Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Η κυβέρνηση δεν υποστήριζε πως οι πορείες ενίσχυαν τη θέση της στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα; Τώρα γιατί δεν τη βοηθούν στη διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό;

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ μπορεί να έχει οποιαδήποτε άποψη θέλει για οποιαδήποτε πορεία/συγκέντρωση/διαδήλωση/συλλαλητήριο. Κανείς όμως δεν μπορεί να απαξιώνει δεκάδες χιλιάδες πολίτες που θέλουν να εκφράσουν την αντίθεσή τους σε οτιδήποτε. Η σπέκουλα είναι εύκολη, η κυβέρνηση και οι διάφοροι Πολλάκηδες την έχουν… ψωμοτύρι.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης είχαν παρουσία οπαδοί του νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής και άλλων ακροδεξιών οργανώσεων. Αλλά δεν μπορεί να παίρνει όλους τους διαμαρτυρόμενους πολίτες η… μπάλα.

ΓΙΑΤΙ, οι χρυσαυγίτες δεν είχαν διακριτή παρουσία στις πλατείες των αγανακτισμένων ή σε πορείες υπέρ του «όχι» για το ψευδοδημοψήφισμα; Τότε δεν είχε ευαισθησίες η Αριστερά της προόδου; Τότε δεν ήταν που κάποιοι, ορισμένοι από τους οποίους σήμερα είναι υπουργοί, είτε μιλούσαν για κρεμάλες είτε διέγραφαν μονομερώς το χρέος καθισμένοι στην πλατεία Συντάγματος; Και άραγε όταν στις ήσυχες πορείες διαμαρτυρίας μπουκάρουν κουκουλοφόροι και καίνε το κέντρο της Αθήνας είναι όλα μια χαρά; Τα θύματα της πυρκαγιάς στην τράπεζα Μαρφίν δεν προήλθαν από μολότοφ αντιεξουσιαστών;

ΤΑ πολιτικά κόμματα πρέπει να βάλουν στην άκρη τους ακραίους από όπου κι αν αυτοί προέρχονται και να μην τους συγχέουν με τους διαμαρτυρόμενους πολίτες. Γιατί με αυτό τον τρόπο απλά τους δίνουν μεγαλύτερη ισχύ. Οι τραμπούκοι, οι κουκουλοφόροι, οι ροπαλοφόροι, οι μαχαιροβγάλτες πρέπει να απομονωθούν από όποιο άκρο κι αν προέρχονται. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται ως «παίκτες» στο πολιτικό σκηνικό.

ΑΠΟ την άλλη, τόσο η κυβέρνηση όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις αντιδράσεις της κοινωνίας. Και επειδή στο ζήτημα της χρεοκοπίας και των Μνημονίων απέτυχαν, δεν πρέπει να πέσουν στην ίδια παγίδα και στα εθνικά θέματα. Κανείς δεν τόλμησε να εξηγήσει πως για να βγει η χώρα από τα Μνημόνια θα χρειαστούν όχι μόνο οκτώ, ίσως και δεκαοκτώ χρόνια. Γιατί μόνο με μειώσεις εισοδημάτων και αυξήσεις φόρων δεν αλλάζει η οικονομία. Απαιτούνται ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις που διαρκώς κρύβονται κάτω από το χαλί.

ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ και στα μεγάλα εθνικά θέματα πρέπει ευθαρσώς να πουν την αλήθεια και να αποκαλύψουν τα κέρδη ή τις ζημίες που κρύβει οποιαδήποτε «λύση» στο Σκοπιανό, στο Κυπριακό ή στα ελληνοτουρκικά. Μόνο έτσι θα μπορούν και οι πολίτες να διαμορφώσουν ψύχραιμη άποψη. Οταν κυριαρχούν μικροκομματικά παιχνίδια, υποσχέσεις του τύπου «έτσι θα λύσω το Σκοπιανό» και μυστική διπλωματία, τότε θα δημιουργείται ένταση, διχασμός και θα επιστρέφουμε μοιραία σε σκηνικό… 2015.

Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου