Η άρνηση του σοσιαλδημοκρατικού SPD, μετά την κατακρήμνιση των ποσοστών του, να συμμετέχει και πάλι σε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού ανάγει αναγκαστικά σε κυβερνητικό εταίρο το φιλελεύθερο FDP που έχει ταχθεί υπέρ της αποπομπής της Ελλάδας από την ευρωζώνη και κατά οποιουδήποτε νέου δανεισμού προς τη χώρα μας.

Γράφει ο Γεράσιμος Γεωργάτος*

Ας ελπίσουμε ότι το έλεγε κυρίως για προεκλογική κατανάλωση, αν και στη Γερμανία δεν ισχύει συνήθως το «άλλα λέω κι άλλα κάνω». Με την ισχυρή πλέον παρουσία του ακροδεξιού AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία) στη γερμανική Βουλή, με πιθανότητα να είναι μέχρι και κυβερνητικός εταίρος, και το οποίο θέλει όχι απλώς την αποπομπή της Ελλάδας αλλά και τη διάλυση της Ε.Ε., το πολιτικό τοπίο στη Γερμανία μετακινείται προς οδυνηρά συντηρητικότερες κατευθύνσεις. Το κλίμα για την επαναδιαπραγμάτευση και το κούρεμα του χρέους καθώς και για νέο δανεισμό, εφόσον χρειαστεί, θα είναι εξαιρετικά δυσχερέστερο έως αρνητικό.

Το ίδιο αρνητικό θα είναι το κλίμα και για τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Ο οδικός χάρτης που σχεδιάζει ο Μακρόν θα συναντήσει ισχυρά προσκόμματα. Ας ελπίσουμε ότι η άνοδος της Ακροδεξιάς σε μια ακόμα χώρα θα δράσει ως προωθητικό σοκ για την Ευρώπη. Με μια γερμανική κυβέρνηση που θα έχει αναγκαστικά ως κορμό το κόμμα της κ. Μέρκελ, παρά την υποχώρηση των ποσοστών της, θα μπορούσε πιθανόν να επιβάλει μια πορεία όπως την έχουν ήδη προδιαγράψει οι γαλλογερμανικές συνεννοήσεις.

Παρά τα δυσμενή εκλογικά αποτελέσματα, να ανοίξουν οι συζητήσεις για κοινό προϋπολογισμό, κοινό υπουργό Οικονομικών, Κοινοβούλιο της ευρωζώνης, κοινή άμυνα και ασφάλεια κ.λπ. Ετσι κι αλλιώς η χώρα μας, ανεξάρτητα από τα γερμανικά αποτελέσματα, για να παραμείνει στον πυρήνα των ανεπτυγμένων κρατών και εντός των εξελίξεων, πέρα από το χρέος και τις αέναες διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και το ΔΝΤ, θα πρέπει να δώσει απόλυτη προτεραιότητα στις εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις που ανοίγουν την οικονομία και την κοινωνία και την εναρμονίζουν με τα ευρωπαϊκά στάνταρ και τον σύγχρονο κόσμο. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει από μια κυβέρνηση που επιλέγει σταθερά τον οπισθοδρομικό εθνολαϊκισμό αντί για τον προωθητικό εκσυγχρονισμό. Από την Ευρώπη το μόνο που περιμένει είναι δάνεια και ρευστότητα για να αναστήσει το χθες.

Με αυτό το πνεύμα εξάλλου πόνταρε στον αρχικό ανοδικό δυναμισμό του Μάρτιν Σουλτς. Καιρός να αντιληφθούμε ότι δεν θα μας σώσει ποτέ κανένας Πούτιν, κανένας Ομπάμα και κανένας Τραμπ όσους ελληνικής καταγωγής συμβούλους και αν διαθέτουν. Δεν θα μας σώσουν ποτέ οι εκλογές των άλλων. Ούτε θα μας καταστρέψουν. Ούτε τώρα των Γερμανών. Το μέλλον μας είναι οι επιλογές μας.

*Υπεύθυνος Ευρωπαϊκής – Εξωτερικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων της ΔΗΜ.ΑΡ.