Γράφει ο Ανδρέας Ντίνης

Στο νέο τεύχος του ET Magazine  του EleftherosTypos.gr σας συστήνουμε την Πρώτη Κυρία των μυστικών υπηρεσιών που «ελέγχουν» τον κόσμο αλλά και κρυφές ιστορίες από γυναίκες που αν και κατάφεραν να φτάσουν σε υψηλά αξιώματα δεν κατάφεραν  ποτέ να γίνουν διευθύντριες στην Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών.

Για αρχή να πούμε δύο λόγια για την CIA που αποτελεί τον διακαή πόθο όλων των πρακτόρων στον κόσμο: 

Πρόκειται για μια υπηρεσία  που δημιουργήθηκε το 1947 από τον πρόεδρο Χάρρυ Τρούμαν με την απόφαση Εθνικής Ασφάλειας του Κογκρέσου. Η CIA είναι μετεξέλιξη της υπηρεσίας OSS (Office of Strategic Services) που έδρασε κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ενώ μετέπειτα μετονομάστηκε σε Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών ( Central Intelligence Agency – CIA). Πρώτος της διευθυντής ήταν ο Sidney Souers.

Τη περίοδο του Ψυχρού Πολέμου ο ρόλος της ήταν η ανατροπή κομμουνιστικών (κυρίως) κυβερνήσεων και η κατασκοπεία σε βάρος της Ανατολικής Γερμανίας και της Ρωσίας. Eπίσης, έπαιξε ενεργό ρόλο στον πόλεμο της Κορέας (1950-1953) όπου γνώρισε και μεγάλες απώλειες. Μία από τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες της CIA ήταν το πραξικόπημα στο Ιράν σε βάρος του Μοχάμεντ Μοσαντέκ στις 15 Αυγούστου του 1953. Η επιχείρηση είχε κωδικό όνομα “TP-Ajax” και πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Αγγλική ΜΙ6. Το 1954 ανέτρεψε την κυβέρνηση στη Γουατεμάλα.

Η βασική αποστολή της υπηρεσίας είναι η συλλογή, ανάλυση και διακόμιση ξένων πληροφοριών βοηθώντας τον Πρόεδρο και ανώτερα στελέχη της κυβέρνησης να λάβουν αποφάσεις για την εθνική ασφάλεια της χώρας και όχι μόνο.

Η CIA δεν ασκεί πολιτική με τον τρόπο που ορίζεται παγκοσμίως, είναι μια ανεξάρτητη υπηρεσία που η κύρια αποστολή της είναι η συγκέντρωση και ανάλυση πληροφοριών ώστε να δοθούν οι απαραίτητες πληροφορίες σ’ αυτούς που ασκούν εξωτερική πολιτική. Επίσης, η CIA μπορεί να αναλάβει μυστικές συγκαλυμμένες αποστολές μόνο με την υπόδειξη του Προέδρου και σύμφωνα με αποφάσεις του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ στο οποίο και συμμετέχει ο εκάστοτε διευθυντής της CIA.

Ποια είναι η νέα διευθύντρια

Η Τζίνα Χάσπελ είναι η πρώτη γυναίκα που διορίζεται επικεφαλής της CIA αλλά το βιογραφικό της έχει αρκετά σκοτεινά σημεία. Ο ρόλος που διαδραμάτισε ως πρώην αρμόδια για τις κρυφές επιχειρήσεις μέσα στις μυστικές φυλακές όπου οι κρατούμενοι βασανίζονταν έχει δημιουργήσει σάλο και πολλές θεωρίες για το πρόσωπό της. Η Τζίνα Χάσπελ, γεννημένη το 1956, εισήλθε στην CIA το 1985 και από το 2017 ήταν υποδιοικήτρια της.

Η προαγωγή της στην θέση αυτή, από τον Ντόναλντ Τραμπ τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους, προκάλεσε αντιδράσεις, καθώς η ίδια είχε διατελέσει επικεφαλής σε μυστική φυλακή της CIA το 2002 στην Ταϊλάνδη. Κατάσκοπος με μεγάλη εμπειρία στις κρυφές επιχειρήσεις, εντάχθηκε στην υπηρεσία το 1985 και υπηρέτησε σε πολλά μέρη του κόσμου, μεταξύ άλλων στο Λονδίνο στα τέλη της δεκαετίας του 2000.

