Έτσι συμβαίνει με τους αθλητές της κλάσης του. Ξεκουράζονται μόνο για λίγο και μετά ρίχνονται στην επόμενη μάχη με περισσότερο πείσμα και απίστευτες για τους κοινούς θνητούς αντοχές. Ο «χαλαρός» Τεντόγλου, το κουλ αγόρι που αποθεώνουμε στις κουβέντες μας, ο τύπος που  ανεβάζει αστεία βίντεο με τον αγαπημένο του/αγαπημένο μας Μανόλο, είναι ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών στην ιστορία του στίβου. Και αυτό δεν είναι διόλου χαλαρό, καθόλου αστείο, και σίγουρα δεν είναι εύκολο. Κρύβει πίσω του δουλειά, πόνο, σωματική πειθαρχία και πνευματική συγκρότηση.

«Το άλμα εις μήκος, όπως όλα τα αθλήματα, είναι διανοητικό. Πρέπει να είσαι πολύ παρατηρητικός, να ξέρεις να κάνεις αλλαγές, να διορθώνεις τα λάθη σου. Βλέπω αθλητές που, αν και είναι στο αγώνισμα για χρόνια, κάνουν τα ίδια και τα ίδια λάθη. Και απορώ γιατί, γιατί δεν μπορούν να τα δουν, να τα σκεφτούν, να αλλάξουν κάτι. Το πώς δουλεύεις με το σώμα σου είναι ζήτημα σκέψης: το σώμα είναι για τον αθλητή αντικείμενο μελέτης», απαντούσε ο ίδιος σε μια διαφορετική συνέντευξη που είχε δώσει στον καθηγητή φιλοσοφίας Παύλο Κόντο («Στο μυαλό του Μίλτου Τεντόγλου», Lifo).

Από τις κερκίδες που καθόμαστε εμείς βέβαια, δεν φαίνεται το πριν αλλά μόνο το μετά.  Εμείς  βλέπουμε τον Τεντόγλου να μπαίνει στο στάδιο ήρεμος, άνετος, χαμογελαστός και να βγαίνει με το ίδιο ακριβώς στυλ και ας έχει ενδιάμεσα κερδίσει την κορυφή του κόσμου. «Ηθελα κάτι παραπάνω αλλά είμαι Ο.Κ με το 8.48. Ελπίζω να σας έκανα να χαμογελάσατε λίγο σήμερα», ήταν η αφοπλιστική ατάκα και συνάμα η πιο ταπεινή δήλωση που έχει γίνει ποτέ από χρυσό Ολυμπιονίκη. Σε μια Ελλάδα που έχει γαντζωθεί σε χρυσελεφάντινα αγάλματα και αιωρείται αμήχανη ανάμεσα σε αρχαίους θριάμβους και σύγχρονες τραγωδίες, ο Τεντόγλου μας απογειώνει με ένα άλμα και μας επιστρέφει απαλά και με ασφάλεια στη γη με λίγες λέξεις.

Αλλά δεν είναι αυτός ο μοναδικός λόγος που ο Τεντόγλου μας κάνει να νιώθουμε όμορφα. Δεν είναι μόνο το ύφος, είναι το ήθος που ξεδιπλώνει κάθε φορά που αγωνίζεται. Αξίζει να θυμηθούμε μια σκηνή από το Παγκόσμιο πέρσι στην Βουδαπέστη όταν πήδηξε 8.52 και το στάδιο σείστηκε αφού μύρισε χρυσό μετάλλιο. Ο Έλληνας αθλητής έκανε νόημα στον κόσμο να ηρεμήσει γιατί ετοιμαζόταν ο Τζαμαϊκανός Πίνοκ (στο Παρίσι πήρε το ασημένιο) για το τελευταίο άλμα με το οποίο πάλευε να του πάρει την πρώτη θέση. Ο Τεντόγλου αντί να κλείσει τα μάτια του, άνοιξε τα χέρια του και χειροκροτούσε ρυθμικά μαζί με τους θεατές για να του δώσει δύναμη. Τέτοιος είναι. Φτιαγμένος από τη στόφα των μεγάλων.