Αυτό ισχύει και για τη μικρή Αναστασία. Μια μέρα θα μάθει τι είναι οι αληθινές ιστορίες, αυτές που οι μεγάλοι ονομάζουν «ειδήσεις». Θα το ανακαλύψει μαζί με τους συμμαθητές της μέσα από ένα τυχαίο γεγονός και πολύ σύντομα θα γίνουν κυνηγοί αληθινών ιστοριών, δηλαδή μικροί δημοσιογράφοι. Ετσι θα καταλάβουν πόσο σημαντικές είναι οι ειδήσεις στο να μάθουν να προβληματίζονται και να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις με σωστή κρίση χωρίς μαγικά ραβδιά και υπερήρωες. Κακοί λύκοι θα υπάρχουν πάντα, όπως και καλές νεράιδες, αρκεί να καταφέρουν να τους ξεχωρίσουν με τη σωστή καθοδήγηση! Η Σία Κοσιώνη μιλά για το βιβλίο της «Μια άλλη ιστορία».
Πώς ένας ενήλικας εισβάλλει στον φανταστικό κόσμο της παιδικής φαντασίας;
Στον κόσμο της παιδικής φαντασίας δεν εισβάλλεις. Χτυπάς την πόρτα, σου ανοίγουν και αν μιλάς τη γλώσσα τους, σε αφήνουν και μπαίνεις! Αν περάσουν όμορφα μαζί σου, σου χαρίζουν και το κλειδί. Ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο, αλλά αν μπορώ να μοιραστώ κάποια tips, είναι το να είμαστε ανοιχτοί, να δείχνουμε πραγματικό ενδιαφέρον στα παιχνίδια και τις φανταστικές ιστορίες που φτιάχνουν στα υπέροχα κεφαλάκια τους. Να τα ενθαρρύνουμε με συζητήσεις και ερωτήσεις, αφήνοντάς τα να ηγούνται, και έτσι να δημιουργούμε δυνατούς δεσμούς. Σημαντικότερο όλων, να μη φοβόμαστε να αφήσουμε να φανεί η αστεία παιδική πλευρά μας. Πάντα υπάρχει κάπου μέσα μας!
Ποιος είναι ο σκοπός του βιβλίου σας «Μια άλλη ιστορία» από τις εκδόσεις Lebee Publications;
Σκοπός του βιβλίου είναι να εμφυσήσει στα παιδιά το ενδιαφέρον για όσα συμβαίνουν γύρω τους με σκοπό την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης, του αλληλοσεβασμού και της αλληλοκατανόησης. Να βοηθήσει τα παιδιά να διδαχτούν το νοιάξιμο, την αλληλεγγύη και την ανεκτικότητα. Πραγματικά εύχομαι μέσα από αυτό το βιβλίο να μπορέσω να καταφέρω, έστω και σε ένα μικρό βαθμό, να έχουμε παιδιά ενεργά, που θα μάθουν να προβληματίζονται.
Πιστεύετε ότι είναι σημαντικό να διδάσκουμε στα παιδιά από μικρή ηλικία τον τρόπο που πρέπει να διαχειρίζονται την αξία των αληθινών ιστοριών και τους κανόνες που θα χρειαστεί να κατανοήσουν ώστε να τις διαχειριστούν;
Φυσικά! Γιατί όσο υπέροχες κι αν είναι οι νεράιδες, τα ξωτικά και οι υπερήρωες, τα παιδιά πρέπει σιγά σιγά να μπορούν να διαχωρίζουν και να κατανοούν ότι «κακοί λύκοι και καλές νεράιδες» υπάρχουν και στην πραγματική ζωή. Με λίγο διαφορετικό ίσως πρόσωπο και χωρίς μαγικά ραβδιά, υπερήρωες μπορούμε να γίνουμε όλοι, αν συμμετέχουμε ενεργά και έχουμε φωνή για όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Πέθανε ο συγγραφέας Βασίλης Λιόγκαρης
Ειδικοί χτυπούν καμπανάκια τα τελευταία χρόνια ανησυχώντας για τις επιπτώσεις μιας παιδικότητας βυθισμένης στις οθόνες. Ποια είναι η άποψή σας;
Οτι όλα χρειάζονται με μέτρο. Δεν μπορείς να αποκλείσεις τα παιδιά από την τεχνολογική εξέλιξη. Μπροστά σε οθόνες θα ζήσουν. Και επιπλέον είναι η πιο ευνοημένη γενιά από άποψη πρόσβασης στην πληροφορία. Πρέπει να μάθουν να κάνουν σωστή χρήση. Εμείς οι γονείς καλούμαστε να βρούμε όμως τη σωστή ισορροπία, έτσι ώστε η ενασχόληση να είναι θετική και εκπαιδευτική.
