Από μόνη της η συζήτηση αποδεικνύει ότι και οι μεν και οι δε αναγνωρίζουν ότι ο Μητσοτάκης είναι ικανός για πολύ μεγαλύτερα πράγματα, από το να κάθεται εδώ και να αντιμετωπίζει τη μιζέρια της κατακερματισμένης αντιπολίτευσης, που δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει και τη μωροφιλοδοξία των… Ναπολεόντων. Πιστεύω ότι θα είναι μοναδική τύχη για τη χώρα να βρεθεί ο Μητσοτάκης στην ηγεσία της Ε.Ε., αλλά καιρώ τω δέοντι.

Ωστόσο, απορώ αν προσέχουν όταν μιλάει. Ηταν σαφέστατη η απάντησή του -στον Νίκο Χατζηνικολάου- «θα δώσω τη μάχη των εκλογών επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας το 2027, την υγειά μας να ’χουμε». Δεν νομίζω ότι έδωσε δείγματα, ως τώρα, πως δεν κάνει όσα υπόσχεται στον δημόσιο λόγο του.

Είναι φανερό ότι στους σχεδιασμούς τους, επί χάρτου, βάζουν την παράμετρο ότι η Νέα Δημοκρατία δεν θα κερδίσει αυτοδυναμία στις εκλογές του 2027. Εως τότε ο χρόνος είναι μακρύς. Ο Μητσοτάκης έχει τουλάχιστον τριάντα μήνες μπροστά του να ανατρέψει… τις δημοσκοπήσεις. Γιατί δεν ψηφίσαμε για να βγουν τα συμπεράσματα μη αυτοδυναμίας! Περί μετρήσεων πρόκειται, που αποτυπώνουν τη βούληση των   ερωτώμενων, τη συγκεκριμένη στιγμή. Και η απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και στο δεύτερο κόμμα είναι περισσότερο από ασφαλής.

Είναι διασκεδαστική η αγωνία που εκφράζεται, σε έντυπα, δεξιότερου και αριστερότερου χώρου, περί διαδοχής. Λες και αν αποχωρήσει ο Μητσοτάκης, για την Ε.Ε., θα αφήσει το κόμμα του ξυλάρμενο. Υπάρχει μία ουσιώδης παράμετρος: Οσοι καμώνονται, ως έτοιμοι από καιρό, να παλέψουν στα μαρμαρένια αλώνια της διαδοχής, μάλλον τους διαφεύγει ότι ο Μητσοτάκης είναι 56 ετών, στην ακμή της δημιουργίας του, ενώ στους φερέλπιδες συγκαταλέγονται μεγαλύτεροί του. Καλά, για δυο τρεις νεότερους, δεν κάνω λόγο. Πρέπει να φάνε σαν σκοράκι -το «παιδάκι» του σκόρου, εννοώ- πολύ μαλλί, για να έχουν ελπίδα να δοκιμάσουν και… μετάξι!

-Αλλά πού πάτε, καημένοι Καραμήτροι;

Η γειτονιά μας φλέγεται. Προστίθεται και η Συρία, που τα παράλιά της βρέχονται από τη Μεσόγειο. Η Γαλλία βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Η Γερμανία καρκινοβατεί. Ο Τραμπ έρχεται, ως τεράστιο ερωτηματικό. Ο Πούτιν απειλεί με πυρηνικά. Η Ελλάδα έχει την πολυτέλεια να μείνει ξυλάρμενη, χωρίς πολιτική σταθερότητα; Η τρίτη θητεία Μητσοτάκη είναι η διασφάλιση για εκείνα που έκανε, αυτά που τώρα κάνει και όσα απομένουν για να κάνει, ώστε να μη πισωγυρίσει η χώρα στο σημείο που την παρέλαβε.

Οι έμπειροι καπετάνιοι λένε πως η ευστάθεια του καραβιού κρίνεται από την αρχική θέση της ισορροπίας του. «Την αρχική θέση ισορροπίας» αναγνωρίζουν οι πολίτες στον πρόσωπο του Μητσοτάκη. Ακόμη και τώρα, που στριμωγμένοι από την ακρίβεια, περιμένουν από τον ίδιο να την τιθασεύσει.