Η λέξη Σρεμπρένιτσα θα μπορούσε να θεωρηθεί εύκολα ντροπή για την πολιτισμένη Ευρώπη. Στην πόλη αυτή της Ανατολικής Βοσνίας συντελέστηκε το 1995 η μεγαλύτερη σφαγή που γνώρισε η ήπειρος μας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στις 11 Ιουλίου του ίδιου έτους, οι δυνάμεις των Σερβοβοσνίων, υπό τις διαταγές του στρατηγού Ράτκο Μλάντιτς και την πολιτική κάλυψη του Ράντοβαν Κάρατζιτς και του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ολοκλήρωσαν τη σφαγή 8.000 αρρένων αμάχων μουσουλμάνων σε μία περιοχή που κυριαρχούσε το σερβικό στοιχείο.

Όσοι δεν εκτελέστηκαν, φορτώθηκαν σε λεωφορεία και στάλθηκαν σε περιοχές που κρατούσαν ακόμα οι Βόσνιοι. Κάποιοι εκτελέστηκαν και τις επόμενες ημέρες,  πενήντα χιλιόμετρα βόρεια της Σρεμπρένιτσα, στα σύνορα με τη Σερβία.

Οι σφαγές συνεχίστηκαν τουλάχιστον μέχρι τις 16 Ιουλίου και έλαβαν χώρα σε χωράφια, γήπεδα ποδοσφαίρου, ακόμα και σχολεία και πολιτιστικά κέντρα. Τα πτώματα ήταν συνήθως δεμένα χειροπόδαρα και κάποια έφεραν σημάδια ακρωτηριασμών και βασανιστηρίων.

Οι 100 Ολλανδοί κυανόκρανοι που επόπτευαν την περιοχή αποδείχθηκαν ανεπαρκείς ποσοτικά και ποιοτικά, ενώ η βοήθεια που είχε υποσχεθεί ο ΟΗΕ ήλθε μετά το τέλος της Σφαγής. Οι δυνάμεις των Σερβοβοσνίων αφέθηκαν ανενόχλητες να επιτελέσουν και να ολοκληρώσουν το «θεάρεστο» έργο τους.

Η πτώση της Σρεμπρένιτσα σήμανε και την αντίστροφη μέτρηση στη βοσνιακή σύγκρουση. Η ταπείνωση των δυνάμεων του ΟΗΕ ανάγκασε τη διεθνή κοινότητα να πάρει σκληρά μέτρα και να βομβαρδίσει σερβοβοσνιακές περιοχές.

Διαβάστε επίσης: Σρεμπρένιτσα: Ένα έγκλημα στα Βαλκάνια που στοιχειώνει ακόμα και σήμερα