-«Κάτι σαν αγάπη» το νέο σας βιβλίο από τις εκδόσεις Πατάκη. Η αγάπη μερικές φορές είναι το να διαβάζεις Τσιφόρο σ’ ένα μνήμα, μερικές φορές είναι το να κομματιάσεις τον άλλον κυριολεκτικά ή μεταφορικά, η δική σας νέα ιστορία πως συνδέεται με την αγάπη και τι σας οδήγησε σ’ αυτή τη νέα διαδρομή; Δεν φοβηθήκατε τον τίτλο συνδέοντάς τον με αστυνομικό μυθιστόρημα;

Στα αστυνομικά μου μυθιστορήματα τo έγκλημα συνδέεται πολύ συχνά με τον έρωτα ή/και με την αγάπη. Δεν αγαπώ τις ιστορίες με σίριαλ κίλερς, θέλω να μπορώ ως δημιουργός αλλά και ως αναγνώστης στα βιβλία που διαβάζω να καταλάβω γιατί κάποιος φτάνει στο έγκλημα, η εξήγηση ότι απλώς είναι τρελός δεν μου αρκεί. Ο έρωτας και η αγάπη είναι λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν στο έγκλημα ακόμα και τους πιο συγκροτημένους ανθρώπους. Επίσης, ο τίτλος ταίριαζε πολύ με κάτι που συμβαίνει στο βιβλίο, όπου παραπάνω από ένας ήρωες οδηγούνται σε ακραίες πράξεις για την αγάπη. Οπότε δεν το φοβήθηκα καθόλου.

-Πως καταφέρνει μέσα στην τρέλα που επικρατεί γύρω του ο καθιερωμένος πλέον ντετέκτιβ σας  Γιώργος Δάντης στο τέταρτο κατά σειρά βιβλίο σας, να βρει τις ισορροπίες του  μέσα σε μια τόσο πολύπλοκη υπόθεση.

Ο Γιώργος είναι σε μια δύσκολη θέση από πολλές πλευρές. Οικονομικά, επειδή τα βγάζει πολύ δύσκολα πέρα. Ερωτικά, επειδή θέλει να μείνει πιστός στην Ρέα, την κοπέλα του που ζει μακριά του αλλά υπάρχουν πειρασμοί. Και υπάρχουν και νέα προβλήματα στην οικογένειά του. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την πολυπλοκότητα και τους κινδύνους της υπόθεσης, κάνουν την εύρεση ισορροπίας δύσκολη. Αλλά από την άλλη πλευρά, υπάρχει η Ρέα που έρχεται για να τον δει, το χιούμορ που κουβαλάει ο Γιώργος για να την παλεύει και η θάλασσα, που τον γαληνεύει πάντα όταν βουτάει. Όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, ο Γιώργος κάνει ότι καλύτερο μπορεί και ελπίζει να είναι αρκετό.

–Tι πιστεύετε ότι αναζητά ο αναγνώστης και σεις πρέπει να του το προσφέρετε;

Πιστεύω ότι ο συγγραφέας που σκέφτεται τι αναζητά ο αναγνώστης είναι ένας δυστυχισμένος άνθρωπος. Για μένα είναι μεγάλο λάθος να πέσει ο οποιοσδήποτε συγγραφέας σε αυτή την παγίδα. Αν γράφεις με βάση το τι πιστεύεις ότι θέλει ο αναγνώστης, δεν καταθέτεις ούτε τις δυνατότητες του μυαλού σου ούτε την αλήθεια της καρδιάς σου στο βιβλίο. Και το ψεύτικο θα φανεί. Συνήθως άμεσα, καμιά φορά μπορεί να πάρει λίγο χρόνο, αλλά θα φανεί. Ο συγγραφέας οφείλει να γράφει ιστορίες που συναρπάζουν τον ίδιο, και να ελπίζει ότι θα βρει και θα επικοινωνήσει με ένα κοινό που θα βρει εξίσου συναρπαστική την ιστορία.

