ΓΙΑΤΙ συμβαίνει όλο αυτό; Ας μην κοροϊδευόμαστε άλλο. Του ξέφυγε κάποιου στελέχους της αντιπολίτευσης σε ένα πρωινό τηλεοπτικό πάνελ: «Την Παρασκευή κατεβαίνουμε στις διαδηλώσεις για όλα όσα έχει κάνει η κυβέρνηση». Και όταν τον ρώτησαν, δηλαδή «δεν είναι για τα Τέμπη οι διαδηλώσεις;», τότε μαζεύτηκε και απάντησε πως «είναι για τα Τέμπη».
ΤΟ πρόβλημα της αντιπολίτευσης έχει ονοματεπώνυμο: Κυριάκος Μητσοτάκης. Βλέπουν την πλάτη του εδώ και εννέα χρόνια -από τις αρχές του 2016- και δεν μπορούν να το αντέξουν άλλο. Αυτό δεν έχει συμβεί ξανά στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Ενα κόμμα να βρίσκεται στον έκτο χρόνο διακυβέρνησης, να έχει κερδίσει εμφατικά όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις και δημοσκοπικά να κερδίζει με νταμπλ σκορ το δεύτερο κόμμα, ενώ όλα τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης να βολοδέρνουν σε μονοψήφια ποσοστά.
ΠΩΣ και πόσο να το αντέξουν άλλο αυτό; Η διερεύνηση της υπόθεσης της εθνικής τραγωδίας των Τεμπών είναι η αφορμή. Κάποιοι ονειρεύονται νέες πλατείες αγανακτισμένων. Νέα μπαχαλοποίηση αλά 2015. Μια ετερόκλητη αριστεροδεξιά συμμαχία, που χρησιμοποιεί γκεμπελικές μεθόδους για να αποκομίσει πολιτικά οφέλη.
ΚΑΠΟΙΟΙ μιλούν για «κυβέρνηση δολοφόνων». Αλλοι για «ενορχηστρωτές της συγκάλυψης». Αλλοι βγάζουν εμετικά πρωτοσέλιδα υποδυόμενοι τους «δεξιούς πατριώτες» απέναντι στην «προδοτική κυβέρνηση», ενώ στην ουσία στηρίζουν ακροδεξιά μορφώματα, όπως έκαναν και με τη Χρυσή Αυγή στα χρόνια των Μνημονίων.
ΤΟ αντιπολιτευτικό μίξερ όλα τα χωράει. Από τη Ζωή και τον Βελόπουλο μέχρι τους, υποτίθεται, πιο θεσμικούς Ανδρουλάκη και Φάμελλο. Ο,τι κι αν πει η Δικαιοσύνη, εκείνοι θα συνεχίσουν να επιμένουν στην ετυμηγορία που έχουν βγάλει εδώ και καιρό.
ΕΚΤΟΞΕΥΟΥΝ μίσος. Ποντάρουν στην οργή του όχλου. Σε εκείνο το 61% που είχε ψηφίσει «όχι» στο δημοψήφισμα. Αφού η αριστεροδεξιά συμμαχία δεν κατάφερε να διαλύσει το 2015 τη χώρα, τώρα επανέρχεται μήπως και καταφέρει να πάρει τη ρεβάνς με μια υπόθεση που αγγίζει τις ψυχές όλων των Ελλήνων. Η εργαλειοποίηση των 57 θυμάτων των Τεμπών ξεπερνά τα όρια της χυδαιότητας.
ΑΓΝΟΟΥΝ τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας. Εκ προθέσεως. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Το έκαναν με τα λοκντάουν της πανδημίας. Με το Μεταναστευτικό και fake news, όπως αυτό με την -ανύπαρκτη, όπως αποδείχθηκε- «5χρονη νεκρή Μαρία» στη νησίδα του Εβρου. Με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Με την υποτιθέμενη «προδοσία» στα Ελληνοτουρκικά.
ΔΕΝ κατάφεραν να πετύχουν κάτι. Τώρα, μπορεί κάποιοι εξ αυτών να ελπίζουν να γίνουν επεισόδια στα συλλαλητήρια της Παρασκευής, ακόμα και να υπάρξει κάποιο θύμα, για να βγουν μετά και να πουν πως «η κυβέρνηση δολοφονεί».
Η Δημοκρατία, όμως, διαθέτει τις απαραίτητες δικλίδες ασφαλείας. Ο,τι κι αν λένε. Η διερεύνηση θα προχωρήσει, η δίκη θα γίνει και, όταν τελειώσει, οι πολίτες θα μπορούν να κρίνουν τις αποφάσεις της. Αξίζει, όμως, οι πολίτες να θυμηθούν πως τα ίδια συνθήματα ακούγονταν πριν από μία δεκαετία. Και να σκεφτούν πού θα βρίσκονταν η χώρα και η κοινωνία αν είχαν επικρατήσει εκείνοι που κραύγαζαν «προδότες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες» και «να καεί το μπ@@@λο η Βουλή».