Με το νομοσχέδιο για την ισότητα στον πολιτικό γάμο τα ομόφυλα ζευγάρια θα έχουν, επιτέλους, το δικαίωμα να παντρευτούν και να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια. Επίσης, τα παιδιά τους θα μπορούν να νιώθουν την ασφάλεια και τη σιγουριά που νιώθουν τα παιδιά των ετερόφυλων ζευγαριών.

Θα ακούσουμε πολλά στον δρόμο προς την κατάθεση και την ψήφιση του νομοσχεδίου. Κάποια εξ αυτών μπορεί να αποτελούν ειλικρινείς απορίες ανθρώπων που, επειδή θεωρούσαν ότι δεν τους αφορά το θέμα, δεν ασχολήθηκαν ποτέ, αλλά τώρα είναι έτοιμοι να ακούσουν με ανοιχτή καρδιά και σκέψη. Για αυτούς τους ανθρώπους, οφείλουμε η συζήτηση να είναι ψύχραιμη και ο λόγος καθαρός και νηφάλιος. Είναι, λοιπόν, ευτύχημα, το γεγονός ότι την εισήγηση του νομοσχεδίου ανέλαβε ο υπουργός Επικρατείας, Ακης Σκέρτσος, ο οποίος ξέρει, μπορεί και θέλει να αναλύσει στην κοινωνία και στους βουλευτές που διατηρούν αμφιβολίες το θέμα στις σωστές διαστάσεις του. Τις νομικές και τις ανθρώπινες.

Υπάρχουν, βέβαια, και κάποιοι που επιλέγουν απολύτως συνειδητά να υπερασπιστούν έναν κόσμο διακρίσεων, ανισοτήτων και υπερσυντηρητισμού. Από αυτούς θα ακουστεί το πιο υποκριτικό επιχείρημα, που δεν είναι άλλο από το «μπούλινγκ που θα κάνουν στα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών». Αποκρύπτοντας πως τα παιδιά αυτά υφίστανται μπούλινγκ συνήθως από εκείνους που αρνούνται το δικαίωμα των γονιών τους στη δημιουργία οικογένειας.

Είναι, λοιπόν, πρωτίστως υπόθεση προστασίας ανηλίκων το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ενα νομοσχέδιο που αντιμετωπίζει κατάματα ένα θέμα που υπάρχει ήδη στην ελληνική πραγματικότητα και θεραπεύει τις ανισότητες γύρω από αυτό. Για να το πούμε απλά: Σήμερα ένα ζευγάρι ομοφύλων στην Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα στην κοινή τεκνοθεσία. Επιπλέον, αν ο ένας από τους δύο έχει ήδη παιδί, ο άλλος δεν δικαιούται να το υιοθετήσει, με αποτέλεσμα, αν πάθει κάτι ο βιολογικός γονιός, το παιδί να οδηγηθεί σε ίδρυμα. Αν το ζευγάρι απέκτησε τα παιδιά στο εξωτερικό, επιστρέφοντας στην Ελλάδα τα παιδιά γίνονται… αόρατα. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις πρακτικές ανισότητες που υφίστανται τα ομόφυλα ζευγάρια και τα παιδιά που έχουν ή θέλουν να αποκτήσουν.

Ας ξανασκεφτούν εκείνοι που αρνούνται το δικαίωμα στην τεκνοθεσία, τι λένε όταν συναντούν ένα ετερόφυλο ζευγάρι που θέλει αλλά δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Οτι τα παιδιά χρειάζονται μια οικογένεια και από το να είναι σε ίδρυμα καλύτερα να είναι με ανθρώπους που επιλέγουν να γίνουν οι γονείς τους. Γιατί, λοιπόν, αυτό δεν ισχύει στα ομόφυλα ζευγάρια που δίνουν αγώνα ζωής για να καταφέρουν να πείσουν το σύστημα, αγνοώντας αντιδράσεις και κακεντρεχή σχόλια; Μια τέτοια ατσαλένια θέληση να γίνουν γονείς μόνο ως απόδειξη ανθρώπων έτοιμων να δώσουν αγάπη, στοργή και φροντίδα μπορεί να εκληφθεί.

Βέβαια, υπάρχει και το πολιτικό ζήτημα… Τα κουκιά της ψηφοφορίας, η στάση των κυβερνητικών βουλευτών, η επιρροή της Εκκλησίας στους ψηφοφόρους, αλλά και η τοποθέτηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Για την οικονομία της συζήτησης, ας αφήσουμε στην άκρη τα κόμματα τύπου «Σπαρτιατών» και «Νίκης». Τι θα κάνουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ; Και τι ακριβώς σημαίνει η φράση του Νίκου Ανδρουλάκη ότι «δεν θα δέσει τα κορδόνια του Κυριάκου Μητσοτάκη»; Οτι θα εργαλειοποιήσει το ζήτημα αδιαφορώντας για τη ζημιά που κάνει;