όσα συνέβησαν στο Μάτι και στη Ραφήνα δυστυχώς ήταν προδιαγεγραμμένα. Ευθύνες υπάρχουν και όχι μόνο πολιτικές.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]