Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΤΑ ΝΕΑ λεφτόδεντρα της Θεσσαλονίκης είχαν την προδιαγεγραμμένη τύχη, την οποία προσδιόριζαν η σοβαρότητα και ο ρεαλισμός τους: Πήγαν κατ’ ευθείαν στα spam (στα ανεπιθύμητα) της κοινωνίας. Ουδείς πέραν του στενού κύκλου του ΣΥΡΙΖΑ ασχολήθηκε με τις «γενναιόδωρες» παροχές του Α. Τσίπρα. Η ατζέντα όχι μόνο δεν άλλαξε, αλλά ενισχύθηκε και η αξιοπιστία των όσων είχε εξαγγείλει ο Κ. Μητσοτάκης μια εβδομάδα νωρίτερα από το ίδιο βήμα της ΔΕΘ. Οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν πεισματικά να δίνουν double score στη Ν.Δ. έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Οταν την ίδια ώρα οι ανερμάτιστες δηλώσεις της Θ. Τζάκρη περί «απάτριδος» και «διεθνιστή» πρωθυπουργού ξεσήκωσαν εσωκομματικό σάλο και η ευθεία κριτική του Ε. Τσακαλώτου στον Α. Τσίπρα για τον χαρακτηρισμό «πολιτικός απατεώνας» δημιούργησε -ξανά- την εικόνα του κόμματος «από δέκα χωριά χωριάτες».
ΤΟ ΜΑΝΙΑΟΥΛ του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχείριση τέτοιων κρίσεων είναι απολύτως σαφές: Εξαγωγή στην κοινωνία της δικής μας κρίσης. Και μάλιστα με κινήσεις, οι οποίες δημιουργούν τηλεοπτικά πλάνα, τα οποία «πιστοποιούν» την ύπαρξη «κοινωνικής έκρηξης». Η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας έντασης έγινε στην Καρδίτσα με καμιά 20αριά στελέχη και μέλη του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ αυτών γνωστά πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας και συγγενείς στελεχών του κόμματος, που προσπάθησαν να δημιουργήσουν εικόνα αποδοκιμασίας του Κ. Μητσοτάκη. Απέτυχε. Η δεύτερη προσπάθεια είναι η ένταξη συνδικαλιστών γιατρών και εκπαιδευτικών στις διαμαρτυρίες για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Μαζεύτηκαν πάλι οι λίγοι ίδιοι. Απέτυχε κι αυτό.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ η «μεγάλη ελπίδα» της Κουμουνδούρου είναι οι καταλήψεις σχολείων, τις οποίες επικρότησε επισήμως η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, κλείνοντας το μάτι σε ετερόκλητες ομάδες μαθητών να «αγωνιστούν» με μια εξίσου ετερόκλητη και μεγάλη γκάμα αιτημάτων. Εξ ου και οι μάσκες μέχρι τα… Ραφάλ, που κυριαρχούν στα κάγκελα των υπό κατάληψη σχολείων. «Κάτω από τη μάσκα έχουμε φωνή», έγραφε ένα πανό. «Οχι στους εξοπλισμούς», έγραφε ένα άλλο. «Οχι στην στράτευση στα 18», ένα τρίτο. Και μέσα σε όλα αυτά, η «Αυγή» να ασκεί κριτική στην Α. Διαμαντοπούλου, η οποία ζήτησε μαθήματα σε αργίες και διακοπές για να αναπληρωθούν τα χαμένα μαθήματα: «ΤΙΜΩΡΙΑ καταληψιών με μαθήματα σε αργίες και διακοπές» θέλει η Α. Διαμαντοπούλου. «Τιμωρία» το μάθημα δηλαδή. Και προφανώς ευλογία τα κλειστά σχολεία…
ΤΟ ΚΟΜΜΑ που είχε υποσχεθεί στους μαθητές να ξεκινούν τα μαθήματα στις 9 για να κοιμούνται μια ώρα παραπάνω και η τέως κυβέρνηση, που κατάφερε να μπαίνει κάποιος στο Μαθηματικό έχοντας γράψει 3, είναι καταφανώς… φιλολαϊκή. Αλλωστε, δεν έχει αναιρεθεί το «δόγμα Μπαλτά» ότι «η αριστεία είναι ρετσινιά». Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κρύψει ότι ξέρει πως μόνο με μια γενική φτωχοποίηση και μια συνολική ισοπέδωση προς τα κάτω έχει κομματική τύχη. Λογικό είναι επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ να επενδύει στις μαθητικές καταλήψεις, έστω κι αν χρειάζεται να τσαλακώσει το προσωπείο της υπευθυνότητας, κλείνοντας το μάτι στους αρνητές της μάσκας και συνάπτοντας άτυπες αλλά εμφανείς συμμαχίες με «ψεκασμένους» και ακροδεξιά μορφώματα τύπου «Ελληνική Λύση».