«Η Τζίνα είναι υποδειγματική κατάσκοπος και αφοσιωμένη πατριώτισσα και φέρνει πάνω από 30 χρόνια πείρας στην υπηρεσία. Είναι επίσης μια έμπειρη ηγέτης με φανταστική ικανότητα να πράτει και να εμπνέει αυτούς που την περιβάλλουν», είχε δηλώσει ο Μάικ Πομπέο όταν την είχε διορίσει δεύτερη στην ιεραρχία της CIA, πριν από έναν χρόνο.

Τρεις πρώην διευθυντές της CIA και άλλοι αξιωματούχοι, μεταξύ των οποίων ο Τζέιμς Κλάπερ, πρώην διευθυντής των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, είχαν υποστηρίξει την Χάσπελ. Αντίθετα δύο δημοκρατικοί γερουσιαστές είχαν εκφράσει επιφυλάξεις για τον διορισμό της σε επιστολή τους προς τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

«Η διαδρομή της δείχνει πως δεν είναι κατάλληλη γι’ αυτή τη θέση», δήλωναν οι γερουσιαστές Ρον Γουάιντεν και Μάρτιν Χάινριτς.

Η Χάσπελ είχε διοριστεί το 2013 επικεφαλής των κρυφών επιχειρήσεων της CIA, αλλά είχε αντικατασταθεί έπειτα από μερικές μόνο εβδομάδες, προφανώς λόγω των πιθανολογούμενων ευθυνών της για τη δημιουργία μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 μυστικών φυλακών στο εξωτερικό στις οποίες χρησιμοποιούνταν ανακριτικές μέθοδοι που προσιδιάζουν σε βασανιστήρια.

Η μυστική ιστορία των γυναικών πρακτόρων

Όποιος θεωρούσε πως οι μυστικές υπηρεσίες είναι αποκλειστικά γένους αρσενικού ήρθε η ώρα να αλλάξει γνώμη, αφού αδημοσίευτες συνεντεύξεις και ανέκδοτο υλικό με πράκτορες της CIA  οι οποίες δεν είναι εν ενεργεία, γένους θηλυκού, είδαν το φως της δημοσιότητας και  ρίχνουν φως στις καριέρες των γυναικών στο μέχρι πρότινος ανδροκρατούμενο χώρο.

Οι τέσσερις γυναίκες πράκτορες, που ξεκίνησαν ως χαμηλόβαθμες δακτυλογράφοι και κατέληξαν επικεφαλής διεθνών παραρτημάτων της CIA, αποκαλύπτουν πώς ήταν να είσαι γυναίκα πράκτορας στις ταραγμένες δεκαετίες του ’60 και του ’70. Οι καθηλωτικές συνομιλίες αποχαρακτηρίστηκαν από τη CIA στις 30 Οκτωβρίου του 2013 και είδαν το φως της δημοσιότητας.

Η πράκτορας Meredith (τα επώνυμα καλύπτονται από ανωνυμία) εντάχθηκε στις τάξεις της υπηρεσίας το 1979, καθώς ο σύζυγός της ήταν πράκτορας της οργάνωσης. Ξεκίνησε λοιπόν ως «κυρία του κυρίου» κατέχοντας απλή γραμματειακή θέση με χαμηλότατες απολαβές.

Η Meredith ωστόσο, η οποία την εποχή που έδωσε τη συνέντευξη ήταν αναπληρώτρια διευθύντρια στο Ευρωπαϊκό Παράρτημα της CIA, με την προσοχή που έδινε στη μόδα, μπορούσε να ξεχωρίσει τους αντίπαλους πράκτορες από τον τρόπο που εκείνοι ντύνονταν, με σαφώς καλύτερα αποτελέσματα από τους άντρες συναδέλφους της! «Μπορούσες να τους διακρίνεις από τις κάλτσες τους  και τα παπούτσια τους. Όλοι οι δικοί μας φορούσαν απαίσια ρούχα και απαίσια παπούτσια, οι ξένοι [πράκτορες] είχαν όμως πολύ καλό γούστο. Ο άντρας μου ποτέ δεν σκέφτηκε να τα παρατηρήσει».

