Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
ΔΕΝ πρέπει να προξενεί καμία περιέργεια το φαινόμενο αυτό. Στη χώρα μας αυτά που εφαρμόζονται από την ημέρα ψήφισης των αντίστοιχων νόμων είναι μόνο οι περικοπές μισθών, συντάξεων και οι αυξήσεις φόρων. Μόνο αυτές οι «μεταρρυθμίσεις» προχωρούν. Οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις είτε δεν φτάνουν ποτέ στη Βουλή είτε ακόμα κι αν ψηφιστούν, ποτέ δεν εφαρμόζονται.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ και όλοι οι πολίτες όταν ακούμε τη λέξη «μεταρρύθμιση» τρέχουμε να κρυφτούμε. Ή μάλλον τρέχουμε να κρύψουμε τα πορτοφόλια μας. Και αν δεν αλλάξει αυτό θα ζούμε σε ένα μνημόνιο… ατέλειωτο σαν το τσιγάρο που τραγουδάει ο Σωκράτης Μάλαμας.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
ΠΡΟΦΑΝΩΣ και κανένα πολιτικό κόμμα δεν επιθυμεί να μειώνει τα εισοδήματα των πολιτών, γιατί γνωρίζει πως δύσκολα θα ξανακερδίσει την ψήφο τους. Αλλά τα επώδυνα οικονομικά μέτρα μπορεί να ψηφίζονται δύσκολα, αλλά εφαρμόζονται εύκολα. Και πλέον η κοινωνία έχει συνηθίσει εδώ και οκτώ χρόνια όλο και να χάνει κάτι από όσα είχε παλαιότερα. Τώρα πια όλοι απλά ελπίζουν να μη χάσουν κι άλλα χρήματα.
ΑΥΤΟ, όμως, που είναι πιο δύσκολο για τα κόμματα είναι να προωθήσουν πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Γιατί μπορεί να «εκπαίδευσαν» την κοινωνία πως θα ζει με μικρότερα εισοδήματα, αλλά δεν τολμούν να ψελλίσουν πως το σημαντικότερο ζήτημα είναι η αλλαγή νοοτροπίας. Παρόλο που αν έλεγαν την αλήθεια, τότε και οι πολίτες θα κατανοούσαν πως αν αλλάξει η νοοτροπία τότε θα αυξηθούν και τα εισοδήματα.
ΚΑΙ για να αλλάξει η νοοτροπία δεν αρκεί μόνο η νομοθέτηση ρηξικέλευθων μεταρρυθμίσεων. Απαιτείται να τηρούνται οι νόμοι και οι κανόνες και από τους πολίτες και από το κράτος. Πρόκειται για μια αμφίδρομη αντίδραση, όπως θα τη χαρακτήριζαν και οι χημικοί. Από την οποία θα μπορούσε να προκύψει το μείγμα για μια πραγματική κανονικότητα. Πρωτίστως κοινωνική και εν συνεχεία οικονομική.
ΑΛΛΙΩΣ μπορούμε να συνεχίσουμε να βαδίζουμε διαρκώς σε έναν μνημονιακό δρόμο. Και απλά να κοροϊδευόμαστε. Να εφαρμόζουμε τον αντικαπνιστικό νόμο και όλοι να καπνίζουμε όπου γουστάρουμε. Να κόβονται αποδείξεις μόνο όταν βγαίνει… τσάρκα το ΣΔΟΕ. Να αξιολογούνται σχεδόν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι με άριστα, απλά για να κοροϊδέψουμε τα χαϊβάνια της τρόικας που ζητούν αξιολόγηση. Και τελικά σε όλα τα ζητήματα να προσπαθούμε να το παίξουμε έξυπνοι, ενώ στην ουσία απλά κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας.
Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]