ΠΑΛΙ όμως θα αποτύχει. Και θα αποτυγχάνει διαρκώς όσο αρνείται να καταλάβει ότι το 2020 -ευτυχώς- δεν είναι ούτε 2012, ούτε 2014.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Ο Α. ΣΑΜΑΡΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ
Είναι τουλάχιστον περίεργο για ένα ολόκληρο κόμμα να επενδύει για τη νίκη του στο πρόσωπο που δικαίως μισεί πιο πολύ – αλλά ανήκει ψυχή τε και σώματι στο κόμμα που θέλει να νικήσει. Ο Α. Τσίπρας, ο οποίος δεν παρέλαβε ποτέ το Μ. Μαξίμου από τον Α. Σαμαρά, έχει παίξει -με χαρακτηριστική αποτυχία και εμμονή- το ίδιο έργο: «Ο Σαμαράς διασπά τη Ν.Δ. για τη συμφωνία των Πρεσπών» – «Ο Σαμαράς ρίχνει την κυβέρνηση γιατί ο Μητσοτάκης τον άδειασε με τη Novartis» – «Ο Σαμαράς εμπόδισε τον ανασχηματισμό, αναταράξεις στην κυβέρνηση» και άλλα τέτοια που η πραγματικότητα τα κατέταξε στα «ευτράπελα της πολιτικής ζωής».
Τώρα επιχειρεί και πάλι στην προσπάθειά του να δείξει τον Κ. Μητσοτάκη και τη Ν.Δ. ως «κωλοτούμπες», προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τον Α. Σαμαρά, ο οποίος δήθεν «μπλόκαρε» την κύρωση των 3 συμφωνιών με την ΠΓΔΜ. Σε σημείο μάλιστα η Ν.Δ. να μην… μπορεί να βρει εισηγητή! Τη νέα ευτράπελη ιστορία, που είναι βγαλμένη κατ’ ευθείαν από το προσωπικό ευχολόγιο του καταρρέοντος Α. Τσίπρα, την ανέδειξε χθες σε όλο της το μεγαλείο ο Πρόεδρος της Βουλής Κ. Τασούλας στη Διάσκεψη των Προέδρων. Κατέστησε σαφές ότι είναι άλλο πράγμα η κατάθεση των συμφωνιών κι άλλο το πότε θα κυρωθούν. Κι έτσι είναι. Και διακωμώδησε το συγκλονιστικό επιχείρημα ότι «η Ν.Δ. δεν βρίσκει εισηγητή».
Ο Α. Τσίπρας ποντάροντας στον Α. Σαμαρά για να έχει προβλήματα η Ν.Δ. διαπράττει ένα τριπλό λάθος: 1. Αναγνωρίζει άθελά του ότι πράγματι όντας 20 μονάδες πίσω ο ίδιος δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Εκτός από κλεφτοπόλεμο, άτακτες μάχες στο διαδίκτυο με απαξιωμένα τρολ και μεθόδους «μπαχαλάκια». 2. Εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει ότι το πολιτικό μέταλλο του Α. Σαμαρά και ο ηθικός του κώδικας δεν έχει καμία σχέση με τον «κατσαπλιαδισμό» που χαρακτηρίζει το κόμμα του και τον ίδιο. 3. Αρνείται να παραδεχθεί ότι η σχέση των Κ. Μητσοτάκη και Α. Σαμαρά δεν έχει καμία σχέση με τη σχέση που έχει ό ίδιος με «πολιτικούς τυχοδιώκτες», όπως ο γυρολόγος Π. Κουρουμπλής κ.ά. Η πολιτική παιδεία, το ήθος και η προσωπική συγκρότηση τόσο του Κ. Μητσοτάκη όσο και του Α. Σαμαρά δεν θα επιτρέψουν ποτέ τη δημιουργία σοβαρών προβλημάτων στην κυβέρνηση.
Ενας ήταν ο πολιτικός τυχοδιώκτης που το έκανε αυτό και ο Α. Τσίπρας τον διάλεξε για συγκυβερνήτη του. Οσο κι αν προσεύχεται κάθε βράδυ ο Α. Τσίπρας, ο Α. Σαμαράς δεν θα του λύσει το άλυτο πρόβλημα που έχει. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να του το μεγαλώσει κι άλλο. Και θα του το μεγαλώσει. Η αστική κουλτούρα, κόντρα στον κατσαπλιαδισμό, οδηγεί σε συνεννοήσεις και συμφωνίες ουσίας. Οχι και σε καιροσκοπικές συμμαχίες, είτε με τον Π. Καμμένο, είτε ατύπως με τη ΧΑ, είτε πολύ περισσότερο με κέντρα που υιοθετούν την τουρκική προπαγάνδα.
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr