Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΣΥΜΦΩΝΑ με πληροφορίες, το Μ. Μαξίμου «αναστοχάζεται», προσαρμοζόμενο στα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί. Ολοι οι δρόμοι φαίνεται να οδηγούν την κυβέρνηση σε μια στρατηγική «διαχείρισης της ήττας», που φλερτάρει με τη λογική της «δεξιάς παρένθεσης». Στο πλαίσιο αυτό φαίνεται ότι κινείται ταυτοχρόνως σε δυο άξονες: Δημιουργία γέφυρας με το τμήμα του ΚΙΝ.ΑΛ. που βλέπει με θετικό μάτι το ενδεχόμενο μελλοντικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και «ναρκοθέτηση» του εδάφους για την επόμενη κυβέρνηση.
Η ΑΝΑΚΙΝΗΣΗ του θέματος της απλής αναλογικής -όχι μόνο για τις δημοτικές εκλογές- στοχεύει ευθέως στο τμήμα του ΚΙΝ.ΑΛ. που διακατέχεται από αντιδεξιό σύνδρομο. Πρώτο προνομιακό στάδιο θεωρούνται οι αυτοδιοικητικές εκλογές, έστω κι αν είναι η τελευταία από τις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις που ακολουθούν (ευρωεκλογές, εθνικές εκλογές, αυτοδιοικητικές). Κι αυτό γιατί ο χώρος της Τ.Α. προσφέρεται για πιο «χαλαρές συνεργασίες», αλλά και για την προετοιμασία του εδάφους για πολιτικές συμμαχίες. Αλλωστε, στις δημοτικές εκλογές υπάρχει μεγάλη παράδοση τέτοιων συνεργασιών. Η απλή αναλογική, που προανήγγειλε ο Π. Σκουρλέτης, μπορεί να δημιουργεί συνθήκες «μπαχαλοποίησης» των ΟΤΑ, αλλά υπηρετεί το στόχο. Οι πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης εισηγούνται από τώρα σε αρκετές περιπτώσεις ο ΣΥΡΙΖΑ να μην κατεβάσει υποψηφίους, αλλά να υποστηρίξει στελέχη από το χώρο της Κεντροαριστεράς. Χαρακτηριστικές θεωρούνται οι περιπτώσεις του κ. Αρναουτάκη στην Κρήτη, του κ. Κατσιφάρα στη Δ. Πελοπόννησο και του κ. Μπουτάρη στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Με αυτό το ενδεχόμενο αντιδρά ο «παλιός, μικρός ΣΥΡΙΖΑ», ο οποίος διατηρεί ισχυρές δυνάμεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος.
Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ άξονας οδηγεί -μεταξύ άλλων- την κυβέρνηση στη δημιουργία συνθηκών «όξυνσης» με την Ε.Ε., καλλιέργεια της προσδοκίας για «νέα διαπραγμάτευση», που θα… καταργήσει τα μέτρα που η ίδια η κυβέρνηση έχει ψηφίσει (μειώσεις συντάξεων και αφορολογήτου) και πρόκληση πολιτικής πόλωσης στο εσωτερικό της χώρας. Είναι προφανές ότι η δημιουργία έντασης, ασάφειας και ρευστότητας «ρίχνει στα μαλακά» την επικείμενη εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτοχρόνως του επιτρέπουν να διεκδικήσει ρόλο στο μετεκλογικό τοπίο. Για να ευοδωθούν όμως αυτοί οι στόχοι, βασική προϋπόθεση είναι να αποφύγει την εκλογική κατάρρευση ο ΣΥΡΙΖΑ.
ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ επιστρατεύονται όλα τα διαθέσιμα μέσα: Προσλήψεις, διορισμοί, δημοσκοπήσεις κατά παραγγελία που δείχνουν την ψαλίδα να κλείνει, υποσχέσεις, fake news και προπαγάνδα. Με βασική επιδίωξη να αυξηθεί η διαλυμένη συσπείρωση του κόμματος. Το ερώτημα όμως, το οποίο απ’ ό,τι φαίνεται δεν μπορεί να το απαντήσει ακόμα ούτε το Μ. Μαξίμου, είναι σε ποιο τοπίο θα ξημερωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και βεβαίως η χώρα. Γιατί η ρήση του Μάο, «μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση», μπορεί να «ηρεμεί» ανήσυχες αλλά συμβιβασμένες «αριστερές» συνειδήσεις, δεν μπορεί όμως να είναι ο «Μεγάλος Τιμονιέρης» σε μια δυτική χώρα, η οποία μάλιστα βρίσκεται σε κρίση. Επί του παρόντος, με το «βλέποντας και κάνοντας» η κυβέρνηση μοιάζει να ψάχνει στράτα, που να τη βγάζει «κάπου». Γιατί ό,τι έχει σχεδιάσει ή επιθυμήσει δεν βρίσκει τη δέουσα ανταπόκριση από την πραγματικότητα.
