ΟΙ ΚΑΛΠΕΣ του ΠΑΣΟΚ ανέδειξαν έναν βαθύ διχασμό στη βάση του κόμματος. Οι μισοί ψηφοφόροι τάσσονται υπέρ της συριζοποίησης και οι άλλοι μισοί υπέρ μιας στροφής προς το μετριοπαθές Κέντρο. Δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Αυτό το αναδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις της τελευταίας πενταετίας, στις οποίες πάνω από το 50% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ αξιολογούσαν θετικά την κυβέρνηση Μητσοτάκη και υποστήριζαν σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Απλά, πλέον, αυτό έχει καταγραφεί και στην εσωκομματική κάλπη.
ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ Ανδρουλάκη – Δούκα, που πέρασε στον σημερινό δεύτερο γύρο, εκπροσωπεί μόνο τη μία τάση των ψηφοφόρων του κόμματος, τη συριζοποίηση, την αντιπολίτευση του σκληρού ροκ. Οποιος κι αν εκλεγεί σήμερα δύσκολα θα διαφοροποιήσει την εικόνα του ΠΑΣΟΚ. Ο Ανδρουλάκης αντιτάχθηκε σε εμβληματικές μεταρρυθμίσεις, όπως τη θεσμοθέτηση των μη κρατικών ΑΕΙ, ενώ ο Δούκας κάνει αντάρτικο ακόμα και για τον σταθμό του μετρό στα Εξάρχεια. Αρα, κάτι πραγματικά νέο δεν πρόκειται να υπάρξει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Το πιο πιθανό είναι το κόμμα να επιστρέψει σε τακτικές της δεκαετίας του ’80.
Mπέργκαμο: Από κόλαση, παράδεισος
ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το κόμμα έχει βαρέσει διάλυση. Το ξεκατίνιασμα του Κασσελάκη με τους «τσιπρικούς» έχει δημιουργήσει ένα σκηνικό που θυμίζει περισσότερο τσίρκο παρά πολιτικό κόμμα. Οι πολίτες, πλέον, αγνοούν τον ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και στις δημοσκοπήσεις καταγράφει ποσοστά γύρω στο 7%. Η πραγματική μάχη αφορά ό,τι έχει απομείνει από το ξεφτισμένο brand του ΣΥΡΙΖΑ και, βέβαια, το ταμείο της κρατικής επιχορήγησης έως το 2027.
Η ΝΕΑ ΔΙΑΣΠΑΣΗ είναι κάτι περισσότερο από δεδομένη. Αν οι «τσιπρικοί» δεν μπλοκάρουν την υποψηφιότητα Κασσελάκη, τότε το πιο πιθανό είναι να επανεκλεγεί ο έκπτωτος πρόεδρος και εκείνοι να αποχωρήσουν. Αν επικρατήσουν οι «τσιπρικοί», τότε θα σηκωθούν να φύγουν ο Κασσελάκης και οι αυλικοί του. Μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου έχουμε να δούμε ακόμα πάρα πολλά επεισόδια αντιπαραθέσεων. Αρα, το «νέο» που θα προκύψει θα είναι πιο παλιό και από το παλιό. O κατήφορος του αυτοεξευτελισμού δείχνει να μην έχει τέλος, όπως και ο κατήφορος της εκλογικής επιρροής που φαίνεται να επιστρέφει στα ποσοστά που βρισκόταν ο ΣΥΡΙΖΑ για πάρα πολλά χρόνια.
ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ συζήτηση επαναλαμβάνεται διαρκώς: «Δεν υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση και παίζει μπάλα μόνος του ο Κυριάκος Μητσοτάκης». Ναι, αλλά έχουν μελετήσει στην αντιπολίτευση γιατί συμβαίνει αυτό; Σε μια πρώτη ανάγνωση αυτό οφείλεται στα δομικά προβλήματα που έχουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ και είναι εν μέρει σωστή και λογική. Σε μια πιο βαθιά ανάγνωση, όμως, αυτό οφείλεται στις πολιτικές που υλοποιεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το 2019 έως σήμερα, με τις οποίες έχει «σαρώσει» τον χώρο του Κέντρου και «εγκλωβίζοντας» και τα δυο κόμματα της αντιπολίτευσης σε μια αντιπολιτευτική τακτική, που τα «σπρώχνει» πιο αριστερά.