«Δώδεκα ημέρες θύελλας», εκδόσεις Διόπτρα. Η ιστορία του νέου σας βιβλίου εκτυλίσσεται ανάμεσα σε έναν άνδρα και μία γυναίκα που ως νέοι ερωτεύτηκαν, μετά τους ανάγκασαν να χωρίσουν και τώρα τους φέρνουν πάλι κοντά για να τους παγιδέψουν. Για ποιο λόγο;

Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που καλούνται από την αρχή να απαντήσουν οι δύο κεντρικοί ήρωες. Οταν ο Εκτορας αποκαλύπτει στη Μελίνα ότι ένας άγνωστος τον έχει προσλάβει για να την παρασύρει σε μια παράνομη σχέση, εκείνη σοκάρεται. Η πρώτη σκέψη είναι ότι κάποιος προσπαθεί να καταστρέψει το γάμο της, όμως όσο περνούν οι μέρες αντιλαμβάνονται ότι η παγίδα που τους έχουν στήσει είναι πολύ πιο σατανική και επικίνδυνη. Αναζητούν κάποιο κίνητρο, ψάχνουν για πιθανούς ενόχους, όμως όλοι και κανείς θα μπορούσαν να είναι ο άγνωστος που κινεί τα νήματα από το παρασκήνιο. Θα έρθει στιγμή που κάθε κίνησή τους θα φαίνεται αδιέξοδη. Η πλεκτάνη είναι μελετημένη και καλοστημένη, όμως υπάρχει το τέλειο έγκλημα;

Η ιστορία είναι σύγχρονη. Ποιος είναι ο σκοπός του βιβλίου;

Ναι, η ιστορία χαρακτηρίζει άμεσα την εποχή μας. Θίγει σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, όπως οι ανθρώπινες αξίες που συχνά υποβαθμίζονται, η εξαπάτηση και το ψέμα για τον εύκολο πλουτισμό, η ανασφάλεια ορισμένων γυναικών που επιλέγουν ένα σύζυγο-δεκανίκι, οι φιλίες, επιφανειακές ή ουσιαστικές, οι παρεμβάσεις των γονιών στις αποφάσεις των παιδιών τους, οι ευθύνες τους, τα λάθη τους, αλλά και οι θυσίες τους μπροστά στην αρρώστια του παιδιού τους, η υιοθεσία σαν λύση ανάγκης, οι ενοχές που αφήνει πίσω της μια τέτοια πράξη και πολλά ακόμα.

Οι ιδέες και οι ιδεολογίες, λοιπόν, είναι ανίσχυρες μπροστά στον έρωτα;

Ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη κινητήρια δύναμη στον κόσμο, το έχω πει πολλές φορές. Οσοι ερωτεύτηκαν πραγματικά, ξέρουν καλά πόσο εύκολα καταλύεται κάθε άμυνα και κάθε λογική. Ο έρωτας σε παρασύρει και σε μαγεύει με έναν δικό του τρόπο. Δεν σε ρωτά, δεν σε προειδοποιεί, απλώς έρχεται και σ’ αρπάζει. Δεν μπαίνει σε καλούπια, δεν έχει όρια. Κάποιες φορές σε εξυψώνει, σε κάνει να πετάς σαν την πιο χαρούμενη ύπαρξη, κι άλλοτε σε ρίχνει στα σκοτάδια και νιώθεις απελπισία και απέραντο πόνο. Πονάει ο έρωτας, πονάει ο χωρισμός, κι αυτό το βιώνουν έντονα οι ήρωες του βίβλου.

Στο βιβλίο υπάρχει έντονο το συναίσθημα της ζήλιας. Ποιο ρόλο παίζει ακριβώς και ποια η δική σας γνώμη για τη ζήλια;

Πράγματι, η ζήλια υπάρχει και κυριαρχεί στην ιστορία μου. Από παθιασμένη ζήλια παγιδεύεται ένας από τους ήρωες και βρίσκεται σε τραγική κατάσταση, και από αρρωστημένη ζήλια παρασύρεται ένας από τους ενόχους και αποκαλύπτεται. Η ζήλια είναι διαχρονικό συναίσθημα και πάει, νομίζω, αντάμα με τον έρωτα. Δεν είναι άσχημο να υπάρχει, ως ένα σημείο δείχνει ενδιαφέρον για το ταίρι σου. Οταν όμως ξεφεύγει από τα όρια, γίνεται προσβλητική, άδικη, επικίνδυνη, καταστροφική. Την προκαλούν η ανασφάλεια, η μειωμένη αυτοεκτίμηση, η έντονη κτητικότατα, η έλλειψη εμπιστοσύνης στον σύντροφό σου. Καλό είναι να ελέγχουμε τέτοια συναισθήματα πριν εκτροχιαστούν. Είναι τόσο συχνά, πλέον, τα εγκλήματα πάθους που βλέπουμε στις ειδήσεις.

