Πράγματι ο Μπάιντεν, μετά την πανδημία, προέκτεινε τα επιδόματα ανεργίας και ταυτόχρονα στήριξε τις επιχειρήσεις. Πράγματι, πρόσθεσε εκατομμύρια θέσεις εργασίας, ενισχύοντας την βιομηχανία και, κυρίως, εκείνες της καθαρής ενέργειας. Πράγματι, οι καταναλωτές, νιώθοντας ασφάλεια, ξόδευαν πολύ περισσότερα. Πράγματι, το Χρηματιστήριο πήγαινε καλά, με αισιόδοξα μηνύματα για την οικονομία.
Το επιτελείο Μπάιντεν χειρίστηκε εξαιρετικά τα Μέσα Ενημέρωσης που έκτισαν μεγάλες προσδοκίες οικονομικής ανάκαμψης που θα επέτρεπαν την αύξηση μισθών, ισορροπώντας τον πληθωρισμό. Πράγματι, η αμερικανική οικονομία συγκρινόμενη με άλλες χώρες είχε καλύτερες προοπτικές.
Η οικονομία, όμως, έκρινε και τις εκλογές. Η ελίτ ήταν ευχαριστημένη, αλλά η μεσαία τάξη και οι χαμηλόμισθοι ένιωθαν ανασφαλείς. Με τον πληθωρισμό δεν τα έβγαζαν πέρα. Παρακολουθούσαν να ανεβαίνουν οι τιμές και σε κυβερνητικό επίπεδο κανείς δεν έκανε κάτι να τις συγκρατήσει. Τι τον ένοιαζε τον χαμηλόμισθο αν είχε καλές αποδόσεις το χρηματιστήριο ή αν ο Μπάιντεν έπαιρνε μέτρα για να προωθηθεί η πράσινη ενέργεια;
Ετσι, το ερώτημα το οποίο στοιχειοθέτησε το επιτελείο του Τραμπ και το πέρασε, έξυπνα, στις προεκλογικές συζητήσεις ήταν: «Περνούσατε καλά με τον Μπάιντεν;». Εμείς, οι Ευρωπαίοι, απέξω από τον χορό, τι απαντούσαμε; Μα, φυσικά, περνούσαν καλά. Ο Μπάιντεν τα κατάφερε μια χαρά την οικονομία. Αυτή ήταν και η γενική εικόνα.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Αλλά για τη συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών που περίμενε το Δημοκρατικό Κόμμα να είναι ευαίσθητο στις ανάγκες του, ρηξικέλευθο στις αποφάσεις του για την περίθαλψή του, κοντά στις γυναίκες που ακόμη αμείβονται λιγότερο από τους άντρες, πείστηκε πολύ εύκολα ότι ο Τραμπ έχει μαγικές λύσεις. Οτι θα αυξήσει τα επιδόματα στους άνεργους και στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Οτι θα καλοπληρώσει τους χειρώνακτες και θα ενισχύσει τους αγρότες. Οτι θα πάρει χρήματα από την προστασία του περιβάλλοντος και θα τα ρίξει στον κόσμο της εργασίας. Οτι θα διώξει τους παράνομους οικονομικούς μετανάστες και η ζήτηση για χέρια θα τους φέρει καλύτερες αμοιβές. Οτι θα σταματήσει να πληρώνει τον πόλεμο του Ζελένσκι! Δεν ξέρω τι θα γίνει σε λίγους μήνες με τη διακυβέρνηση Τραμπ και μετά από την απομάκρυνσή τους από το εκλογικό «ταμείο».
Η Κάμαλα πλήρωσε τις προσδοκίες που δημιούργησε ο Μπάιντεν και δεν επιβεβαιώθηκαν. Οι αγκαλιές με το Χόλιγουντ, οι δηλώσεις των χορτάτων επωνύμων δεν θα τους έδιναν καλύτερες τιμές στα σούπερ μάρκετ. Μάθημα για όλους, θα έλεγα…