Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Συγκεκριμένα, όταν ρωτήθηκε για το ΑΕΠ που χάσαμε τη διετία 2015-2016 καθώς αντί για ισχυρή ανάπτυξη της τάξης του 6%-7% έχουμε σωρευτική ύφεση πάνω από 1%, ο κ. Τσίπρας θέλησε να προσπεράσει τα νούμερα επιχειρώντας να βγάλει αναξιόπιστες τις προβλέψεις της Κομισιόν.

Οι Βρυξέλλες τον Δεκέμβριο του 2014 (δηλαδή προ των εκλογών του Ιανουαρίου) εκτιμούσε ότι η ελληνική οικονομία θα αναπτυσσόταν το 2015 με ρυθμό άνω του 3%. Είπε λοιπόν ο κ. Τσίπρας για να αποδομήσει την επιχειρηματολογία περί καταστροφικής διαπραγμάτευσης ότι «την περίοδο 2011-2013 οι στόχοι της Κομισιόν έπεσαν έξω κατά 17,5% του ΑΕΠ και επομένως δεν ευσταθούσε και η εκτίμηση για ανάπτυξη το 2015».

Πράγματι οι στόχοι την περίοδο 2011-2013 δεν επιτεύχθηκαν, αλλά αυτό συνέβη γιατί τότε ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως και τώρα ο Αλέξης Τσίπρας είχαν επιλέξει την υπερφορολόγηση ως μέσο για τη δημοσιονομική προσαρμογή με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί ο περίφημος πολλαπλασιαστής του ΔΝΤ και η ύφεση να διευρυνθεί σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις.

Ωστόσο η πρόβλεψη της Κομισιόν για το 2015 και το 2016 για ισχυρή ανάπτυξη ήταν απολύτως ρεαλιστικές. Με το πετρέλαιο στα 30 δολάρια, δηλαδή στο ιστορικό χαμηλό των τελευταίων 15 ετών, τις τουριστικές αγορές της Τουρκίας και της Β. Αφρικής «νεκρές» και τις διεθνείς αγορές σε υψηλά επίπεδα, η Ελλάδα έχασε τη μεγάλη ευκαιρία της ανάπτυξης το 2015 όταν ο Βαρουφάκης διαπραγματευόταν με τον Σόιμπλε για το πώς θα εφαρμοσθεί το σχέδιο Χ και ο Τσίπρας προχωρούσε στο δημοψήφισμα κλείνοντας τις τράπεζες.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στα μέσα του 2015 η Κομισιόν με νεότερες εκτιμήσεις της θεωρούσε ότι η ύφεση στην Ελλάδα θα υπερέβαινε το 3%, αλλά τελικά έκλεισε πολύ καλύτερα στο 0,3%. Επομένως, εάν δεν είχαμε το πολιτικό ατύχημα Τσίπρα-Βαρουφάκη, οι προηγούμενες εκτιμήσεις των Βρυξελλών για ισχυρή ανάπτυξη ήταν μάλλον συγκρατημένες.

Υπάρχει όμως και ένα ακόμη λογικό λάθος στην επιχειρηματολογία του πρωθυπουργού. Ενώ υποστήριξε ότι στο πρόσφατο παρελθόν οι προβλέψεις της Κομισιόν ήταν εκτός τόπου και χρόνου, για τα επόμενα χρόνια είπε ότι είναι απολύτως ρεαλιστικές και οι στόχοι θα επιτευχθούν. Αποτυχημένες οι εκτιμήσεις του παρελθόντος, επιτυχημένες για την περίοδο ΣΥΡΙΖΑ!

Ο,τι και να λέει πάντως ο κ. Τσίπρας, οι πολίτες πλέον γνωρίζουν ότι τα πράγματα στην οικονομία έχουν επιδεινωθεί σημαντικά από το 2014 και ότι η διαπραγμάτευσή του ζημίωσε τελικά τη χώρα.

Η ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ

Περίεργες αντιλήψεις έχει ο πρωθυπουργός για τη διαπλοκή. Οταν ρωτήθηκε για την περίπτωση του κ. Καλογρίτσα, ο οποίος ως εργολάβος παίρνει δημόσια έργα και διεκδικεί τηλεοπτική άδεια, ο κ. Τσίπρας είπε ότι «θεσμική αλλαγή είναι να πάρει άδεια αυτός που θα πληρώσει τα περισσότερα και θα είναι εντάξει τα χαρτιά του».
Ομως εάν ήταν εισπρακτικοί οι λόγοι για την προκήρυξη των αδειών, τότε η κυβέρνηση είχε κάθε λόγο να βγάλει στην αγορά περισσότερες άδειες από 4. Η αντιμετώπιση της διαπλοκής δεν γίνεται με το ποιος θα πληρώσει τα περισσότερα αλλά εάν τα λεφτά προέρχονται από το Δημόσιο και εάν η τηλεοπτική άδεια χρησιμοποιείται ως μηχανισμός για τις υπόλοιπες δουλειές…

Ο ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ

Ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης εάν είχε στοιχειώδη πολιτική αξιοπρέπεια θα είχε παραιτηθεί μετά τις ανακοινώσεις του ΤΑΙΠΕΔ για την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Δεν μπορεί ένας πολιτικός ο οποίος όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση χαρακτήριζε σκάνδαλο την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στα 300 εκατομμύρια ευρώ, τώρα ως κυβερνητικό στέλεχος να εγκρίνει τη μεταβίβαση στα 45 εκατομμύρια. Ο λαϊκισμός πληρώνεται και μπορεί ο κ. Σταθάκης να αισθάνεται βολεμένος στην υπουργική του καρέκλα, αλλά οι πολίτες δεν ξεχνούν τόσο γρήγορα όσο ο ίδιος.