ΤΟ νέο πρόγραμμα στεγαστικής πολιτικής που ανακοίνωσε η κυβέρνηση θυμίζει αρκετά τη λογική του παλιού ΟΕΚ. Πέρα από τα κριτήρια, τα επιτόκια και τις διαδικασίες κυριαρχεί μια στρατηγική, που έλειπε για αρκετά χρόνια από την κοινωνική πολιτική όλων των κυβερνήσεων.

ΣΤΟΧΟΣ αυτής της στρατηγικής είναι να διευκολυνθούν νέα ζευγάρια στην εύρεση στέγης. Αυτή τη στιγμή οι τιμές των ακίνητων, τόσο στις πωλήσεις όσο και στις ενοικιάσεις, έχουν εκτιναχθεί.

ΕΙΝΑΙ σχεδόν απίθανο ένα νέο ζευγάρι που ξεκινάει τώρα την επαγγελματική του σταδιοδρομία, να μπορεί να πληρώνει από 500 έως 800 ευρώ για δόση δανείου ή ενοίκιο.

ΤΟ αποτέλεσμα είναι πως αν οι γονείς τους δεν διαθέτουν κάποιο ακίνητο ή πολλά χρήματα για να δώσουν στα παιδιά τους, τότε εκείνα παραμένουν στο πατρικό μέχρι και την ηλικία των 40 ετών.

ΜΕΤΑ από τα Μνημόνια ήρθε η ενεργειακή κρίση και το πληθωριστικό τσουνάμι. Πώς να ανταπεξέλθουν οι νέοι σε όλα αυτά; Πώς να φύγουν από το σπίτι των γονιών τους; Πώς να ξεκινήσουν τη δική τους οικογένεια;

ΤΟ νέο πρόγραμμα στεγαστικής πολιτικής δεν μπορεί να λύσει διά μαγείας τα οικονομικά προβλήματα των νέων ζευγαριών. Είναι, όμως, το πρώτο σημαντικό βήμα για τη στήριξή τους.

ΔΕΚΑΔΕΣ χιλιάδες νέοι έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν το δικό τους κεραμίδι πληρώνοντας λιγότερα από 300 ευρώ τον μήνα.

ΑΡΚΕΤΟΙ κατηγορούν την επιδοματική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας και της ενεργειακής κρίσης. Είναι, όμως, αναγκαία. Και από όλα τα στοιχεία αποδεικνύεται πως αποδίδει. Αυτά τα επιδόματα, όμως, έχουν έκτακτο χαρακτήρα.

Η κρατική επιδότηση της στέγης για νέα ζευγάρια έχει μακροχρόνια, πιο μόνιμη, φιλοσοφία. Μπορεί να βοηθήσει πραγματικά ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας.

ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ, όμως, και άλλα πράγματα. Στη δεύτερη τετραετία της κυβέρνησης θα πρέπει να συνεχιστούν οι φιλοεπενδυτικές μεταρρυθμίσεις, να ξεκινήσει η αποκλιμάκωση των έμμεσων φόρων, αλλά και να συνεχιστεί η αύξηση των μισθών.