Η δεύτερη πράκτορας, Patty, που προσλήφθηκε στην υπηρεσία επίσης ως σύζυγος πράκτορα στη δεκαετία του ’70, έβρισκε εξαιρετικά απλό να διακρίνει τους αντίπαλους κατασκόπους όταν ψώνιζαν: «στα μαγαζιά, απλά δεν μπορούσαν να υποκρίνονται!».

Η Patty, στην οποία απονεμήθηκε το βραβείο Distinguished Career Intelligence Medal της CIA το 2004, ισχυρίζεται για τη γυναικεία ικανότητα αναγνώρισης των πρακτόρων.

Η τρίτη πράκτορας της CIA, Carla, κατάφερε να αποκαλύψει βομβιστική απόπειρα κατά αμερικανικής πρεσβείας, όταν ο αντίπαλος επιχειρησιακός πράκτορας υποτίμησε τις ικανότητές της και της εκμυστηρεύτηκε το πλάνο καθώς «ήμουν απλώς μια γυναίκα, και μάλιστα καθόλου έξυπνη».

Η Carla, η οποία προσχώρησε στην Κεντρική Υπηρεσία το 1965 και έφτασε μέχρι τον βαθμό του υποδιευθυντή του Αφρικανικού Παραρτήματος της CIA μέχρι και όταν συνταξιοδοτήθηκε. Εκανε επίτηδες την αλαφροΐσκιωτη γυναίκα για να αποσπά μυστικά από πράκτορες που ένιωθαν ασφαλείς δίπλα της: «μου αρέσει πολύ να σου μιλάω», της έλεγε ο επίδοξος βομβιστής, «γιατί δεν είσαι και πολύ έξυπνη». Κι αυτή κάθονταν με ύφος αθώας και άκουγε τις εκμυστηρεύσεις του.

Το καθεστώς των γυναικών υπαλλήλων της CIA, από το 1947 μέχρι και τις μέρες μας, άλλαζε βέβαια συνεχώς και βελτιωνόταν σταδιακά: παρά το γεγονός ότι αποτελούσαν το 40% του εργασιακού δυναμικού της υπηρεσίας το 1953, μόλις το 1/5 από αυτές είχε αγγίξει το μέσο μισθολογικό καθεστώς της CIA.

Σε σύγκριση, το αντίστοιχο ποσοστό των αντρών που πληρώνονταν με τον μέσο μισθό άγγιζε το 70%. Κι αυτό γιατί οι οικογενειακές υποχρεώσεις της γυναίκας και η μητρότητα αναγνωρίζονταν ως τροχοπέδη από τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους της υπηρεσίας.

Η ιστορία της «Σιδερένιας Πεταλούδας», της δακτυλογράφου που ανέβηκε τα σκαλιά της κατασκοπικής ιεραρχίας

Η Eloise Page μοιάζει πράγματι με μέλος της τοπικής εκκλησιαστικής επιτροπής παρά για έναν από τους πλέον διαβόητους πράκτορες της CIA. Κι όμως, αυτό ακριβώς ήταν!

Η Page ξεκίνησε την καριέρα της ως γραμματέας στο Office of Strategic Services (τον προκάτοχο της CIA) στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αφού απέκτησε ασύγκριτο πλούτο αντικατασκοπευτικών δεξιοτήτων, στάλθηκε στο τέλος του πολέμου στο Βέλγιο, σε ένα από τα πρώτα παραρτήματα της CIA εκτός ΗΠΑ. Και βέβαια γρήγορα θα μετατρεπόταν σε έναν από τους πλέον ετοιμοπόλεμους και δαιμόνιους πράκτορες της υπηρεσίας, ρόλος που της εξασφάλισε την τιμή να ανέλθει στο ύπατο αξίωμα της CIA για παράρτημα εκτός Αμερικής στα τέλη της δεκαετίας του ’70.

Η γυναίκα από τη Βιρτζίνια έμεινε μνημειώδης στη CIA για τις γνώσεις και την αναλυτική της ικανότητα, με την ίδια να γίνεται η Νο 1 ειδική σε θέματα τρομοκρατίας. Επαιζε στα δάχτυλα τις τρομοκρατικές οργανώσεις του πλανήτη! Οι συνάδελφοί της την αποκαλούσαν «Σιδερένια Πεταλούδα» εξαιτίας του χαρακτήρα της και «ένα ιδανικό μείγμα γυναίκας του Νότου με καρδιά από ατσάλι».

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]