Την ίδια στιγμή η Δικαιοσύνη δέχεται άνευ προηγουμένου μαζικές επιθέσεις από «τακτικούς» και «άτακτους» στρατούς, οι οποίοι βρίσκονται στον μακρύ και ανηφορικό δρόμο της επιστροφής από αλλεπάλληλες ήττες. Και επιτέλους αντιδρά στη μεθοδευμένη προσπάθεια να απαξιωθεί και να υποκατασταθεί από φαιδρά «λαϊκά δικαστήρια». Ανώτατοι δικαστικοί δέχονται μηνύσεις ή σπιλώνονται με τον πιο χυδαίο τρόπο, από ανθρώπους οι οποίοι… σέβονται τη Δικαιοσύνη, αλλά δεν θα έκοβαν και τις φλέβες τους, αν την έβλεπαν κουρελιασμένη και αδύναμη να σέρνεται και να μην μπορεί να υψώσει θεσμικά αναχώματα. Ευτυχώς η Δικαιοσύνη παίρνει τον νόμο στα χέρια της, όπως προβλέπει το Σύνταγμα.

Η εικόνα είναι πια καθαρή, αρκεί κανείς να μπορέσει να βγει από τον κυκεώνα των «πληροφοριών», των fake news και των γνωμοδοτήσεων αγράμματων πραγματογνωμόνων και παρουσιαστών αγώνων της Formula 1. Οσοι -εξαιρουμένης της πλειοψηφίας των συγγενών των θυμάτων- εργαλειοποιούν την τραγωδία των Τεμπών, δεν θέλουν απόδοση Δικαιοσύνης. Δεν θέλουν να λάμψει η αλήθεια. Και κατά πάσα πιθανότητα, ποσώς καίγονται για τα 57 θύματα. Θέλουν «εξέγερση» της κοινωνίας. Θέλουν όχλο στους δρόμους. Θέλουν την επικράτηση της τοξικότητας και του τυφλού πάθους, σε βάρος την λογικής, των θεσμών και της Δικαιοσύνης. Το ακόμα πιο τραγικό γι’ αυτούς είναι ότι αν τους ρωτήσεις, «εντάξει, πετυχαίνετε τον στόχο σας, τι ακριβώς προτείνετε για μετά;», η απάντησή τους είναι ένα μεγαλοπρεπές ΤΙΠΟΤΑ. Ούτε καν εκλογές, έστω για τα προσχήματα, δεν ζητάνε.

Με τα ποσοστά τους να κατρακυλούν, τη σοβαρότητά τους να βρίσκεται στα τάρταρα και χωρίς ίχνος δυνατότητας και επιθυμίας να συνεργαστούν μεταξύ τους, προτείνουν τον γκρεμό στην ελληνική κοινωνία. Η οποία προφανώς δεν θέλει να γκρεμοτσακιστεί και πάλι, στο όνομα της εχθροπάθειας, της τοξικότητας και του μίσους. Και το δείχνει με κάθε τρόπο.

Επειδή κάθε ιστορία είναι μια διαφορετική ιστορία, ανάλογα από πού την αρχίζεις, οι «επαναστάτες της αναμπουμπούλας» έχουν πέσει σε θεμελιώδες λάθος, το οποίο όσο πλησιάζει (;) η δίκη θα αναδεικνύεται όλο και πιο πολύ, γιατί είναι η πραγματική αρχή αυτής της τραγικής ιστορίας.

Ο καθ’ ομολογίαν του φυσικός αυτουργός της τραγωδίας, ο σταθμάρχης που έβαλε τα δύο τρένα στις ίδιες ράγες και οι δύο συνάδελφοί του που πήραν άδεια από τη σημαία και τον άφησαν χωρίς επιτήρηση, ω του θαύματος, βρίσκονται στο απυρόβλητο των «εξεγερμένων»! Οχι μόνο ουδείς ασχολείται μαζί του, παρ’ ότι νόμιμα αποφυλακισμένος, σε κάθε ευκαιρία υψώνουν κι ένα τείχος προστασίας του. Γιατί αν γινόταν η προφανής παραδοχή, ότι αν δεν είχε κάνει το μοιραίο λάθος ο σταθμάρχης δεν θα συζητούσαμε επί δύο χρόνια τη «συγκάλυψη», θα χαλούσε όλο το αφήγημα. Γι’ αυτό έχουν «ξεχάσει» αυτό το άθλιο ρουσφέτι που πήρε στον λαιμό του 57 ζωές. Ανίκανος, χωρίς εκπαίδευση, χωρίς αντίληψη, χωρίς συναίσθηση, χωρίς τσίπα ήταν αυτός που έστειλε τα δύο τρένα να συγκρουστούν μετωπικά και με μεγάλη ταχύτητα. Ακόμα κι αν όλος ο κρατικός μηχανισμός είναι για τα μπάζα, η ατομική ευθύνη θα μπορούσε να αποτρέψει την τραγωδία. Ακόμα κι αν η εμπορική αμαξοστοιχία κουβαλούσε παράνομα… πυρηνικά, κανένα δυστύχημα δεν θα γινόταν, αν ο σταθμάρχης βρισκόταν στη θέση του κι έκανε τη δουλειά, που έκανε 3-4 μέρες πριν από την αποφράδα ημέρα.