Θεωρείτε πως η τυφλή πίστη στις πατροπαράδοτες αξίες συνθλίβει το άτομο ή λειτουργεί και σαν ασπίδα προστασίας τις κρίσιμες στιγμές;

Η τυφλή πίστη σε οτιδήποτε είναι τροχοπέδη. Προτιμότερο ο άνθρωπος να σκέφτεται και να προσαρμόζεται σε ό,τι έχει ανάγκη. Τα ιδανικά και οι ιδέες καθορίζονται από τον τρόπο που ζούμε και σκεπτόμαστε. Κάποια πράγματα με τα χρόνια ξεθωριάζουν, η εποχή μας αλλάζει, εξελίσσεται, κάποια άλλα όμως αξίζει να τα κρατήσουμε ζωντανά. Η αξιοπρέπεια, η υπευθυνότητα, ο σεβασμός, η ειλικρίνεια είναι αξίες που στις μέρες μας κλονίζονται. Τείνουν να τις καταπιούν η αδικία, η βία, η υποκρισία, οι απάτες. Το βιβλίο μιλάει ευθέως για όλα αυτά. Θα συναντήσουμε σημεία με σκληρότητα, θυμό, ψευτιά, απογοήτευση και άλλα με ευαισθησία, τρυφερότητα, αγάπη, εμπιστοσύνη, ελπίδα.

Ποιο συναίσθημα θα θέλατε να νιώσει ο αναγνώστης σας φτάνοντας στο τέλος του βιβλίου σας;

Θα ήθελα να νιώσει πως του κράτησε συντροφιά, πως πέρασε καλά όσο το διάβαζε. Οτι κάτι του πρόσφερε, κάτι τον ικανοποίησε, τον έκανε να σκεφτεί, να αναπολήσει, ακόμα και να ταυτιστεί με κάποιον ήρωα ή κάποια σκηνή. Οτι τον βοήθησε να ξεχαστεί από τα προβλήματά του. Και αν θυμάται για καιρό τι έγραφε στις σελίδες του, τότε σίγουρα δεν πέρασε απαρατήρητο, κάτι τον άγγιξε, κάτι μίλησε στην ψυχή του.

Εχω δημιουργήσει χαρακτήρες εντελώς έξω από εμένα

Λέγεται πως όλα τα βιβλία είναι στην ουσία αυτοβιογραφικά. Εσείς ταυτίζεστε με κάποιον ή κάποιους από τους ήρωές σας κατά τη διαδικασία της συγγραφής; Τους δανείζετε στοιχεία του εαυτού σας;

Προτιμώ να πλάθω χαρακτήρες διαφορετικούς μεταξύ τους και αποφεύγω να μου μοιάζουν. Μπορεί σε κάποια σημεία να τους περνάω μία εμπειρία μου ή μία άποψή μου, όμως ως εκεί. Εχω δημιουργήσει χαρακτήρες εντελώς έξω από εμένα και αποδείχτηκε υπέροχη εμπειρία. Θα ήταν βαρετό αν όλοι οι χαρακτήρες των βιβλίων μου ήταν ίδιοι.

Μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις για έναν συγγραφέα είναι η δυνατότητα να ζει μέσα από τους ήρωές του πολλές και διαφορετικές ζωές. Είναι σαν να ενσαρκώνεις ρόλους, και αυτό είναι απίστευτα ενδιαφέρον. Δεν είναι απαραίτητο να ταυτιστείς μαζί τους, όμως αν δεν μπεις στο πετσί τους, να ψηλαφήσεις τις ανάγκες τους, να ακούσεις τη σκέψη τους, να δεις την ψυχή τους, δεν μπορείς να τους αποδώσεις σωστά. Θα είναι ρηχοί, αδιάφοροι. Το μυστικό είναι να δημιουργήσεις δυνατούς και ιδιαίτερους χαρακτήρες, ακόμα και ακραίους, αλλά όχι ψεύτικους. Χαρακτήρες που να έχουν να πουν πράγματα μέσα από τις συμπεριφορές τους, τη ζωή, τα βιώματά τους.

Ειδήσεις σήμερα

Μητσοτάκης: «Αν εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ όσα τάζει θα χρεοκοπήσουμε την επόμενη ημέρα» – Live η συνέντευξη [βίντεο]

Γιώργος Καραϊβάζ: Οι νέες συλλήψεις που έρχονται και το συμβόλαιο θανάτου

Συντάξεις: Σενάριο για επιστροφή των αναδρομικών από Δώρα και άδειες στους συνταξιούχους