Η πρόοδος που έχει σημειωθεί στην υπόθεση της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι πρωτόγνωρη. Από το τσάι και συμπάθεια που μας κερνούσαν τόσα χρόνια οι Βρετανοί και τις πόρτες που ερμητικά έκλειναν πίσω μας, περάσαμε σε ένα επίπεδο που ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι θα δίσταζαν να φανταστούν. Η Βρετανική κυβέρνηση διαμήνυσε ότι δεν θα σταθεί εμπόδιο αν υπάρξει συμφωνία με το Βρετανικό μουσείο, με το τελευταίο να είναι πλέον έτοιμο να μιλήσει για τις «συλλεκτικές συνήθειες» του Ελγιν, όπως ειρωνικά είχε πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενώπιον του Κογκρέσσου.
Βέφα Αλεξιάδου: Το τελευταίο σκληρό αντίο
«Εξετάζουμε αν μπορούμε να καταλήξουμε σε μια συμφωνία, όπου κάποια στιγμή ορισμένα από τα γλυπτά θα βρίσκονται στην Αθήνα, όπου ήταν αρχικά τοποθετημένα», δήλωσε ο Τζορτζ Όσμπορν πρόεδρος του Βρετανικού μουσείου και πρώην υπουργός Οικονομικών επί Κάμερον, με την παραδοχή πως έχει υπάρξει πρόοδος και την επιφύλαξη πως η απόσταση παραμένει. Αν το συγκρίνουμε με παλαιότερες δηλώσεις Βρετανών αξιωματούχων, όπως της Μισέλ Ντόνελαν (πρώην υπ. Πολιτισμού) που διερωτόταν ειρωνικά «όταν αρχίσεις να δίνεις ένα πίσω, πού τελειώνει όλο αυτό;» καταλαβαίνετε πως η πρόοδος είναι σπουδαία. Το ίδιο και αν συγκρίνουμε την στάση Στάρμερ με τον πανικόβλητο Σούνακ.
Μην φανταστείτε όμως πως μια μέρα ξύπνησαν οι Βρετανοί και είπαν να κάνουν ένα δώρο στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια έχει προηγηθεί δουλειά σκληρή και συστηματική. Ο χαρακτηρισμός από την Ουνέσκο ότι το θέμα είναι διακρατικό, άρα αφορά τις δύο χώρες στο ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο και όχι σε επίπεδο μουσείου, ήταν ένα από τα σημεία-κλειδιά που πέτυχε η Ελλάδα. Αποκαλυπτική των διαπραγματεύσεων που γίνονταν στο παρασκήνιο ήταν και η αποστροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη σε άρθρο του στην Mail on Sunday (2021): «Η επανένωση των Γλυπτών θα ήταν πολύ πιο εύκολη εάν η βρετανική κυβέρνηση αναιρούσε τους πολιτικούς περιορισμούς που «δένουν τα χέρια» του Βρετανικού Μουσείου, υπό τη μορφή του Βρετανικού Νόμου Περί Μουσείων του 1963». Παράλληλα, η οργανωμένη και με επιχειρήματα επικοινωνία του θέματος σε διεθνή φόρουμ και μίντια, βοήθησε στην εντυπωσιακή μεταστροφή της βρετανικής κοινής γνώμης που αναγνωρίζει πλέον και την ηθική διάσταση της επιστροφής των κλεμμένων.
Είναι γεγονός πως για περισσότερα από 40 χρόνια, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις ανεξαιρέτως εργάζονται για τον ίδιο σκοπό και κατά καιρούς έχουν προταθεί διάφορες λύσεις. Από νομική διεκδίκηση μέχρι πολιτική διευθέτηση και από δανεισμό μέχρι ανταλλαγές ή και δημιουργία κάποιου είδους βρετανικού παραρτήματος στην Ελλάδα με αγκάθι πάντα το καθεστώς της κυριότητας και της παραδοχής της κλοπής. Κανείς δεν γνωρίζει πως θα είναι η μορφή της τελικής συμφωνίας, αν θα ακολουθηθεί η μέθοδος της κατάθεσης και αν θα μπορέσει τελικά μέσα από μια «δημιουργική ασάφεια» να καταφέρει αυτό που μοιάζει ακατόρθωτο: Τα ακρωτηριασμένα Γλυπτά να ενωθούν ξανά με το άλλο τους μισό.
Ειδήσεις σήμερα
Forbes: Οι 10 πιο ισχυροί & πλούσιοι άνθρωποι στον κόσμο για το 2024
Επέτειος Γρηγορόπουλου: Επεισόδια σε Εξάρχεια και Θεσσαλονίκη
Πορεία Γρηγορόπουλου: Επεισόδια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης
Ρόδος: Διασωληνώθηκε ο 13χρονος μαθητής που τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι
Ο «χάρτης» των πληρωμών από τον e-ΕΦΚΑ και τη ΔΥΠΑ – Πότε θα μπουν τα λεφτά στα ΑΤΜ
Καιρός: Έρχονται αλλεπάλληλα κύματα βροχοπτώσεων σχεδόν σε όλη τη χώρα – Που θα χιονίσει