Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας θέλει για όλα τα σημαντικά προβλήματα της χώρας να πραγματοποιεί πολιτική διαπραγμάτευση. Η επιθυμία αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι προσπαθεί να διαμορφώνει νικηφόρα αφηγήματα την επομένη των διαπραγματεύσεων ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Ο πρωθυπουργός για μια ακόμη φορά έπεσε στην παγίδα της πραγματικότητας που τόσο επιδεικτικά επιμένει να αγνοεί. Κάλεσε τους συνδικαλιστές στο Μαξίμου προετοιμασμένος να τους δώσει όσα περισσότερα μπορούσε. Και τους τα έδωσε. Γεμάτος «αυταπάτες» εκτίμησε πως αμέσως μετά θα έληγε η απεργία και εκείνος θα θριαμβολογούσε για το πόσο εύκολα επιλύει ζητήματα της καθημερινότητας, στην οποία υποτίθεται πως πλέον έχει ρίξει το βάρος της διακυβέρνησης.
ΕΝΑΣ πρωθυπουργός με αξιοπρέπεια θα αντιδρούσε διαφορετικά στο καψώνι των συνδικαλιστών. Κανονικά θα έπρεπε να ακυρώσει την τροπολογία – δώρο προς τους απεργούς και να τους στείλει τελεσίγραφο πως «έπαιξαν και έχασαν», λέγοντάς τους ότι αφού δεν δέχτηκαν τις προτάσεις του, τότε αυτές δεν ισχύουν πλέον.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας απέτυχε παταγωδώς και απέδειξε για ποιο λόγο ακόμα και οι πιο σημαντικές διαπραγματεύσεις, είτε με την τρόικα είτε με τους Ευρωπαίους ηγέτες σε Συνόδους Κορυφής, είναι για τα… σκουπίδια. Αγνοεί παντελώς την ουσία των ζητημάτων που διαπραγματεύεται και τις συνέπειες των συμφωνιών του. Ασχολείται μόνο με την επικοινωνιακή διαχείριση της επόμενης ημέρας.
ΚΑΠΩΣ έτσι, αν και πιθανότατα είχε διαπιστώσει το μονόδρομο των Μνημονίων από την άνοιξη του 2015, έπαιξε καθυστερήσεις έως το καλοκαίρι μόνο και μόνο για να μπορεί να δικαιολογήσει την κωλοτούμπα. Δεν τον ένοιαξε το κόστος. Προκήρυξε το ψευδοδημοψήφισμα, έκλεισε τις τράπεζες και θα έκανε ακόμα μεγαλύτερες χοντράδες, αρκεί να είχε το άλλοθι για να υπογράψει τα Μνημόνια που υποσχόταν πως θα έσκιζε. Την ίδια τακτική χρησιμοποίησε στην πρώτη, στη δεύτερη αξιολόγηση και προφανώς τα ίδια θα κάνει και στην τρίτη αξιολόγηση που θα ξεκινήσει το φθινόπωρο. Δίνει ό,τι του ζητούν, το παίζει αντιστασιακός και στη συνέχεια, αφού ταπεινωθεί, παρουσιάζει μια εικονική πραγματικότητα… θριάμβου, ενώ κατηγορεί πως φταίνε πάντοτε όλοι οι υπόλοιποι εκτός από εκείνον.
Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας μέσα στα… 17 λεπτά διαπραγμάτευσης με τους συμβασιούχους «πέτυχε» όσα και στις 17 ώρες της Συνόδου Κορυφής του 2015. Μια καταστροφική συμφωνία. Υπέγραψε ένα «μνημόνιο ΠΟΕ-ΟΤΑ». Τώρα, αν διαπραγματευόταν 17 ώρες και με τους συνδικαλιστές, πιθανότατα να τους έστελνε και δωρεάν διακοπές στη Μύκονο!
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου