Ο Αλέξης Τσίπρας πριν από λίγες ημέρες είχε εκφράσει την εμπιστοσύνη του στη Δικαιοσύνη. Προχθές, είπε πως… ζηλεύει τις δικαστικές Αρχές του Βελγίου.

ΑΛΗΘΕΙΑ, θα έβγαινε ποτέ ο υπουργός Δικαιοσύνης του Βελγίου να μιλήσει για το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του κράτους»; Τι λέει ο κ. Τσίπρας για αυτό;

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, δεν ξέρω αν υπάρχει δικαιοσυνό-μετρο. Ποιες χώρες έχουν καλύτερη Δικαιοσύνη από κάποιες άλλες.

ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, μια διαφορά που έχει σχέση με την πληροφόρηση. Εδώ και πέντε μέρες έχει αποκαλυφθεί ένα σκάνδαλο μεγατόνων στο Ευρωκοινοβούλιο και η ενημέρωση από τις Αρχές του Βελγίου γίνεται με το… σταγονόμετρο. Το πιθανότερο είναι πως εδώ θα είχε γίνει ήδη φέιγ βολάν η δικογραφία.

ΚΑΙ δεν είναι μόνο οι δικογραφίες που γίνονται φέιγ βολάν. Εδώ διαβάζουμε διαλόγους από υποκλοπές. Αν και η Εύα Καϊλή και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι στο Κατάρ-γκέιτ παρακολουθούνταν επί πολλούς μήνες, μάλλον φαντάζει απίθανο να διαβάσουμε έστω και μία στιχομυθία τους, τουλάχιστον πριν από την ακροαματική διαδικασία στο δικαστήριο.

ΕΔΩ, υπάρχει ένα ζήτημα για τη χώρα μας. Εχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε τις δικογραφίες πριν φτάσουν στους εισαγγελείς και να βγάζουμε αποφάσεις πριν από την ετυμηγορία των δικαστών.

ΤΟ ίδιο κάνει και ο Αλέξης Τσίπρας. Μιλούσε για μίζες της Novartis. Για τροχήλατες βαλίτσες που έμπαιναν στο Μαξίμου επί συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Τελικά, η Δικαιοσύνη αθώωσε πανηγυρικά και τους δέκα πολιτικούς που «κρεμάστηκαν» στα μανταλάκια.

 ΤΟ ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την υπόθεση των υποκλοπών. Ναι, προφανώς γίνονταν υποκλοπές, αυτό το έχουμε καταλάβει. Αλλά αντί να ασχολείται με τις υποκλοπές η Δικαιοσύνη, έχουν αναλάβει το ρόλο των εισαγγελέων και των δικαστών κάποιοι δημοσιογράφοι και ο κ. Τσίπρας.

ΚΑΝΕΙΣ, βέβαια, δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιοι έκαναν τις υποκλοπές. Γιατί είναι άλλο να έκανε τις υποκλοπές η ΕΥΠ, άλλο κάποια εταιρία ή επιχειρηματίες και άλλο κάποιοι συνεργαζόμενοι με ένα «παράκεντρο» της ΕΥΠ.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και «μετρούν» οι δημοσιογραφικές αποκαλύψεις, αρκεί να μη γίνονται για μικροκομματικούς σκοπούς. Αν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, όποιοι τα κατέχουν οφείλουν να τα καταθέσουν στη Δικαιοσύνη. Αν δεν την εμπιστεύονται, τότε ο κ. Τσίπρας οφείλει να βγει να το πει δημόσια. Αλλά αυτό το «παιχνιδάκι» με τις λίστες και τις απομαγνητοφωνήσεις καταντάει αστείο.

Η πλάκα είναι ότι, εκεί που ένα σωρό στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρηματολογούσαν πως είναι αδιανόητο να παρακολουθούνται πολιτικοί, ήρθε το Κατάρ-γκέιτ και γύρισε τούμπα… το παιχνίδι.

ΓΙΑΤΙ η Εύα Καϊλή και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι συνελήφθησαν, επειδή οι Αρχές του Βελγίου παρακολουθούσαν τις τηλεφωνικές συνομιλίες τους. Τώρα, ο κ. Τσίπρας, που εξυμνεί τις Αρχές του Βελγίου, μπορεί τελικά να πει στους πολίτες αν είναι δικαιολογημένο ή όχι να παρακολουθούνται υπεράνω πάσης υποψίας πολιτικοί;