Είναι εκ προοιμίου τυλιγμένη από την αχλή εξωτικού μυστηρίου, κοσμοπολιτισμού και περιπετειώδους φινέτσας. Θα ήταν ευτυχές αν κάτι τέτοιο ίσχυε και στην περίπτωση της κ. Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, που από προχθές μονοπωλεί, σχεδόν, την ελληνική ειδησεογραφία.

Ακόμα ένας άνθρωπος του Προέδρου σε μία ευαίσθητη και δύσκολη θέση, στην Ελλάδα, στη Μεσόγειο, δίπλα όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και στην παγκόσμια πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής ή ακόμα και αυτή της Ρωσίας με την Ουκρανία. Ο Τραμπ δίνει τόση σημασία σε άλλες χώρες όση του επιτρέπουν η ιδεολογία και η πρακτική του ακραίου απομονωτισμού που υπηρετεί φανατικά.

Ενα δείγμα εισπράξαμε από τη δημόσια αντίδρασή του για τις εξελίξεις στη Συρία. Δήλωσε ότι η Συρία είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, ελεύθερη να αυτοκτονήσει. Ανεξάρτητα, πάντως, από τα αγενή και σεξιστικά σχόλια για τη νέα πρέσβη, η επιλογή της ανάγεται στη σχέση που έχει ο Τραμπ με τη Δημοκρατία. Απέδειξε ότι δεν εμπιστεύεται τη γνώση και την εμπειρία, αλλά την προσωπική ταύτιση και την πίστη στον ίδιο. Με τη διαφορά ότι δομικό στοιχείο της δημοκρατικής διακυβέρνησης είναι η εμπιστοσύνη ανεξάρτητα από τις προσωπικές σχέσεις.

Ιδού και η εξίσωση του παρανοϊκού αλαλούμ που έχει ο Τραμπ στο μυαλό του: Επιλέγει την Κίμπερλι λόγω της «πολιτικής της οξύνοιας», έγραψε. Η ίδια χαίρεται για την τοποθέτησή της στην Ελλάδα διότι «η Ελλάδα ανακάλυψε τη δημοκρατία πάνω στην οποία βασίστηκαν οι αρχές της σύγχρονης Αμερικής», όπως ανήρτησε. Και στα social της φιγουράρει το video που τη δείχνει να χοροπηδάει έξαλλα την ώρα που οι σαλεμένοι φασίστες μπούκαραν στο Καπιτώλιο το 2021. Το μπότοξ στη Δημοκρατία που επιδιώκει ο Τραμπ είναι το επικίνδυνο. Ολα τα άλλα μάς είναι αδιάφορα… Ακόμα και το γεγονός ότι το 2015 η ίδια είχε χαρακτηρίσει τους Ελληνες, σε σχόλιο από το Fox News, «χαραμοφάηδες» και ότι «δεν την ενδιέφερε αν φτιάχνουν καλό γιαούρτι…».