Χθες ήλθε ένας αρκετά διαφορετικός Τ. Ερντογάν, ο οποίος από το «Μητσοτάκης γιοκ» είχε μεταπηδήσει στο «φίλε Κυριάκο», αποφεύγοντας οποιαδήποτε πρόκληση και υπογράφοντας τη Διακήρυξη Φιλίας και Καλής Γειτονίας Ελλάδας – Τουρκιάς, η οποία -μεταξύ άλλων- ορίζει σαν πλαίσιο επίλυσης των διαφωνιών των δύο χωρών τον «Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και «των παγκοσμίως αναγνωρισμένων αρχών του Διεθνούς Δικαίου», που «είναι η διατήρηση της διεθνούς ειρήνης(…) και η επίλυση κάθε διαφοράς μεταξύ τους με ειρηνικά μέσα και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο». Παρόμοια συμφωνία είχε να υπογραφεί από το 1930 μεταξύ Ε. Βενιζέλου και Ινονού.

Σύμφωνα με πληροφορίες, διπλωματικοί κύκλοι αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία στην ειλικρινή και καθαρή διατύπωση των διαφωνιών στα προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν, παρά στις 15 σημαντικές συμφωνίες που υπεγράφησαν μαζί με τη Διακήρυξη των Αθηνών. Κι αυτό, γιατί «καθαρίζει» το πεδίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων με win-win λύσεις στα πιο εύκολα θέματα, ώστε στο μέλλον η συζήτηση για τα ακανθώδη να γίνει σε άλλο κλίμα. Με «ήρεμα νερά», ηρεμία στον αέρα και ηρεμία στα χερσαία εδάφη του Εβρου.

Τα σοβαρά προβλήματα-διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δεν λύθηκαν. Ούτε η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας ούτε η ΑΟΖ των ελληνικών νησιών. Αλλά σίγουρα διαμορφώνεται ένα καλύτερο κλίμα συζήτησής τους, χωρίς εντάσεις και προκλήσεις, ενώ στο βάθος αρχίζει να αχνοφαίνεται η Χάγη. Το πώς θα φτάσουμε εκεί -αν φτάσουμε- είναι πολύ πρόωρο να εκτιμηθεί. Ωστόσο, αλλιώς γίνεται μια συζήτηση με πολεμικές κραυγές του τύπου «θα έρθουμε μια νύχτα» κι αλλιώς με ήρεμες έως «αγαπησιάρικες» τοποθετήσεις, όπως «είμαστε αδέλφια, δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν μπορεί να λυθεί».

Ο Τούρκος πρόεδρος ασφαλώς δεν είναι ο λύκος που έγινε αρνάκι. Και δεν είναι τυχαίο ότι είναι ο πρώτος Τούρκος πρόεδρος που χειροκροτεί Ελληνα Πρωθυπουργό. Στα 6 χρόνια που μεσολάβησαν από την προηγούμενη ταραχώδη και προκλητική επίσκεψή του έχουν γίνει πολλά. Εχουν γίνει δύο πόλεμοι (Ουκρανία – Μ. Ανατολή), που έχουν φέρει την Τουρκία απέναντι στη Δύση και τις ΗΠΑ. Εχουν διαταραχθεί οι σχέσεις της Αγκυρας και με την Ε.Ε. και με το ΝΑΤΟ. Το 2017 ο Τ. Ερντογάν συναντήθηκε με τον ανίσχυρο πρωθυπουργό μιας χώρας, που ήταν οικονομικά εξαντλημένη από τα Μνημόνια και αμυντικά «σκουριασμένη» και όχι πολύ ισχυρή. Χθες συνάντησε τον γεμάτο αυτοπεποίθηση πρωθυπουργό μιας χώρας, που έχει ενισχυθεί σημαντικά και στον αμυντικό-αποτρεπτικό τομέα, αλλά και διπλωματικά. Οι συμφωνίες με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Αίγυπτο, αλλά και οι πολύ καλές σχέσεις με το Ισραήλ, ουσιαστικά παραπέμπουν σε μια «άλλη χώρα».

Ο,τι έγινε χθες, είναι και το αποτέλεσμα της διπλωματικής και εξοπλιστικής πολιτικής τα τελευταία 5 χρόνια. Δεν ήταν «στιγμιαίο» γεγονός. Ταυτοχρόνως η Τουρκία έχει ανάγκη την Ελλάδα για να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με τη Δύση και κυρίως με την Ε.Ε. Εχει ανάγκη μιας κίνησης, η οποία θα αμβλύνει -όσο είναι δυνατόν- τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η στάση της στον πόλεμο της Ουκρανίας και η αμέριστη στήριξη της Χαμάς στον πόλεμο με το Ισραήλ.

