Γράφει η *Δέσποινα Κονταράκη

Προηγουμένως βέβαια είχε τολμήσει να συνομιλήσει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Σταύρο Θεοδωράκη και να αμφισβητήσει την ουσία της νεοΑριστεράς. Αφήστε που παλιότερα έδωσε συνέντευξη στην Ελλη Στάη και όχι στο Κόκκινο, ενώ μιλά και στον «συστημικό» ΣΚΑΪ.

Στην Ελλάδα της πρώτη φορά Αριστεράς και της επιβολής του ηθικού πλεονεκτήματος, πας μη Συριζαίος βάρβαρος. Εχουν οι βάρβαροι φιλοσόφους; Αλίμονο. Ο «χριστιανοκομμουνιστής», όπως τον αποκαλούν όσοι εκνευρίζονται μαζί του, ενοχλεί επειδή αποδομεί τον τρόπο εξουσίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, επειδή κριτικάρει το θυμικό των εξαφανισμένων Αγανακτισμένων, επειδή αποδίδει ευθύνες στον αιώνια αθώο ελληνικό λαό που όλοι τον εξαπατούν αλλά εκείνος εξακολουθεί να ψηφίζει τους δράστες της απάτης. Από αφέλεια άραγε;

«Ψηφίζουμε όποιον μας προτείνει τον Παράδεισο», απαντά ο Στέλιος Ράμφος, και όταν ρωτήθηκε από τον Ευ. Βενιζέλο πότε καταλαβαίνουμε την κόλαση, δεν είπε κάτι ανώδυνα φιλοσοφικό, αλλά το οριοθέτησε: «Σε δύο χρόνια», είπε δείχνοντας προς το γκρουπ ψυχοθεραπείας που έγινε κυβέρνηση. Είπε πολλά ο στοχαστής, όλα ενοχλητικά. Για τη δυτική σαλιάρα (γραβάτα) του Αλέξη Τσίπρα, για την Ελλάδα του επέκεινα που έχει το όνομα του Σώρρα, για τις φαντασιώσεις μας που δεν μας επιτρέπουν να ονειρευτούμε, για την εθνική μας αυταπάτη.

«Ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεται ο Ελληνας είναι με όρους “θέλω” και όχι όρους “είναι”, και το δυστύχημα για τη χώρα ήταν ότι οι πολιτικοί μας ικανοποιούν αυτά τα θέλω», είπε ο Στέλιος Ράμφος και οι περισσότεροι θα συμφωνούσαν μαζί του, αν αυτά τα έγραφε σε κάποιο αριστερό σάιτ και όχι δίπλα στον Βενιζέλο, τον οποίο έχει «μαρκάρει» το νέο πολιτικό κατεστημένο της χώρας ως μνημονιακό. Μετά από δύο Μνημόνια της Αριστεράς, όμως, πόση δύναμη έχει πια ένα τέτοιο επιχείρημα; Οση ακριβώς έχει και η άποψη ότι οι διανοούμενοι είναι μόνο αριστεροί. Καμία.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου