Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Τώρα, τι σχέση έχει ένα μέχρι πρότινος στέλεχος της Ενωσης Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη με τους αριστερόστροφους του ΣΥΡΙΖΑ, είναι μεγάλη συζήτηση. Μια συζήτηση που μπαίνει σε δεύτερο πλάνο, αρκεί να γίνεται η δουλειά. Δηλαδή να ψηφίζονται τα νομοσχέδια με συνοπτικές διαδικασίες και δεν πειράζει για τα ιδεολογικά ανακατέματα που μπορεί να χαλάνε τη… συνταγή της «πρώτης φοράς Αριστερά», αλλά κρατάνε αναλλοίωτη τη συνταγή της εξουσίας.

Ο κοινοβουλευτικός στρατός της συγκυβέρνησης μετρά στις τάξεις του πρώην ΠΑΣΟΚους (η μεγαλύτερη ομάδα που εντάχθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ), πρώην Νεοδημοκράτες (από ένα πολύ μακρινό κάποτε, τότε που ο κ. Π. Καμμένος ήταν στη Ν.Δ.), αρκετούς ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ και λίγους αριστερούς (οι υπόλοιποι βρίσκονται στη ΛΑΕ). Από προχθές έχει και την κ. Μεγαλοοικονόμου από το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη. Η οποία μάλιστα είχε ανεξαρτητοποιηθεί το καλοκαίρι του ‘17, επειδή η πορεία της στην Ενωση Κεντρώων δεν ήταν αυτή που είχε οραματιστεί. Οι κακές γλώσσες λένε πως έφυγε επειδή δεν είχε αναβαθμιστεί εσωκομματικά από τον Βασίλη Λεβέντη. Η ίδια ισχυρίζεται πως δεν άντεχε άλλο σε ένα κόμμα που ήταν ασυντόνιστο και χωρίς συνεργάτες. Ετσι, βρέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ που από συντονισμό σκίζει και από συνεργάτες-μετακλητούς έχει τόσους που περισσεύουν.

Αλλά ας επιστρέψουμε στην αρχή. Καλά έκανε η κ. Μεγαλοοικονόμου και άλλαξε «πολυκατοικία». Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία που κάνει μεταγραφή σε άλλο κόμμα. Υπάρχουν μάλιστα συνάδελφοί της που έχουν στηρίξει την πολιτική τους επιβίωση αποκλειστικά και μόνο στις εναλλαγές κομμάτων, τις οποίες βέβαια αποφάσιζαν την κατάλληλη στιγμή (λίγο πριν εξαφανιστούν). Το θέμα λοιπόν είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που πήρε… την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία, λέει «ναι σε όλα και σε όλους». Αλλωστε, άσπρη γάτα, μαύρη γάτα… δεν έχει σημασία. Αρκεί να πιάνει τα ποντίκια.

Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]