Στην πολιτική δεν γίνονται θαύματα. Ούτε κατάγονται αδιαμφισβήτητες νίκες, εκτός αν πρόκειται για πόλεμο. Πρέπει λοιπόν να πανηγυρίζουμε; Οχι! Πρέπει να χαιρόμαστε; Γιατί όχι;

Αλλωστε, όσο μικρή σε διάρκεια ήταν η επίσκεψη του Τ. Ερντογάν τόσο παραγωγική ήταν με τις 15 win-win συμφωνίες, οι οποίες ασφαλώς βελτιώνουν το κλίμα και τις σχέσεις των δύο χωρών. Η Ελλάδα εξοικονομεί πολιτικό και οικονομικό κεφάλαιο, ενώ απαλλάσσεται από μεγάλες δαπάνες που αφορούν π.χ. τις αναχαιτήσεις και προσδοκά και σε πρόσθετα οφέλη από την οικονομική συνεργασία με την Τουρκία και τον τουρισμό στα 10 ελληνικά νησιά, όπου οι Τούρκοι πολίτες θα μπορούν να πηγαίνουν πλέον χωρίς βίζα. Αντίστοιχα και η Τουρκία μπορεί να έχει οικονομικά και πολιτικά κέρδη, αλλά και τη δυνατότητα να μπορεί να συνδεθεί ξανά με την Ευρώπη.

Ηταν μια καλή και πολύ καλά προετοιμασμένη συνάντηση, που εγκυμονούσε πολλούς κινδύνους. Οι «κόκκινες γραμμές» δεν παραβιάστηκαν. Ούτε έγινε το «μεγάλο ξεπούλημα», για το οποίο κραύγαζαν οι Κασσάνδρες. Γι’ αυτό ο Τ. Ερντογάν τελικά ήρθε, αλλά δεν ήρθε νύχτα. Ηρθε μέρα.

ΑΙΧΜΗ

ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΚΑΙ ΣΠΑΣΜΩΔΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Η πολιτική φτώχεια φέρνει γκρίνια και η γκρίνια οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις. Το Σαββατοκύριακο, όπως μαθαίνω, έρχονται κι άλλες δημοσκοπήσεις, οι οποίες θα μετρούν και την υπαρκτή πια Νέα Αριστερά και όχι το φάντασμα, όπως έγινε την προηγούμενη Κυριακή. Τα μαντάτα για τον ΣΥΡΙΖΑ του Στ. Κασσελάκη δεν είναι καλά. Η Ν.Δ. παραμένει ψηλά με αμυχές, ο ΣΥΡΙΖΑ πέφτει κι άλλο, το ΠΑΣΟΚ «τσιμπάει», αλλά λίγο και το ΚΚΕ, όπως και η Ελληνική Λύση διατηρούν την ανοδική τους πορεία. Το νέο στοιχείο είναι πως η υπαρκτή πλέον Νέα Αριστερά, «κόβει φέτα» από τον ΣΥΡΙΖΑ, παίρνει κάτι από την αδιευκρίνιστη ψήφο, αλλά και από δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του παλιού ΣΥΡΙΖΑ, που μετανάστευσαν πρόσκαιρα σε άλλα κόμματα. Το αποτέλεσμα φαίνεται πως είναι ότι η Νέα Αριστερά μπαίνει στην ευρωβουλή και «σπρώχνει» ακόμα πιο κάτω τον «ΣΥΡΙΖΑ Κασσελάκη».

Και ποια είναι η «απάντηση» του νέου «φωτισμένου ηγέτη» και των στενών συμβούλων του; Να αρνούνται -με ντιρεκτίβα- να πηγαίνουν σε τηλεοπτικά πάνελ, στα οποία συμμετέχουν βουλευτές ή στελέχη της Νέας Αριστεράς. Τελικά, δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι το «εμπάργκο» δεν είναι πολιτική και δεν προσθέτει αλλά αφαιρεί. Το «εμπάργκο στον ΣΚΑΪ» του Α. Τσίπρα δεν έγινε μάθημα…

Διά χειρός Γεραπετρίτη

Η Διακήρυξη των Αθηνών για τις Σχέσεις Φιλίας και Καλής Γειτονίας Ελλάδας – Τουρκίας, όπως μαθαίνω από πολύ έγκυρες πηγές, είναι γραμμένη διά χειρός του υπ. Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη. Οι τροποποιήσεις που έγιναν ήταν λίγες και όχι σε κρίσιμα σημεία. Κι αυτή η Διακήρυξη, εξ αντικειμένου, είναι και η πιο σημαντική παρακαταθήκη της συνάντησης Κ. Μητσοτάκη – Τ. Ερντογάν.     Οι πιο σημαντικές από τις υπουργικές συναντήσεις, όπως πάλι μαθαίνω, ήταν οι συναντήσεις και οι συμφωνίες που υπέγραψαν με τους Τούρκους ομολόγους τους, οι Ν. Δένδιας, Κ. Χατζηδάκης, Κ. Σκρέκας και Χρ. Σταϊκούρας.

ΑΠΟΡΙΕΣ-1

Με βάση και τη Συμφωνία που υπεγράφη για τον Αθλητισμό, ο Μπακασέτας που παίζει στην Τραμπζονσπορ και είναι ο πιο δημοφιλής παίκτης στην Τουρκία, έγινε μεγάλο διπλωματικό ατού;

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

Τον Ν. Ανδρουλάκη τον έχουν ρωτήσει οι Ε. Τσακαλώτος και Δ. Τζανακόπουλος που ερίζουν ήδη μεταξύ τους για τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ;

ΑΠΟΡΙΕΣ-3

Ισχύει ότι στέλνεται το ανθρωποκτονιών στην Αράχοβα για τη βάναυση κακοποίηση και το θάνατο του σκύλου Ολιβερ;