ΟΛΑ αυτά είναι σχετικά. Πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια, το καλοκαίρι του 1993, ήταν μια από τις πρώτες χρονιές που οι υποψήφιοι κλήθηκαν να απαντήσουν σε πολύ δύσκολα θέματα Φυσικής. Αποτέλεσμα; Η συντριπτική πλειοψηφία είχε γράψει κάτω από τη βάση. Οποιος είχε πάρει πάνω από 10 μπορούσε εύκολα να μπει στο Πολυτεχνείο ή σε άλλες σχολές της, τότε, πρώτης δέσμης.

ΓΙΑΤΙ αυτό το παράδειγμα; Γιατί πολύ απλά ο βαθμός δυσκολίας της εξέτασης καθορίζει και το επίπεδο των βαθμολογιών. Τη μια χρονιά η συζήτηση πηγαίνει σε στιλ «έγραψε 19 και δεν μπήκε εκεί που ήθελε» και την άλλη «έγραψε 9 και μπήκε στο πανεπιστήμιο». Αυτή η «θεωρία της σχετικότητας» των βαθμολογιών ίσχυε και θα ισχύει πάντοτε στις Πανελλαδικές.

ΤΗΝ τελευταία τριετία έχουν γίνει αρκετά σωστά βήματα από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Μπήκε τέλος στους εισακτέους της «λευκής κόλλας» με τη θεσμοθέτηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Φέτος, μάλιστα, διορθώθηκαν κάποια εξόφθαλμα λάθη που είχαν γίνει σε λίγες σχολές.

ΣΤΗΝ ουσία, μειώθηκαν οι εισακτέοι και πλέον μπαίνουν περίπου οι 60.000 από τους 100.000 υποψηφίους. Και αυτό είναι ένα ακόμα σωστό βήμα. Και πάλι, βέβαια, το νούμερο είναι αρκετά υψηλό, αν το συγκρίνει κανείς με τη δεκαετία του ’90, όταν έμπαιναν οι 40.000 στους 120.000. Από την άλλη, πολύ σωστά άνοιξε η πόρτα των δημοσίων ΙΕΚ, που αναβαθμίστηκαν.

ΦΕΤΟΣ, όμως, διεξάγεται ένα ακόμα «πείραμα». Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει από τώρα την έκβασή του. Τα 461 τμήματα των ΑΕΙ έχουν ορίσει 5.611 διαφορετικούς συντελεστές στη βαθμολόγηση των μαθημάτων. Να το πούμε λίγο πιο μπακαλίστικα. Ενας μαθητής μπορεί να γράψει 15 σε ένα μάθημα, αλλά τα μόρια που θα συγκεντρώσει θα είναι διαφορετικά ανάλογα με τη σχολή που θα δηλώσει στο μηχανογραφικό.

ΣΤΗΝ πραγματικότητα, αυτό οδηγεί σε έως και 249 διαφορετικές βαθμολογίες για κάθε υποψήφιο των Πανελλαδικών και σε ένα προσωπικό spread έως και 1.045 μορίων.

ΜΑΚΑΡΙ να βγει σε καλό. Πάντως, για την ώρα, το νέο αυτό σύστημα μοιάζει τόσο πολύπλοκο, που μπορεί να οδηγήσει σε χαοτικές καταστάσεις την ώρα της συμπλήρωσης του μηχανογραφικού. Σωστή είναι η λογική των συντελεστών βαρύτητας, αλλά έπρεπε να υπάρχουν τόσες χιλιάδες διαφορετικές διαβαθμίσεις; Το φετινό «πείραμα» θα δείξει τι πρέπει να γίνει.

ΑΝ κριθεί επιτυχημένο, θα δημιουργήσει ένα νέο τοπίο στον τρόπο εισαγωγής στα ΑΕΙ. Αν προκύψει μπάχαλο, θα πρέπει να διορθωθεί από την επόμενη χρονιά.