–Tι σας τρόμαξε περισσότερο στην εξέλιξη της ηρωίδας σας Ιφιγένειας μέσα σε ένα κόσμο γεμάτο μυστικά και γεμάτες τσέπες που μπορούν να αγοράσουν τα πάντα;

Η Ιφιγένεια είναι ένα παιδί-θαύμα στον χώρο του τένις, ένα σπάνιο ταλέντο που έχει τα φόντα να φτάσει στην κορυφή του κόσμου στον χώρο της. Έχει και έναν πατέρα με πολλά χρήματα που την στηρίζει. Αλλά ο χαρακτήρας της είναι προβληματικός και υπάρχει κάποιος που θέλει να την σκοτώσει. Οπότε, η Ιφιγένεια θα πρέπει να αποφασίσει αν θα εμπιστευθεί τον Γιώργο Δάντη για να την βοηθήσει, ή αν θα προσπαθήσει να χειριστεί μόνη της τον κίνδυνο. Οι αποφάσεις της, συχνά λανθασμένες, οδηγούν σε αύξηση της δυσκολίας για να προστατευτεί.

-Θεωρείτε ότι οι γυναίκες είναι πολυπλοκότερες, πιο ενδιαφέρουσες, ότι συγκεντρώνουν τα πιο πολλά δεινά; Ή οι άντρες είναι πιο αξιόπιστοι για έναν συγγραφέα αστυνομικού μυθιστορήματος;

Είμαι μεγάλος φαν των γυναικών, επειδή είναι τόσο πολύπλοκες και ενδιαφέρουσες (και επειδή συνδυάζουν την πολυπλοκότητά τους με μεγάλη ομορφιά). Ελπίζω ότι αυτό αντανακλάται σε αρκετές από τις ηρωίδες των βιβλίων μου. Οι άντρες είμαστε γενικά πιο απλοϊκοί, αλλά αυτό δεν μας κάνει περισσότερο αξιόπιστους από τις γυναίκες.

-Το μυστήριο, η δράση, οι ανατροπές ή οι καλοδουλεμένοι χαρακτήρες θέτουν τα θεμέλια για την επιτυχία στην ιστορία σας και των έργων σας;

Είναι πακέτο όλα αυτά. Αν υπάρχει μόνο μυστήριο στην αρχή, αλλά δεν υπάρχει δράση, η ιστορία θα γίνει σύντομα βαρετή. Αν υπάρχει μόνο δράση χωρίς ανατροπές, δεν θα αργήσει η σκέτη δράση να μοιάζει με μουσικό κομμάτι όπου επαναλαμβάνεται διαρκώς η ίδια νότα. Ακόμα κι αν υπάρχουν όλα τα παραπάνω, ο αναγνώστης θα χάσει το ενδιαφέρον του πολύ γρήγορα αν οι χαρακτήρες δεν τον κάνουν να νοιαστεί από την αρχή.

-Υπάρχει βασικό μήνυμα που θέλετε να περάσετε;

Δεν πιστεύω στην στρατευμένη τέχνη. Τα καλύτερα μυθιστορήματα είναι αυτά που συνδυάζουν μια πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή με  ερωτήματα που αυτή η πλοκή μπορεί να δημιουργεί στο μυαλό του αναγνώστη. Οπότε, αυτό που περισσότερο θέλω είναι ο αναγνώστης να γυρίζει τις σελίδες του βιβλίου με μεγάλη ανυπομονησία για την συνέχεια. Αν καταφέρω, επιπλέον, να τον κάνω να προβληματιστεί για το πώς ο ίδιος/η ίδια θα αντιδρούσε μια τέτοια κατάσταση, ακόμα καλύτερα. Όμως η τέχνη οφείλει μόνο να θέσει τα ερωτήματα. Αν προσπαθήσει και να τα απαντήσει, στερεί από τον δέκτη την ουσία της επικοινωνίας, που είναι να σκεφτεί για τον εαυτό του, χωρίς έτοιμες λύσεις.

-Η τελευταία φράση του βιβλίου μου αφήνει την εντύπωση ότι υπάρχει και συνέχεια. 

Ναι, δουλεύω ήδη πάνω στο 5^ο βιβλίο της σειράς, όπου θα υπάρχουν νέες σημαντικές εκπλήξεις για τους αναγνώστες.