Νέο κόμμα στο χώρο της Κεντροαριστεράς;
Πυκνώνουν οι διεργασίες και μαζί οι φήμες ότι επίκειται η δημιουργία νέου κόμματος στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Οι στρατηγικές αποκλίσεις στους κόλπους του ΚΙΝ.ΑΛ. έχουν καταστεί ευκρινείς εδώ και καιρό. Το νέο είναι ότι μια σημαντική μερίδα του νέου κόμματος σκέπτεται ήδη τη δημιουργία ενός… πιο νέου κόμματος. Το αν θα επιταχυνθούν ή αν θα σταματήσουν αυτές οι διεργασίες εξαρτάται -σύμφωνα με τις πληροφορίες- κυρίως από τη Φ. Γεννηματά. Αν η επικεφαλής του ΚΙΝ.ΑΛ. επιμείνει στην πολιτική των «ίσων αποστάσεων» και να μην αποσαφηνίζει τις μετεκλογικές προθέσεις της, μοιάζει δύσκολο να παραμείνει ενιαίος ο νεοσυσταθείς πολιτικός οργανισμός…
Δύο σε ένα
…Το ΚΙΝ.ΑΛ. ήδη από τη συγκρότησή του κουβαλά ένα «στρατηγικό διχασμό»: Απαρτίζεται από δυνάμεις που καλοβλέπουν μια συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από δυνάμεις που θεωρούν στρατηγικής σημασίας την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η θεμελιώδης αντίφαση δεν εγκατέλειψε ποτέ το ΚΙΝ.ΑΛ., από τα πρώτα βήματα για τη συγκρότησή του μέχρι την ίδρυσή του.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Είναι χαρακτηριστική η ρήση ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγε ότι «Το ερώτημα δεν είναι αν θα διασπαστεί το ΚΙΝ.ΑΛ., αλλά το πότε. Πριν ή μετά τις εκλογές;» Το ενδεχόμενο επίσπευσης των εκλογών φαίνεται ότι επιταχύνει και τις ζυμώσεις, προκειμένου να δοθεί έμπρακτη απάντηση σ’ αυτό το θεμελιώδες ερώτημα. Κι απ’ ό,τι φαίνεται, δεν θα αργήσει να υπάρξει απάντηση, είτε προς τη μια είτε προς την άλλη κατεύθυνση…
Είναι και άτυχος ο κ. Τόσκας
Δυο μέρες μετά τις διαβεβαιώσεις του Ν. Τόσκα ότι «η εγκληματικότητα έχει μειωθεί», ο Αλ. Σταματιάδης -δυστυχώς- έχανε οριστικά τη μάχη με το θάνατο. Ο 52χρονος επιχειρηματίας, που δολοφονήθηκε επειδή δεν… έκανε πως κοιμάται όταν μπήκαν ληστές στο σπίτι του, άθελά του γίνεται ένα είδος «συμβόλου». Υπό την έννοια ότι ο θάνατός του συμβολίζει την τραγική διάψευση της προπαγανδιστικής προσέγγισης του υπαρκτού και μεγάλου προβλήματος της εγκληματικότητας από έναν μειωμένης ικανότητας υπουργό. Δεν είναι τυχαίο ότι εκτός της κοινωνικής κατακραυγής, υπήρξε και μια ομοβροντία πολιτικών αντιδράσεων από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, δέκτης της οποίας ήταν προσωπικά ο κ. Τόσκας. Ισως είναι και άδικο αυτό, παρά την πολλαπλώς διαπιστωμένη πολιτική ανικανότητα του υπουργού. Καθώς ο κ. Τόσκας υλοποιεί την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτή «εμπλουτίστηκε» από το νόμο Παρασκευόπουλου, που έβγαλε από τη φυλακή εκατοντάδες βαρυποινίτες χωρίς να υπάρξει η παραμικρή πρόνοια για την αντιμετώπισή τους. Υπ’ αυτή την έννοια, ο κ. Τόσκας είναι και άτυχος…
Η «καινούργια» Ν.Δ.
Με μεγάλες καινοτομίες, αλλά και μεγάλες προσδοκίες για την Πειραιώς, θα γίνουν οι εσωκομματικές εκλογές της 13ης Μαΐου για την εκλογή συνέδρων, προέδρων των ΝΟΔΕ και των προεδρείων των Δημοτικών Οργανώσεων της Ν.Δ. Σύμφωνα με πληροφορίες, στην Πειραιώς περιμένουν να ξεπεράσουν τους 100.000 οι πολίτες που θα πάρουν μέρος στις εσωκομματικές εκλογές, για τις οποίες θα στηθούν 329 κάλπες (όσοι και οι Δήμοι). Και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιτελών της Ν.Δ., αναμένεται να είναι ανανεωμένο κατά 50% το σώμα των αιρετών συνέδρων. Η ηγεσία της Ν.Δ. φιλοδοξεί μέσα από αυτή τη διαδικασία να σηματοδοτηθεί το έμπρακτο άνοιγμα στην κοινωνία. Καθώς όλοι οι συμμετέχοντες έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν αλλά και του εκλέγεσθαι, με μόνη προϋπόθεση να είναι ταμειακώς ενήμεροι, δηλαδή να έχουν καταβάλει τα 12 ευρώ της ετήσιας συνδρομής. Οι ενδιαφερόμενοι έχουν προθεσμία έως τις 4 Μαΐου για την ηλεκτρονική εγγραφή τους…
Η «καινούργια» Ν.Δ.
…Μεγάλη καινοτομία αποτελούν και τα νέα ασυμβίβαστα που έχουν τεθεί για την εκλογή κάποιου, ως προέδρου ΝΟΔΕ ή ως προέδρου Δημοτικής Τοπικής Οργάνωσης. Ετσι δεν θα έχουν δικαίωμα υποψηφιότητας όσοι είναι περιφερειάρχες, δήμαρχοι, αντιπεριφερειάρχες, αντιδήμαρχοι. Οσοι δηλαδή έχουν σχέση με τη διαχείριση δημοσίου χρήματος ή εξουσίας, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλους υποψηφίους. Για να είναι κάποιος υποψήφιος πρόεδρος ΝΟΔΕ απαιτούνται 30 υπογραφές και για την υποψηφιότητα του προέδρου ΔΗΜΤΟ 20 υπογραφές. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η απόφαση να μειωθούν από 2.500 σε 1.000 οι αιρετοί σύνεδροι, προκειμένου το Συνέδριο της Ν.Δ., που προβλέπεται για τον Δεκέμβριο του 2018, να μη θυμίζει τις πολυπληθείς και συνήθως ανούσιες συνεδριακές διαδικασίες, αλλά να είναι πιο ουσιαστικό.
Εξ οικείων τα βέλη
Μετωπική επίθεση στον Π. Καμμένο και ευθεία αμφισβήτηση της «καθαρής εξόδου» κάνουν οι «53+» του ΣΥΡΙΖΑ. Στο κείμενο της απόφασης της Πανελλαδικής Σύσκεψής τους αποδομούν το αφήγημα της «καθαρής εξόδου» και περιγράφουν εκτενώς τις «δυσκολίες» που έχει το «μετά». Ακόμα πιο σκληροί είναι με τον κυβερνητικό εταίρο τους. Καταγγέλλουν τους ΑΝ.ΕΛ. και τον Π. Καμμένο για τις θέσεις τους στα ελληνοτουρκικά, κάνοντας λόγο για «ερασιτεχνισμούς, επιπολαιότητες, πρακτικές παλιάς κοπής, πολεμική ορολογία και γραφικότητες». Μια… ωραία ατμόσφαιρα δηλαδή…
Προσπάθεια διάσωσης με κόμμα και… «Τελεία»
Σε δυο διαγραμμένα στελέχη της Ν.Δ. και τον Απ. Γκλέτσο -επικεφαλής του κόμματος «Τελεία»- αναζητεί συμμαχικές δυνάμεις ο Π. Καμμένος, προκειμένου να αποφύγει να μείνει εκτός Βουλής, όπως δείχνουν οι περισσότερες δημοσκοπήσεις. Ετσι προχθές συναντήθηκε με δυο επικεφαλής κομμάτων, την Κατ. Παπακώστα, που διεγράφη πρόσφατα από τη Ν.Δ. και έχει προαναγγείλει τη δημιουργία του κόμματος ΝΕΟ, αλλά και τον επικεφαλής της «Νέας Δεξιάς» Φαήλο Κρανιδιώτη, ο οποίος είχε διαγραφεί παλαιότερα από τη Ν.Δ. Οι συναντήσεις κορυφής μάλιστα έγιναν στο υπουργικό γραφείο του Π. Καμμένου στο Πεντάγωνο.
Με τον Απ. Γκλέτσο ο ΥΕΘΑ είχε περάσει τις πασχαλινές διακοπές του στις Οινούσσες, οπότε μάλλον δεν χρειάστηκε επίσημη συνάντηση.
ΕΙΠΑΝ
Ν. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ
«Δεν μετανιώνω για το νόμο μου, μείωσε την εγκληματικότητα».
Το χειρότερο είναι ότι ακόμα το πιστεύει.
