Η ακρίβεια είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα αφού δεν πρόκειται γενικά για «ακρίβεια» αλλά ακρίβεια στα τρόφιμα. Την οποία, αντίθετα με την ακρίβεια στα σπίτια ή τα αυτοκίνητα, που ο άνθρωπος θα αγοράσει σπάνια, υπενθυμίζει η εβδομαδιαία επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ ή τη λαϊκή. Μπορεί κάποιος κυβερνητικός να μην έκανε το λάθος της Θεανώς Φωτίου να πει ότι ο λαός χορταίνει και με γεμιστά, αλλά ούτε τα καλάθια της νοικοκυράς ούτε οι δηλώσεις του Σκρέκα για πρόστιμα για αισχροκέρδεια στην τάδε εταιρία τροφίμων και τη δείνα απορρυπαντικών είναι αποτελεσματικές μέθοδοι. Ο κόσμος πιστεύει ότι τα πρόστιμα δεν πρόκειται να εισπραχθούν και ακόμα και αν εισπραχθούν, τα κέρδη των εταιριών είναι πολλαπλάσια. Επίσης, το πρόβλημα της ακρίβειας γίνεται εξοργιστικότερο από το ότι ένα από τα προϊόντα που πλήττονται είναι το γάλα σε σκόνη για βρέφη. Είναι σαν οι γεννήσεις να μειώνονται, τα νεαρά ζευγάρια να έχουν πρόβλημα επιβίωσης και οι εταιρίες παραγωγής βρεφικού γάλακτος να κερδοσκοπούν πατώντας στην ανάγκη τους.
Το θέμα της εγκληματικότητας είναι σύνθετο. Αφορά περισσότερο τις μεγάλες πόλεις και ιδιαίτερα την Αθήνα και αυτό φαίνεται στις δημοσκοπήσεις. Επειδή εκεί οι ευαίσθητοι αριστεροί επιστρατεύουν την κατηγορία του ρατσισμού και σηκώνουν τα πλακάτ «Οι ζωές των Ρομά μετράνε», κάποιος να μιλήσει και για τις ζωές των θυμάτων. Των ηλικιωμένων που πέθαναν επειδή δεν έκαναν ότι κοιμούνται την ώρα που τους λήστευαν, των γονιών που είδαν το παιδί τους να σκοτώνεται από αδέσποτα σκάγια κυνηγητικού και των κατοίκων περιοχών όπως του Ασπρόπυργου που η ζωή τους έγινε κόλαση επειδή έτυχε να ζουν κοντά σε καταυλισμό.
Τέλος, με τη μετανάστευση, οι πολίτες θέλουν η κυβέρνηση που ψηφίζουν να ελέγχει τα σύνορα της χώρας τους. Αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες αλλά τα άλλα και τα πολλά λόγια με τους «παράτυπους» μετανάστες που θα φεύγουν στον πλούσιο Βορρά τα πρόβαλλαν σαν λύση άλλοι, που σήμερα ψάχνονται να κρατηθούν στην τρίτη θέση των δημοσκοπήσεων.
Η λογοκρισία της… υστερικής κουλτούρας
Την εβδομάδα που πέρασε το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου αποφάσισε ότι σε δύο ταινίες του Τζέιμς Μποντ, το Ζεις Μονάχα Δύο Φορές και το Χρυσοδάκτυλος, πρέπει να προστεθούν προειδοποιήσεις ότι μπορεί να προσβάλλουν τις σημερινές ευαισθησίες. Οι λόγοι είναι ότι στην πρώτη προάγονται ρατσιστικά στερεότυπα ενώ στη δεύτερη το σεξ του Μποντ με την Πούσι Γκαλόρ στον αχυρώνα θυμίζει βιασμό.
Το θέμα δεν είναι οι συγκεκριμένες ταινίες του Μποντ αλλά η προσπάθεια της υστερικής αναθεωρητικής κουλτούρας να επιβάλει τη λογοκρισία της. Να ξεκινήσει μια αναθεώρηση της ιστορίας φτάνοντας στη μυθολογία και αν στα βιβλία στη σχέση του Δία με τη Δανάη ή την Καλλιστώ θα πρέπει να υπάρχουν προειδοποιήσεις για την ύπαρξη κουλτούρας βιασμού.
Τέτοιες ιστορίες υπήρχαν πάντα. Στη Γερμανία τη δεκαετία του ΄70 η εναλλακτική αριστερά είχε κατηγορήσει τον Αστερίξ ότι προωθεί εθνικά στερεότυπα και ότι τα καρτούν στον κινηματογράφο προάγουν τη βία χωρίς επιπτώσεις. Οσο τέτοιες κριτικές περιορίζονται στους συγκεκριμένους χώρους η ζημιά είναι μικρή. Η ζημιά γίνεται όταν μια υστερική λογική εκφραστεί πολιτικά από κόμμα εξουσίας. Τη στιγμή που ένα κόμμα πει «μήπως θα έπρεπε να δούμε αν ο Ερμής…», η κερκόπορτα της λογικής θα έχει ανοίξει και η υστερία θα έχει εισβάλει στις ζωές μας.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΓΙΑ ΛΟΓΙΑ
Κανένας δεν έχει δεύτερη ευκαιρία να κάνει μια πρώτη εντύπωση. Στον αθλητισμό ουκ ολίγες κυβερνήσεις και υπουργοί προσπάθησαν να κερδίσουν τις εντυπώσεις ανακοινώνοντας μέτρα. Τα οποία ανακοινωνόντουσαν για συλλογή εντυπώσεων μέχρι να έρθει νέος υπουργός και να ανακοινωθούν νέα. Ακόμα πιο δρακόντεια και πιο ανεφάρμοστα.
Αυτός ήταν ο ρόλος των υπουργών του αθλητισμού. Την ίδια στιγμή οι υποδιευθύνσεις της αθλητικής βίας είναι οχυρωμένες πίσω από ντοσιέ με αρχαίες φωτογραφίες χούλιγκαν, που σήμερα είναι παππούδες, ενώ έξω από τη ΓΑΔΑ στην Αλεξάνδρας η καινούργια γενιά των χούλιγκαν αντάλλασσε και πυροβολισμούς, όπως τον Σεπτέμβριο του 2021, και κολλούσε ένσημα.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο Ανδρέας Νικολακόπουλος δεν έχουν περιθώρια για λόγια. Πριν απ’ τον Φεβρουάριο που τα γήπεδα θα έχουν θεατές οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί που δολοφόνησαν τον αστυνομικό στον Ρέντη πρέπει να είναι μέσα με ακλόνητα στοιχεία.
Ταυτόχρονα κάπως πρέπει να τελειώσει και η ιστορία με τα στημένα. Καλές είναι οι εκδηλώσεις του υφυπουργείου Αθλητισμού, αλλά η δήλωση του αθλητικού εισαγγελέα Κωνσταντίνου Σπυρόπουλου ότι μέσα στο 2024 θα γίνουν διώξεις είναι ομολογία αποτυχίας. Επειδή οι ομάδες συνεχίζουν να βρίσκονται στα κουπόνια του στοιχήματος τέτοιες υποθέσεις πρέπει να κλείνουν σε μέρες, όχι μήνες και χρόνια.
Ροή Ειδήσεων 
