Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Οτι πριν από το μεγάλο αγώνα, έχει σημασία ποιον στέλνεις για να διεκδικήσει τη νίκη. Κάποιον τον οποίο συμπαθείς και πιστεύεις ότι εκφράζει μια συγκεκριμένη ιδεολογία και αισθητική, ή εκείνον που ακόμα και αν δεν σε συνδέει τίποτα μαζί του, ξέρεις πως μπορεί να τα βγάλει πέρα;
Μεταφέρετε τώρα αυτό το ερώτημα στο πολιτικό πεδίο. οταν είσαι ο αρχηγός ενός κράτους υπό κατάρρευση και ετοιμάζεσαι για τη μεγάλη διαπραγμάτευση, ποιον στέλνεις επικεφαλής; Ο Αλέξης Τσίπρας το κρίσιμο 2015 έστειλε τον Γιάνη Βαρουφάκη, έχοντας παράλληλα αρχιστράτηγους στο εσωτερικό μέτωπο τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Η ομάδα ήταν χαμένη από τα αποδυτήρια. Και όταν ο πραγματικός αγώνας στην αρένα των δανειστών ξεκίνησε, οι ήττες έρχονταν η μία πίσω από την άλλη. Η Ελλάδα έχασε πολύτιμο χρόνο, έχασε λεφτά, κλονίστηκε η αξιοπιστία της έναντι των ξένων και λίγο πριν από τη βουτιά στο κενό ζήτησε παράταση για να αλλάξει παίκτες.
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
Ας έρθουμε όμως στο σήμερα. Τρεις μήνες πριν από την τυπική έξοδο από το πρόγραμμα, όταν υποτίθεται πως είμαστε κοντά στο να ολοκληρωθεί η τελική, τέταρτη αξιολόγηση, άρχισαν πάλι οι καθυστερήσεις. Από τα 88 προαπαιτούμενα είναι έτοιμα περίπου δέκα και κάποιοι από το οικονομικό επιτελείο αρχίζουν να ψελλίζουν μήπως βρούμε «πολιτική» λύση. Λες και η πολιτική λύση θα λύσει το πρόβλημα των αντικειμενικών αξιών ή της επένδυσης στο Ελληνικό. Η ηγετική ομάδα στο Μαξίμου φαίνεται πως δεν έχει καταλάβει πως αυτή η υπόθεση είναι ομαδική δουλειά.
Δεν αρκεί να έχεις μόνο τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ή τον Δημήτρη Λιάκο να πιέζουν τους υπουργούς να επιταχύνουν τους χρόνους τους. Πρέπει να το θέλουν και οι ίδιοι οι υπουργοί. Εκ του αποτελέσματος όμως φαίνεται ότι τα κυβερνητικά στελέχη εξακολουθούν να προτιμούν την εσωτερική αποδοχή του κομματικού ακροατηρίου τους παρά να φέρουν εις πέρας μια δουλειά που έχει πολιτικό κόστος για τους ίδιους, αλλά όφελος για τη χώρα. Και αν τώρα, που το διακύβευμα είναι η τυπική έξοδος από το Μνημόνιο παίζουν τέτοιες καθυστερήσεις, τι θα γίνει αργότερα; Με αυτά και με αυτά, σαν να έχει δίκιο ο συνάδελφος που έγραψε με χιούμορ μετά τη Γιουροβίζιον «τώρα καταλάβατε γιατί βγήκε πρώτη από το Μνημόνιο η Κύπρος». Επειδή κάνει τις σωστές επιλογές προσώπων, αρχής γενομένης με τον Χάρη Γεωργιάδη στο ΥΠΟΙκ.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]