Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης*

Ας είμαστε ειλικρινείς. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν επιθυμεί την χρήση του όρου Μακεδονία στην ονομασία των Σκοπίων. Στα χρόνια που πέρασαν, ωστόσο, έχουμε κάνει διαπραγματευτικά λάθη τα οποία μας έφεραν στην θέση που είμαστε σήμερα. Πλέον και ύστερα από το Βουκουρέστι, φαίνεται πως έχουμε διανύσει την απόσταση που μας αναλογεί, κάτι που πρέπει να κάνουν και οι Σκοπιανοί.

Η θέση μας έχει διαμορφωθεί το 2008, όταν και ο Κώστας Καραμανλής ζήτησε λύση με ορισμένες προϋποθέσεις. Η ονομασία να είναι σύνθετη, με γεωγραφικό προσδιορισμό και να είναι erga omnes, δηλαδή, έναντι όλων.

Το πακέτο του Νίμιτς (όπως αυτό έχει διαρρεύσει) φαίνεται πως πληροί τις παραπάνω προϋποθέσεις, την ώρα μάλιστα που λέγεται πως οι ονομασίες πρέπει να είναι στην σλαβική γλώσσα.

• Republika Nova Makedonija (Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας)
• Republika Severna Makedonija (Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας)
• Republika Gorna Makedonija (Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας
• Republika Vardarska Makedonija (Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη)
• Republika Makedonija (Skopje) [Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)

Το όνομα, όμως, είναι το κερασάκι στην τούρτα, καθώς υπάρχουν πολύ σοβαρότερα ζητήματα, όπως είναι η εθνότητα και η γλώσσα (και μακεδονική εθνότητα και γλώσσα δεν υπάρχουν) που πρέπει να διασφαλίσουμε.

Ενώ λοιπόν όλα τα παραπάνω μπορεί να συζητηθούν ευκολότερα, υπάρχει ένα ζήτημα το οποίο ακόμα κι αν εμείς ήμασταν θετικοί σε λύση, θα έβρισκε πολλά εμπόδια στα Σκόπια: Η αλλαγή συντάγματος.

Τα κόμματα και κυρίως το εθνικιστικό VMRO-DPMNE το οποίο επί αρχηγίας Γκρουέφσκι μετέτρεψε την πρωτεύουσα σε ένα γυψοσανιδοαρχαιοκάπηλο κιτς φαίνεται πως εκφράζει τις μεγαλύτερες αντιρρήσεις, καθώς θα ήθελε διατήρηση της συνταγματικής ονομασίας και λύση με συμφωνία με την Ελλάδα σε διμερές επίπεδο.

Αναλυτές από την γειτονική χώρα όμως, φαίνεται πως ελπίζουν σε λύση. Αυτό γιατί η κοινή γνώμη φαίνεται να έχει κάνει μία μετατόπιση. Μπορεί οι άνθρωποι να έχουν δεχθεί πλύση εγκεφάλου και να νομίζουν πως είναι Μακεδόνες, ωστόσο εκτός από το ΝΑΤΟ υπάρχει και η πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία πλέον έχει ανοίξει και το ενδεχόμενο ένταξης είναι πλέον απτό, ενώ το 2008 δεν υπήρχε.

Στο σημείο αυτό ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζέφ φαίνεται πως επεξεργάζεται έναν πολιτικό ελιγμό προκειμένου να πείσει την Βουλή. Προκειμένου να ενταχθούν τα Σκόπια στην ΕΕ θα πρέπει να εκσυγχρονίσουν το Σύνταγμά τους, την ώρα που το ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο απαγορεύει διπλή ονομασία. Πάνω σε αυτό θα επιθυμούσε να πατήσει ο Ζάεφ, να χτίσει τις απαραίτητες συμμαχίες και να βγάλει την χώρα του από τον γύψο.

Ειδάλλως οι Σκοπιανοί ακόμα κι αν τους αναγνωρίζουν 100+ χώρες με την συνταγματική τους ονομασία θέτουν εαυτούς εκτός ευρωπαϊκών διαδικασιών, δείχνοντας διεθνώς πως η Ελλάδα είναι αυτή που θα έχει προσπαθήσει για λύση.

Ο Γιώργος Μιχαηλίδης  είναι διευθυντής του EleftherosTypos.gr
Ακολούθησέ τον στο Facebook και στο Twitter