Γράφει ο Άρης Σώζος

Και παρότι είναι ίσως ο γηραιότερος action hero που έχει γνωρίσει το σινεμά, το «Ο Άντρας που Έριξε τον Λευκό Οίκο» αποτελεί ένα ευχάριστο διάλειμμα από τις περιπέτειες και τον βάζεις στο στόχαστρο των πιο ντετεκτιβικών ταινιών. Ας το εξετάσουμε στο νέο τεύχος του ET Magazine στο EleftherosTypos.gr.

Το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ το 1972, δεν αποτέλεσε μόνο ένα γεγονός παγκοσμίας έκτασης. Κόστισε μία ολόκληρη κυβέρνηση και μαζί τον πρόεδρο της. Και παρότι τα εύσημα αποδίδονται στο δημοσιογραφικό δίδυμο Μπέρνσταϊν-Γούντγουορντ και στη δημοσιογραφική ομάδα της Washington Post, τίποτε από αυτά δεν θα είχαν συμβεί αν δεν είχε ανοίξει το στόμα του το περίφημο «Βαθύ Λαρύγγι». Ο Μαρκ Φελτ, ο δεύτερος σε ιεραρχίας στο FBI ήταν ο πληροφοριοδότης που γνώριζε την πλεκτάνη. Και αυτή είναι η ιστορία του.

Για τους κριτικούς, είναι μία από τις καλύτερες ταινίες που έχει παίξει ο Νίσον στην καριέρα του. Δείχνει την τεράστια μάχη του Μαρκ Φελτ με το σύστημα, ο οποίος τελικά έχασε καριέρα, οικογένεια και τελικά την ελευθερία του, μόνο και μόνο για μείνει πιστός στις αρχές και την ιδεολογία του.

Η ταινία του Πίτερ Λάντσενσμαν, καταφέρνει να μεταδώσει εκπληκτικά την αγωνία και την μάχη που έδωσε ο Φελτ εκείνη την εποχή, σε μία Αμερική που λειτουργούσε ακόμη απολυταρχικά και που οι ανθρώπινες ελευθερίες ήταν μάλλον αμφισβητήσιμες. Παρότι το σενάριο κάνει «κοιλιές» σε κάποια σημεία της ταινίας, η ερμηνεία του Νίσον είναι μοναδική.

Ξεκάθαρα μία ταινία που αξίζει την προσοχή κάθε φαν του Λίαμ Νίσον και της εποχής Γουότεργκεϊτ. Κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Πέμπτη.