Μπάμπης Παπαπαναγιώτου, Συντάκης στο Ελεύθερος Τύπος - Σελίδα 53 από 116

29 Νοεμβρίου 2024

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ ΚΙΝΗΣΗ

BREAKING NEWS

Μοναδικές προσφορές με τον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, 01 Δεκεμβρίου

Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Επιτέλους! Αγαπήσαμε την πατρίδα μας...

ΦΤΑΙΕΙ η στέρηση της ελευθερίας λόγω της πανδημίας και oi συνειρμοί που μπορεί να δημιουργεί; «Φταίει» ο μεγάλος και στρογγυλός αριθμός 200; «Φταίει» το ότι τα 200 χρόνια από την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα γιορτάζονται σε μια πιο ώριμη και συνειδητοποιημένη κοινωνία; Φταίει κάτι άλλο; O,τι και να «φταίει», ο φετινός εορτασμός της 25ης Μαρτίου είχε έναν λυτρωτικό και γνήσια πατριωτικό χαρακτήρα. Είχε μια δόση ανάτασης και γόνιμου αναστοχασμού. Οχι στα πάνω-πάνω, αλλά στο βυθό της εθνικής συνείδησης..

Η κορoνο-επένδυση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι άλλοθι

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ επένδυση του ΣΥΡΙΖΑ και του Α. Τσίπρα προσωπικά στην καταστροφή από τον κορονοϊό είναι απολύτως ξεκάθαρη πλέον. Ο,τι μπορούσε να κάνει για να επιδεινώσει την κατάσταση, το έχει κάνει: Ηδη από την πρώτη φάση της πανδημίας συντάχθηκε με τα χίλια ζόρια στην εθνική προσπάθεια, γιατί είχε συνταχθεί όλη η κοινωνία. Μετά προσπαθώντας, σε πείσμα της πραγματικότητας και των στοιχείων, να αποδείξει ότι η κυβέρνηση απέτυχε, τα έβαλε ακόμα και με την κοινή λογική. Και τώρα στο τρίτο και πιο επικίνδυνο στάδιο έδωσε τα ρέστα του: «Δέχθηκε το ρίσκο» καλώντας σε κορονο-συγκεντρώσεις, έφτασε να ταυτιστεί με τον αμετανόητο δολοφόνο Κουφοντίνα για να ενισχύσει το «κίνημα», χρησιμοποίησε συνειδητά κάθε αδιανόητο fake news για να δημιουργήσει την εντύπωση μιας «χούντας» και στόχευσε ξεκάθαρα -ανεξαρτήτως αν απέτυχε- στη δημιουργία κλίματος πολιτικής αποσταθεροποίησης. Κι όλα αυτά την ώρα που το ένα «μαύρο ρεκόρ» (κρούσματα, διασωληνωμένοι, θάνατοι) διαδεχόταν το άλλο. Πιο ανεύθυνη και επικίνδυνη αντιπολίτευση δεν έχει γνωρίσει ποτέ ούτε ο τόπος ούτε όλη η Ευρώπη. Κι αυτό έχει εμπεδωθεί για τα καλά στη συνείδηση της κοινωνίας. Γι’ αυτό, ό,τι κι αν λέει ή ό,τι κι αν κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ…, πέφτει. Και σίγουρα δεν καρπώνεται τίποτα από τη φθορά της κυβέρνησης..

Γιατί γιατρέ μου;

ΕΝΤΑΞΕΙ όλα τα άλλα. Ας πούμε, δηλαδή, εντάξει. Aλλοι σφύριζαν αδιάφορα, άλλοι επικαλούνταν τις πιο απίθανες δικαιολογίες και δεν δήλωναν παρών. Αλλά βλέποντας αυτήν τη σοκαριστική φωτογραφία, με την ουρά ασθενοφόρων την Κυριακή το βράδυ στον «Ευαγγελισμό», δεν τους «τσίμπησε» κάτι; Δεν τους έκανε κάτι να «μαγκωθούν»;.

Οι «φατσούλες»…

Η ΒΙΑ και το «αστυνομικό κράτος» για τη φύλαξη των πανεπιστημίων δεν έπιασαν. Η ταύτιση με τον Κουφοντίνα όχι μόνο δεν έπιασε, αλλά σαν μπούμερανγκ γύρισε κατακούτελα. Το αφήγημα της αποτυχημένης διαχείρισης της πανδημίας, παρότι είχε ναυαγήσει δυο φορές, δοκιμάστηκε και τρίτη και δεν πιάνει. .

Μπορεί μορατόριουμ με την αντικοινωνική συμπεριφορά;

ΑΝ η αύξηση των κρουσμάτων δεν συσχετίζεται με τις καθημερινές διαδηλώσεις, γιατί ο Α. Τσίπρας ζήτησε χθες πολιτικό μορατόριουμ; Αφού «στις συγκεντρώσεις δεν κολλάει»; Και τι σημαίνει πολιτικό μορατόριουμ κατά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Να σταματήσει η κυβέρνηση «να νομοθετεί προκλητικά» γιατί έτσι «διχάζει και πολώνει». Κάτι λείπει από το συλλογισμό του Α. Τσίπρα. Λείπει η κρίσιμη φράση, «αν εσείς σταματήσετε να νομοθετείτε, εμείς θα σταματήσουμε να καλούμε σε συγκεντρώσεις». Οπότε θα σταματήσει, ή έστω θα περιοριστεί κατά πολύ και η μετάδοση του ιού. Μέχρι τότε όμως εμείς θα συνεχίζουμε να συμμετέχουμε στη διασπορά του Covid. Δεν την είπε όμως. Αλλά προκύπτει, δυστυχώς για τον ίδιο και την πολιτική ανευθυνότητά του, αβίαστη μέσω της κοινής λογικής. .

