Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Αλήθεια, όμως, ποιον να διώξει ο πρωθυπουργός για το φιάσκο με την υδροδότηση της Θεσσαλονίκης; Το παλαιό μέλος του Κινήματος «Σώστε το νερό» και αγωνιστή του δημοψηφίσματος Γιάννη Κρεστενίτη, ο οποίος διορίστηκε πρόεδρος της ΕΥΑΘ και παρέμεινε στο πόστο του παρά το γεγονός ότι η εταιρία του βρίσκεται προς πώληση από το υπερταμείο; Εάν είχε ευθιξία ο συγκεκριμένος καθηγητής, θα είχε παραιτηθεί και μόνο στο άκουσμα της είδησης ότι η ΕΥΑΘ θα πωληθεί, ώστε να δείξει συνέπεια στους αγώνες του. Επί των ημερών του τουλάχιστον κατάφερε να δείξει ότι ένα δημόσιο αγαθό, από μια δημόσια επιχείρηση, δεν μπόρεσε να φτάσει στο «δημόσιο κοινό» επί 5-6 ημέρες. Θα το λέει με καμάρι στους φοιτητές του. Μπορεί να μην έσωσε το νερό, αλλά τουλάχιστον έσωσε καμιά κατοσταριά συναγωνιστές διορίζοντάς τους στην εταιρία.
Ποιος άλλος να παραιτηθεί; Η διευθύντρια του γραφείου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη Αικατερίνη Νοτοπούλου, η οποία ύστερα από πέντε ημέρες χωρίς νερό συγκάλεσε σύσκεψη διακόπτοντας το Σαββατοκύριακό της; Μιλάμε βέβαια για το πολιτικό πρόσωπο που, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, είχε προσληφθεί παλαιότερα από τον Μπουτάρη ως εποχική υπάλληλος καθαριότητας του δήμου για να μεταταχθεί στο γραφείο στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα που βρήκε μεροκάματο διευθύντριας θα αφήσει τα μεγαλεία επειδή η πόλη έμεινε χωρίς νερό μία εβδομάδα χωρίς να καταλάβει τίποτα; Ας έπιναν εμφιαλωμένο.
Ποιος όμως να δώσε εντολή για παραιτήσεις; Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος στα χρόνια της αντιπολίτευσης διοργάνωσε το δημοψήφισμα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού Θεσσαλονίκης και ως πρωθυπουργός υπέγραψε την πώλησή του παραδίδοντας το σύνολο της κρατικής περιουσίας στο υπερταμείο για 99 έτη; Οποιος είχε την παραμικρή αίσθηση ευθιξίας θα είχε πάρει το καπέλο του και θα αποχωρούσε από το Μαξίμου.
Για αυτούς τους λόγους κανείς τους δεν έχει το ηθικό ανάστημα να παριστάνει τον τιμητή. Από τον πρωθυπουργό, που έσκιζε τα Μνημόνια και απέρριπτε το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, μέχρι τους καθηγητές του ΣΥΡΙΖΑ που βρήκαν απάγκιο στις κρατικές θέσεις και τις κυρίες που από τα αμπέχονα των αγώνων βολεύτηκαν σε υπουργικά γραφεία και αργομισθίες.
Μουσείο Γκουλάγκ και ο θάνατος της μνήμης
Για να είμαστε δίκαιοι, όλες οι κυβερνήσεις βόλευαν κόσμο, όμως αυτό που συμβαίνει επί Τσίπρα δεν πρέπει να έχει προηγούμενο. Φίλοι, ξάδερφοι, ανίψια, όλοι περνούν από το δημόσιο ταμείο. Και όταν πιάνονται στα πράσα, όπως συνέβη με τον συριζαίο «συνέταιρο» της ΗΔΙΚΑ, πάλι η αντιπολίτευση φταίει, επειδή διακόπτει το πάρτι.
Το πρόβλημα με τους διορισθέντες με βάση τα ένσημά τους στον ΣΥΡΙΖΑ και την παρουσία τους στους δρόμους της αντίστασης είναι ότι στη συντριπτική τους πλειονότητα δεν είναι απλώς κομματικοί αλλά και ανίκανοι. Για το μισθό και τα εξτραδάκια πήγαν εκεί, όχι για να αφήσουν έργο. Γιατί, όπως θα έλεγε και ο μέγας μέντοράς τους, ο «στρατηγός» του πρωθυπουργικού γραφείου, «η καριέρα είναι λέρα»…
Ψάχνοντας επί Τσίπρα για πρωταπριλιάτικο αστείο
Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε να βρούμε πρωταπριλιάτικο αστείο για το κυριακάτικο φύλλο μας.
Το 2015 είχαμε δημοσιεύσει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. θα βάλει ως τεκμήρια της εφορίας τα κατοικίδια και τρία χρόνια αργότερα επιβεβαιωθήκαμε με το νομοσχέδιο Τσιρώνη. Χθες η πρωταπριλιάτικη είδηση που επιλέξαμε ήταν ότι η κυβέρνηση εξετάζει να επιβάλει χρονοχρέωση στη χρήση των κοινωνικών δικτύων. Ο φόρος θα κυμαίνεται από 2 έως 70 ευρώ ανάλογα με την ώρα σύνδεσης σε facebook ή twitter.
Ελπίζουμε να μη δίνουμε ιδέες για τον φετινό Προϋπολογισμό. Σε κάθε περίπτωση τα κοινωνικά δίκτυα γιόρτασαν χθες την Πρωταπριλιά αφιερώνοντας μεγάλο αριθμό «ποσταρισμάτων» στον Αλέξη Τσίπρα.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]