Οι λογικοί άνθρωποι που έχουν ζωντανό ψυχικό κόσμο, δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τη συγκέντρωση της 28^ης Φεβρουαρίου. Αντιθέτως θέλουν να λάμψει η αλήθεια και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Αυτό που υγιώς δεν θέλουν, είναι να γίνουν όχλος-υπηρέτης ποταπών πολιτικών επιδιώξεων. Οπως δεν θέλουν το σμήνος από κοράκια και γύπες που «πετά» πάνω από πτώματα και θέλει να φάει σάρκες.

ΟΛΙΓΟΣ ΦΑΜΕΛΛΟΣ…

Η πάροδος του χρόνου, έστω και ολίγων ημερών, βοηθά στην αποσαφήνιση πράξεων και λόγων. Δεν είναι πολλές οι ημέρες που Σ. Φάμελλος επέλεξε το βήμα της Βουλής, για να διατυπώσει σειρά ερωτημάτων τα οποία οδηγούσαν σχεδόν αυτονόητα στο ότι ο θάνατος του Β. Καλογήρου οφειλόταν σε δολοφονία, λόγω της συσχέτισης της εισαγγελέως μητέρας του με την υπόθεση των Τεμπών.

Μόνο κωφοί και ανόητοι δεν κατάλαβαν τι υπονοούσε ο πρόεδρος του 5^ου ή 6^ου κόμματος της Βουλής. Σχεδόν όλοι όσοι τον άκουσαν ή διάβασαν τι είπε, είτε συμφωνούσαν είτε διαφωνούσαν, έβγαλαν το ίδιο συμπέρασμα το «έγκλημα» σχετίζεται με τα Τέμπη, τη «συγκάλυψη» και τη δράση μιας «μαφίας».

Ούτε λόγος για συγγνώμη ή γενναία ανασκευή. Ακόμα κι όταν οι ιατροδικαστικές και τοξικολογικές εξετάσεις άρχισαν να δείχνουν σε άλλη κατεύθυνση, ο Σ. Φάμελλος μιμήθηκε τη στρουθοκάμηλο. Εχωσε το κεφάλι στην άμμο, άφησε το μεγάλο σώμα του να φαίνεται και νόμισε ότι «καθάρισε».

Μοιραία αυτή η δειλή και λαϊκιστική συμπεριφορά ξυπνά μνήμες, που φωτίζουν την πολιτική προσωπικότητα του ανδρός. Ο άλλοτε «σοβαρός» και «μετριοπαθής» έφερε στο προσκήνιο το μέλος του θιάσου που έδωσε live παράσταση το βράδυ του ολοκαυτώματος στο Μάτι. Συμμετείχε στη θλιβερή και αισχρή σύσκεψη-θεατρική παράσταση, η οποία είναι ο διαχρονικός ορισμός της έννοιας συγκάλυψη.

Αντιλαμβάνομαι και σέβομαι τη θέση του, μιας και πολλοί στην Κουμουνδούρου τον θεωρούν «προσωρινό» πρόεδρο. Στα χέρια του «λιώνει» ό,τι έχει απομείνει από το πολιτικό κουφάρι του ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο ΣΥΡΙΖΑ πέφτει, με αποτέλεσμα το 15% του πολιτικού κονφερασιέ, Στ. Κασσελάκη, να μοιάζει θριαμβευτικό. Τόσος είναι όμως. Και ελλείψει νέων γύρισε στα παλιά. Στο θέατρο, την τοξικότητα και την υποκρισία…

ΑΠΟΡΙΕΣ-1

Ερμη Δύση, τόσο εύκολα ξεχνάς ότι πριν από τρία χρόνια ξεκίνησε ο χυδαιότερος πόλεμος του Πούτιν κατά της Ουκρανίας; Χωρίς μνήμη δεν υπάρχει μέλλον…

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

Ισχύει ότι μετά τη νίκη του Μερτς στη Γερμανία οι τρεις υπουργοί που συνδράμουν περισσότερο -λόγω χαρτοφυλακίου- τον φίλο του Κ. Μητσοτάκη είναι οι Γ. Γεραπετρίτης, Ν. Δένδιας και Ν. Παναγιωτόπουλος;

ΑΠΟΡΙΕΣ-3

Γιατί η αντιπολίτευση δεν ζητάει εκλογές; Μήπως γιατί μετά την επικείμενη πρόταση δυσπιστίας, δεν θα έχει νόημα να ζητήσει εκλογές από μια κυβέρνηση που έχει νωπή ψήφο εμπιστοσύνης;