Ξαφνικά έγινε ο… ακατoνόμαστος!

ΑΔΥΝΑΤΩ να πιστέψω ότι τα στελέχη της Κουμουνδούρου ένιωσαν τις δημοσκοπήσεις που ήρθαν να αποτυπώσουν τις συνέπειες της υποστήριξης στον Κουφοντίνα σαν έναν κουβά κρύο νερό στο πρόσωπό τους. Κι αδυνατώ γιατί όση εμμονή κι αν υπάρχει -και υπάρχει- στο στρατηγείο του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν και άνθρωποι που άκουγαν τη βοή αποδοκιμασίας που έβγαινε από τα σωθικά της κοινωνίας. Πηγαία και αυθόρμητα. Δίχως επιτηδεύσεις, λίστες Πέτσα και πολιτικά μαγειρέματα. Οι νουνεχείς χτυπούσαν καμπάνες, όχι καμπανάκια. Κι όμως, οι πληροφορίες λένε πως οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ, του Α. Τσίπρα συμπεριλαμβανομένου, αιφνιδιάστηκαν από το μέγεθος και την ένταση της αρνητικής αντίδρασης που προκάλεσε η ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τον αμετανόητο δολοφόνο. Καθώς και ότι οι πολίτες αρνήθηκαν να διαχωρίσουν την υποστήριξη του αιτήματος του Κουφοντίνα από τη στήριξη του ίδιου του Κουφοντίνα. .

Υποτελείς του «Μήτσου του φονιά»

ΣΑΝ τους αρουραίους που τρέχουν κι εγκαταλείπουν το βυθιζόμενο καράβι συμπεριφέρονται κάποιοι. Τώρα που ο Κουφοντίνας επέλεξε για μια ακόμα φορά την πάρτη του και άδειασε μεγαλοπρεπώς τον «αγώνα» των «αλληλέγγυων». Τώρα που τους έκανε να καταλάβουν ότι έγιναν «στρατιωτάκια» του «Μήτσου του φονιά» και δεν έδωσαν καμία υπέρτατη μάχη για ένα κάποιο ιδεώδες υπέρ του ανθρωπισμού. Και τώρα που έμειναν ημίγυμνοι καταμεσής του άδειου πια δρόμου. Ο «δρόμος του αγώνα» μετατρέπεται σε κολαστήριο πολιτικού ευτελισμού και στρατόπεδο συγκέντρωσης ανεπανόρθωτα εκτεθειμένων..

Παλιά του τέχνη κόσκινο

Η ΠΛΗΡΗΣ αντιστροφή της πραγματικότητας είναι μια τέχνη. Την οποία ο κ. Τσίπρας έχει μάθει καλά. Από τα λίγα που ξέρει τόσο καλά και σε τέτοιο βάθος. «Μάθε τέχνη κι άσ’ τηνε και άμα πεινάσεις πιάσ’ τηνε», λέει η γνωστή παροιμία και φαίνεται ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «πείνασε». Πείνασε πολιτικά, πείνασε δημοσκοπικά, πείνασε και ηθικά. Κι έτσι «έπιασε» την τέχνη. «Παλιά μου τέχνη κόσκινο», όπως λέει και η άλλη παροιμία….

Κι όμως, υπάρχει θέμα Δημοκρατίας!

ΓΙΑ ΝΑ λειτουργήσει η Δημοκρατία, ευτυχώς, δεν χρειάζεται μόνο κυβέρνηση. Απαιτεί και αντιπολίτευση. Σοβαρή, υπεύθυνη, οξεία στην τεκμηριωμένη κριτική στην κυβέρνηση και αποτελεσματική στον έλεγχο της εξουσίας. Δυστυχώς, στη χώρα υπάρχει έλλειμμα, γι’ αυτό και η Δημοκρατία λειτουργεί χωλαίνουσα..

Προσπάθεια αποσταθεροποίησης Νο4

ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ, όχι και τόσο ακατανόητο, λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει και προσδοκά σε ένα «νέο 2008». Αρκετά στελέχη του πιστεύουν ότι τα γεγονότα του 2008 ήταν η κρίσιμη εξέλιξη, η οποία οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή κι αργότερα στην πτώση των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Σαμαρά. Το 2008-2009 ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επωφελήθηκε άμεσα από το κάψιμο της Αθήνας. Αλλά αμέσως μετά άρχισε να φουντώνει το «κίνημα της πλατείας», το οποίο σιγά-σιγά μέσα σε 5 χρόνια πήρε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4% και τον εκτόξευσε στο 36%. Γι’ αυτό και αρκετοί από τους «παλιούς» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης πιστεύουν και τώρα ότι μια «νέα κοινωνική έκρηξη» -δηλαδή μια επαναφορά του διχασμού, των ακραίων συμπεριφορών και του τοξικού/υβριστικού λόγου- μπορεί να δημιουργήσει ξανά τις προϋποθέσεις επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία..