Η εκμετάλλευση της βουλευτικής ιδιότητας του οποιουδήποτε, προκειμένου να παίρνει επιπλέον δημόσιο χρήμα, είναι απολύτως καταδικαστέα και απαράδεκτη. Αυτό όμως ισχύει για όλους. Δεν πάει με τα πολιτικά φρονήματα, όπως έχει αποφασίσει ο «αρχιντετέκτιβ» της επιτροπής τεκμηρίωσης του ΣΥΡΙΖΑ Π. Πολάκης. Δεν μπορεί π.χ. να είναι πρόβλημα και να υπάρχει ασυμβίβαστο για την κ. Ευθυμίου και το ίδιο ακριβώς να μην είναι πρόβλημα για την κ. Ελευθεριάδου. Ακόμα και στην εποχή που το «ηθικό πλεονέκτημα» δεν είχε κουρελιαστεί, θα ήταν πρόβλημα η λογική των δυο μέτρων και των δυο σταθμών. Ούτε υπάρχει θέμα «πλαφόν», δηλαδή από πόσα χρήματα και πάνω είναι μεμπτή μια ασυμβίβαστη συμπεριφορά. Το ασυμβίβαστο είναι ασυμβίβαστο, ανεξαρτήτως ποσού και κομματικής ταυτότητας. Το ότι η κ. Ελευθεριάδου ενδεχομένως πήρε λιγότερα χρήματα από τον ΕΦΚΑ, σε σύγκριση με την κ. Ευθυμίου ή οποιονδήποτε άλλον/λη, δεν αλλάζει την ουσία της υπόθεσης. Σε ζητήματα ηθικής δεν χωρούν ούτε εκπτώσεις ούτε φαβοριτισμοί.

Ετσι εξηγείται και η εκκωφαντική σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του ίδιου του Α. Τσίπρα, για το αν θα διαγράψει τη Σ. Ελευθεριάδου, όπως με επιμονή ζητούσαν τη διαγραφή της Α. Ευθυμίου. Η διπροσωπία του ΣΥΡΙΖΑ είναι το λιγότερο και κάτι που το έχει εμπεδώσει η ελληνική κοινωνία. Εξ ου και το μαρτύριο της αναξιοπιστίας που ζει καθημερινά. Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πως, ενώ βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και έχει επιλέξει να πάει στις εκλογές με «σκάνδαλα» και «διαφθορά», έχει επικεφαλής σε αυτήν την στρατηγική το πιο ακατάλληλο πρόσωπο. Τον άνθρωπο που έχει ομολογήσει ότι κρατούσε «διπλά βιβλία» όσο ήταν δήμαρχος και τον άνθρωπο που ελέγχεται για σειρά υποθέσεων εξύβρισης, συκοφάντησης και διαχείρισης ενόσω ήλεγχε το ΚΕΕΛΠΝΟ.

Δεν θέλει μεγάλη φιλοσοφία, ούτε σκληρά δουλεμένη κοινωνική εμπειρία για να καταλάβει κάποιος ότι πρόσωπα σαν τον Π. Πολάκη δικαιώνουν απολύτως την αμίμητη ρήση του μακαρίτη Γ. Παπανδρέου. Ο οποίος, όταν προδικτατορικά σε μια ομιλία του στη Βουλή τον διέκοπτε συνεχώς, θορυβωδώς και υβριστικά ένας βουλευτής της τότε Δεξιάς, σταμάτησε θυμωμένος και ζήτησε να μάθει ποιος ήταν ο αγενής. Ο διακοψίας και υβριστής βουλευτής σηκώθηκε επάνω και παρουσιάστηκε. Και τότε ο «Γέρος της Δημοκρατίας» είπε την ιστορική ατάκα, «Α, εσείς, τότε δεν έχει καμία σημασία»…

Με σημαία της «κάθαρσης» τον Π. Πολάκη και την ηθική, τη συμπεριφορά και το πολιτικά βεβαρυμένο παρελθόν του, ο ΣΥΡΙΖΑ αναπόφευκτα θα πέφτει συνεχώς στους λάκκους που σκάβει ο «αψύς» για τους αντιπάλους του.

ΑΙΧΜΗ

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΕΑΤΡΙΝΙΣΜΟΣ

Δεν ξέρω αν πάμε για τις πιο αστείες ή τις πιο δραματικές εκλογές όλων των εποχών. Πάντως η χθεσινή «ηρωική» κίνηση του Α. Τσίπρα να καλέσει τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να πάει να τον συλλάβει πλ. Ελευθερίας 1 είναι κωμικοτραγική. Ο άπελπις Α. Τσίπρας από απηνής κατήγορος της «συγκάλυψης» μεταμφιέστηκε σε πρόθυμη Ιφιγένεια. Προσφέρθηκε να συλληφθεί ο ίδιος παραιτούμενος της βουλευτικής του ασυλίας, προκειμένου προφανώς -μετά τη γνωμοδότηση Ντογιάκου για τις αρμοδιότητες της ΑΔΑΕ-να μη συλληφθούν μέλη της Ανεξάρτητης Αρχής ή οποιοσδήποτε άλλος παραβιάσει τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο. Θα ήταν ίσως μόνο για γέλια το έργο «ο Αλέξης… Ρομπέν των δασών» και της Δικαιοσύνης και προστάτης των Ανεξάρτητων Αρχών. Αλλά είναι και τραγικό θεσμικός παράγων, όπως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θεωρητικά υποψήφιος πρωθυπουργός, να βάλλει τόσο απροκάλυπτα εναντίον της Δικαιοσύνης, όταν αυτό που αποφαίνεται δεν είναι του γούστου του και υποταγμένο στις απόψεις του. Κι αυτό συμβαίνει σε μια λεπτή περίοδο, όπως είναι κάθε προεκλογική περίοδος. Με το ηρωικό, αλλά και πένθιμο «ελάτε να με συλλάβετε», επειδή η γνωμοδότηση του ανώτατου εισαγγελέα της χώρας αποτελεί -κατά την κρίση του μηχανικού κ. Τσίπρα- «κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος», ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βάζει μια βόμβα στα θεμέλια της Δημοκρατίας: Αμφισβητεί ευθέως τη Δικαιοσύνη και ομολογεί ότι την τιμά και την εμπιστεύεται μόνο όταν οι αποφάσεις της συμφωνούν με τη γνώμη του. Και κυρίως, όταν εξυπηρετούν τις πολιτικές επιδιώξεις του. Είναι πασιφανές ότι ο Α. Τσίπρας πάει στις εκλογές με τον μόνο τρόπο που μπορεί: Με σκανδαλολογία, «χούντες» και «παρακράτος». Η χθεσινή θεατρινίστικη κίνηση του δείχνει ότι είναι φανατικός οπαδός του τραμπισμού. Και δυστυχώς επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους που υπάρχουν εδώ και καιρό στο πολιτικό παρασκήνιο, πως ετοιμάζεται να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα των εκλογών. Να κάνει όμτι έκανε και ο Τραμπ ανοίγοντας της πόρτες της κολάσεως και το δρόμο για την κατάληψη του Καπιτωλίου.

Τι ακριβώς κάνει η ΑΔΑΕ; -1

Μόλις λίγα λεπτά μετά την «ηρωική» δήλωση του Α. Τσίπρα, με αφορμή τη γνωμοδότηση του Ι. Ντογιάκου, «χτύπησε» σαν έτοιμος από καιρό και ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ κ. Ράμμος. Στο ίδιο μήκος κύματος με τον Α. Τσίπρα και με πανομοιότυπο πολιτικό μήνυμα. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ο Χ. Ράμμος λέει ουσιαστικά ότι η ΑΔΑΕ, η οποία «έχει ήδη επιληφθεί αρμοδίως συναφών υποθέσεων και διενεργεί ήδη σχετικούς ελέγχους», ότι η Αρχή της οποίας προΐσταται δεν δεσμεύεται από τη γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Α.Π. Λέει χαρακτηριστικά ότι «η επίμαχη γνωμοδότηση (…) πέρα από το ότι δεν παράγει καμία απολύτως δέσμευση (…) παραβιάζει εξόφθαλμα την ευθέως εκ του Συντάγματος εκπορευόμενη ανεξαρτησία της ΑΔΑΕ»…

Τι ακριβώς κάνει η ΑΔΑΕ; -2

…Η «πολιτική σύμπτωση» Α. Τσίπρα-Χ. Ράμμου αποκτά πρόσθετο ενδιαφέρον, καθώς, όπως μαθαίνω, η ΑΔΑΕ έχει κάνει ελέγχους σχεδόν σε όλους τους παρόχους κινητής τηλεφωνίας. Η άμεση τοποθέτηση του κ. Ράμμου δείχνει ότι τουλάχιστον ο ίδιος και ίσως κάποια άλλα μέλη της Αρχής είναι έτοιμοι να δώσουν στους ενδιαφερόμενους τα στοιχεία που αποκόμισαν από τους ελέγχους. Κόντρα στη γνωμοδότηση της Δικαιοσύνης. Ηδη στους κόλπους της ΑΔΑΕ υπάρχει μεγάλη ένταση και έχουν παρθεί κρίσιμες αποφάσεις με οριακές πλειοψηφίες. Σύμφωνα μάλιστα με πηγές από την ΑΔΑΕ, η συμπεριφορά του κ. Ράμμου το τελευταίο διάστημα «μοιάζει περισσότερο με πολιτική συμπεριφορά, παρά με τη συμπεριφορά προέδρου Ανεξάρτητης Αρχής»…

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

«Παραμύθια με τη ρίγανη» φαίνεται πως είναι τα ευφάνταστα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία υπήρξε «έντονο παρασκήνιο» μεταξύ της οικογένειας του Γλύξμπουργκ και του Μ. Μαξίμου για τον τρόπο που θα γίνει η κηδεία του Κωνσταντίνου. Οπως μαθαίνω, το Μ. Μαξίμου δεν μπήκε καν σε συζήτηση για κηδεία με «τιμές αρχηγού κράτους». Γιατί ουδέποτε διανοήθηκε την απόδοση τιμών αρχηγού κράτους σε κάποιον που δεν είναι αρχηγός του κράτους. Αντιθέτως συζητήθηκε πού θα γίνει η ταφή. Κι όπως φαίνεται, αν καταλήξει ο Κωνσταντίνος, θα ταφεί στο Τατόι, όπου βρίσκεται και ο τάφος της μητέρας του Φρειδερίκης…