Πώς θα πρέπει, κατά τη γνώμη σας, να είναι τα βιβλία που απευθύνονται σε μικρούς αναγνώστες, εκπαιδευτικά, λογοτεχνικά ή λογοτεχνήματά με εκπαιδευτικούς στόχους;
Να σέβονται το παιδί. Να βρίσκουν τρόπους να ανοίγουν δρόμους στο μυαλό και στην ψυχή του. Να ερεθίζουν τη σκέψη του μέσα από τις λέξεις, τα νοήματα και τις εικόνες. Το να απευθύνεσαι σε παιδιά είναι πολλαπλώς πιο δύσκολο από το να απευθύνεσαι σε ενήλικες. Και σίγουρα ενέχει μεγαλύτερη ευθύνη.
Μετά από τόσα χρόνια, τι είναι για σας η καταξίωση; Τι πρόσωπο έχει ιχνηλατώντας έναν διαφορετικό χώρο;
Καταξίωση για μένα είναι η εμπιστοσύνη. Από 19 χρόνων σε αυτή τη δουλειά δίνω μάχη για μια δημοσιογραφία τόσο μαχητική όσο και αξιοπρεπή και για την αντιμετώπιση του κοινού μου ως σκεπτόμενων πολιτών και όχι ως αγέλης ή κοπαδιού. Αυτός είναι ένας αγώνας διαρκής και για όσο βρίσκομαι σε αυτόν το χώρο δεν θα σταματήσω να προσπαθώ. Το βιβλίο αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να διεκδικήσω την εμπιστοσύνη και του πιο απαιτητικού κοινού, που δεν είναι άλλο από τα παιδιά. Μακάρι να τα καταφέρω!
Δεν φοβηθήκατε την ιδέα να μεταφέρετε τη σκληρή εικόνα των ειδήσεων σε μικρά παιδιά;
Οι ειδήσεις μπορούν να γίνουν πολύ σκληρές και σοκαριστικές όχι μόνο για τα παιδιά αλλά και για εμάς τους ίδιους. Αν θέλουμε να μεταφέρουμε κάποια πράγματα στα παιδιά, πρέπει να το κάνουμε με μεγάλη ευαισθησία, η γλώσσα που θα χρησιμοποιήσουμε πρέπει πάντα να είναι κατάλληλη, ώστε να είναι κατανοητή στην ηλικία του παιδιού, και σίγουρα πρέπει να υπάρχει ένας διαχωρισμός για το ποιες ειδήσεις είναι αυτές στις οποίες μπορεί να εκτεθεί ένα παιδί. Αυτό που προτείνω δεν είναι να τους πετάξουμε βίαια μέσα σε μία δεξαμενή πόνου και βίας, αλλά να διδάξουμε στα παιδιά μας την ανάγκη να γίνουν ενημερωμένοι ενήλικες, με άποψη και διάθεση να συνδιαμορφώσουν αυτόν τον κόσμο.
Ειδήσεις σήμερα
«Ανακαινίζω-Νοικιάζω»: 343 εγκρίσεις την πρώτη εβδομάδα – Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα
Κίνητρα για συγχωνεύσεις επιχειρήσεων και αύξηση της απασχόλησης των γυναικών
Ελεονώρα Μελέτη: Η συνέχεια επί της κάλπης
Φως στο Τούνελ: «Ο Μανώλης δεν αυτοκτόνησε μας τον σκότωσαν» – Θρίλερ με τον νεκρό φαντάρο στη Ρω
Κωνσταντίνος Τζολάκης: Το… κόκκινο χταπόδι είναι ο πανάξιος πρωταγωνιστής!
Κακοκαιρία: Πού εντοπίστηκαν προβλήματα και πού χιόνισε [βίντεο]
Νικόλαος Γλύξμπουργκ-Τατιάνα Μπλάτνικ: Από τον μεγάλο έρωτα στο διαζύγιο