Γιατί τώρα, στο μεν Προεδρικό Μέγαρο η Πρόεδρος, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, υπηρετεί, ως ανώτατος άρχων -δεν μου πάει να γράψω ούτε άρχοντας, πολλώ δε μάλλον αρχόντισσα- άριστα τον θεσμικό της ρόλο, στο δε Μέγαρο Μαξίμου ο οικοδεσπότης λέγεται Κυριάκος Μητσοτάκης και δεν μπαίνω σε επώδυνες συγκρίσεις.

Και μόνον οι δύο φωτογραφίες -από το Προεδρικό Μέγαρο και το Μέγαρο Μαξίμου- που έμειναν ανεξίτηλες στη μνήμη μου πληγώνουν. Η πρώτη, με τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας στριμωγμένο στην άκρη του καναπέ ως τεταρτοετής φοιτητής αποτυγχάνων σε εξέταση Διπλωματικής Ιστορίας. Και η δεύτερη, στο Μέγαρο Μαξίμου, με τον τότε πρωθυπουργό ως ατακτούντα του δεκαπενταμελούς, ενώπιον αυστηρού γυμνασιάρχου, με υψωμένο δάκτυλο. Κάπως μου ’ρχεται…

Ηρθε, τώρα, ο Ερντογάν, ακριβώς έξι χρόνια μετά από εκείνο το διπλωματικό φιάσκο -αφού έχω ξεχάσει και ποιος ήταν υπουργός Εξωτερικών!-, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι ο οικοδεσπότης του είναι εκ των ηγετών στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ότι στην τετραετία κατάφερε η Ελλάδα να κερδίσει την αξιοπιστία, το σεβασμό και το θαυμασμό των εταίρων της, ότι έχει συνάψει -και εντός του ΝΑΤΟ- σπουδαίες διμερείς αμυντικές συμφωνίες και ότι η οικονομία της είναι στα καλύτερά της. Δεν είναι με Μνημόνια, ούτε με απλωμένο χέρι, και εκείνους τους τζάμπα μάγκες στη διακυβέρνηση τους πάτησε πεντάκις το τρένο των εκλογών.

Από την άλλη, η Τουρκία έχει μόνον προβλήματα στις σχέσεις της με την Ευρώπη, με το ΝΑΤΟ -αλλά «πατώντας σε δύο βάρκες», μπορεί και να βρεθεί κανείς στο νερό- και ανυπέρβλητες οικονομικές δυσκολίες.

Επομένως, είτε καζαν καζάν το πεις είτε win-win… στην απλοελληνική, συμφέρει, όπως και «τα ήρεμα νερά» και «η προσοχή στις δηλώσεις» και η προσφυγή στους διεθνείς οργανισμούς, εφόσον δεν τα βρούμε από μόνοι μας.

Κι επειδή είμαι σίγουρη ότι θα «επισημάνουν» -αριστεροί και υπερπατριώτες- ότι ο Ερντογάν αναφέρθηκε στους «Τούρκους» της Θράκης, θα επισημάνω κι εγώ πως ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε στους Ελληνες μουσουλμάνους, κατά το θρήσκευμα, στη Θράκη, όπως άλλωστε ορίζεται στη Συνθήκη της Λωζάννης. Και να μην το ξεχάσω: Τελειώνοντας τη δευτερολογία του ο Μητσοτάκης, ο πρώτος που ξεκίνησε να τον χειροκροτεί ήταν ο πρόεδρος Ερντογάν…

Υστερόγραφο

«Ο σύγχρονος πατριωτισμός στηρίζεται στην πραγματική προώθηση των αληθινών συμφερόντων μακριά από ιδεοληψίες του παρελθόντος». Κων. Μητσοτάκης, Ομιλία στη Λέσχη Bab-i-Ali, στην Κωνσταντινούπολη, 19 Απριλίου 2013. Ηταν η τελευταία του ομιλία. Ηταν 95 ετών.