Ε. ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ
(Για τον εορτάζοντα Γ. Σταθάκη)
«Τη Δευτέρα θα κεράσει κάτι από τις μίζες».
Εξαλλοι στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν καταλαβαίνουν φαίνεται από λεπτό, «αριστερό» χιούμορ…
Ν. ΤΟΣΚΑΣ
«Η ομάδα ΔΕΛΤΑ ήταν ένα τσούρμο που λειτουργούσε αυτόνομα».
Πού να πήγε η ευαισθησία του για τις… «συλλογικότητες»;
ΑΠΟΡΙΕΣ
1. Πού τα βρήκε τα κορόιδα ο κ. Σταθάκης και τους μοσχοπούλησε τα «σαπάκια» της ΔΕΗ, αφού κράτησε τα καλά;
2. Πόσα πολιτικά κιλά να ήταν η συνάντηση Καμμένου-Κρανιδιώτη;
3. Γιατί δεν αναλαμβάνει και τυπικά την ΕΡΤ ο κ. Παππάς για να μην μπερδεύονται και οι εργαζόμενοι;
4. Πόσο δίκιο είχατε τελικά! Αν δεν «κάνεις ότι κοιμάσαι» όταν μπαίνουν οι ληστές σπίτι σου, «κοιμάσαι στους ουρανούς».
ΑΙΧΜΗ
Η «θεσμική χυδαιότητα» της προέδρου…
ΚΑΠΟΤΕ, όχι πολύ παλιά, αρκούσε κάποιος να μιλήσει για «ντροπή», προκειμένου να στιγματίσει μια συμπεριφορά. Σήμερα για να παραχθεί το ίδιο -ή σχεδόν το ίδιο- αποτέλεσμα πρέπει να χρησιμοποιηθούν πολύ πιο βαρείς χαρακτηρισμοί. Το επίπεδο έχει πέσει πολύ. Κι αυτό είναι συνέπεια του εκχυδαϊσμού του δημόσιου διαλόγου, αλλά και του δημόσιου βίου, που έχει επιφέρει η εξυπνακίστικη και «μάγκικη» ελευθεριότητα του λόγου και της συμπεριφοράς αρκετών κυβερνητικών στελεχών. Μιας ιδιότυπης αντίληψης, σύμφωνα με την οποία το να έχει κανείς αγοραίους τρόπους σημαίνει… λαϊκότητα και «αριστεροσύνη». Και μιας απροκάλυπτης προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα του.
Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ της Τ. Χριστοδουλοπούλου στην πρόσφατη συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα του… επελαύνοντος «αριστερού εκχυδαϊσμού». Η πρόεδρος της Επιτροπής, στη λυσσαλέα προσπάθειά της να υπερασπιστεί και να προφυλάξει τον Π. Καμμένο για την υπόθεση της πώλησης όπλων στη Σ. Αραβία, δεν δίστασε να πει στο διαμαρτυρόμενο Β. Βενιζέλο, «φύγετε»! Αλλά και να υπονοήσει ουσιαστικά ότι αφού έχουμε πλειοψηφία, κάνουμε ό,τι θέλουμε.
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ, η κ. πρόεδρος είχε αποπειραθεί να κάνει ένα κανονικό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, βιάζοντας το δικαίωμα της μειοψηφίας και κρίνοντας η ίδια ποιους θα καλέσει και ποιους δεν θα καλέσει στην Επιτροπή. Και δεν ήθελε να καλέσει το μεσάζοντα Β. Παπαδόπουλο για προφανείς λόγους «προστασίας» του Π. Καμμένου. Κι όλα αυτά τα έκανε με περισσευούμενη «μαγκιά» και πλεόνασμα θράσους. Το χάος που επακολούθησε ήταν αναμενόμενο, με σκηνές που παραπέμπουν σε πολιτικό καφενείο και όχι σε συνεδρίαση μιας από τις πιο σημαντικές Επιτροπές της Βουλής.
ΕΥΤΕΛΙΖΟΝΤΑΣ τους θεσμούς και χλευάζοντας τη λειτουργία του Κοινοβουλίου χλεύασε ουσιαστικά τον ελληνικό λαό. Χωρίς πρόβλημα, χωρίς συστολή, χωρίς αιδώ. Αποτύπωσε έτσι, με τον πιο εναργή τρόπο, τα πραγματικά αισθήματά της -και όχι μόνο- για την ίδια τη Δημοκρατία και τους θεσμούς που της δίνουν υπόσταση.
ΣΕ ΑΛΛΕΣ συνθήκες θα γινόταν λόγος για ντροπιαστική, αντιδημοκρατική συμπεριφορά και έλλειμμα αγωγής. Σήμερα, πρόκειται για τη «θεσμική χυδαιότητα» μιας προέδρου…
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]