ΟΙ ΤΙΜΕΣ, όμως, έχουν εκτοξευθεί. Σε κάποιες περιοχές έχουν διπλασιαστεί. Βλέπει κανείς αγγελίες με 3.000 και 4.000 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο σε περιοχές που θεωρούνταν μέχρι πρότινος φθηνές και 6.000 με 8.000 σε περιοχές-φιλέτα. Στην ουσία για ένα οικογενειακό σπίτι 100 τετραγωνικών μέτρων η τιμή εύκολα ξεπερνάει τις 400.000 ή 500.000 ευρώ. Υπάρχει υπερβολή – ευρώ είναι, όχι στραγάλια.
ΣΥΜΦΩΝΑ με το ρεπορτάζ του «Ελεύθερου Τύπου», οι τιμές των αγγελιών απέχουν πολύ από τις πραγματικές τιμές στις οποίες, τελικά, πωλούνται τα σπίτια. Πάντα υπήρχε διαφορά, πάντα γινόταν διαπραγμάτευση, αλλά τώρα τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Πέρα από λίγες περιπτώσεις, που αφορούν σε αγοραπωλησίες ξένων επενδυτών, τα συμβόλαια υπογράφονται σε αξίες 30% και 40% κάτω από την αρχική τιμή που ζητάει ο πωλητής.
ΑΥΤΟ προκαλεί στρέβλωση στην αγορά ακινήτων. Γιατί η εικόνα που δημιουργείται είναι πλασματική. Η ψυχολογία της αγοράς σε κάθε προϊόν ή υπηρεσία παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο. Αυτή την εποχή βιώνουμε μια κατάσταση, στην οποία ο καθένας θεωρεί πως μπορεί να πουλάει οτιδήποτε σε όποια τιμή… γουστάρει. Από το σούπερ μάρκετ και την τουριστική διαμονή μέχρι την ταβέρνα και τα σπίτια.
ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ακινήτων δαιμονοποιήθηκε η Golden Visa, αλλά τα επίσημα στοιχεία δείχνουν πως όλα αυτά τα χρόνια οι μεταβιβάσεις δεν έχουν ξεπεράσει τις 20.000. Με εξαίρεση κάποιες περιοχές που θεωρούνται φιλέτα, είτε λόγω Airbnb είτε λόγω ανάπλασης, όπως τα νότια προάστια με το Ελληνικό, παρατηρούνται υπέρμετρες αυξήσεις σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
ΟΙ ΤΙΜΕΣ αυτές είναι εξωπραγματικές για τα ελληνικά δεδομένα. Ούτε οι νέοι ούτε η μέση ελληνική οικογένεια μπορούν να δώσουν 400.000 – 500.000 ευρώ για να αγοράσουν ένα διαμέρισμα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 95% των τραπεζικών καταθέσεων είναι κάτω των 5.000 ευρώ, ενώ τα πιστωτικά ιδρύματα δεν μπορούν να δώσουν τόσο υψηλά δάνεια, γιατί έτσι κι αλλιώς κανείς δεν θα μπορούσε να τα αποπληρώσει. Εδώ οι επαγγελματίες δηλώνουν μέσο εισόδημα κάτω από τον κατώτατο μισθό και ο μέσος μικτός μισθός στον ιδιωτικό τομέα κυμαίνεται γύρω στα 1.250 ευρώ. Οσο μαύρο χρήμα κι αν κυκλοφορεί, οι αξίες των ακινήτων δεν συνάδουν με την οικονομική κατάσταση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ να υπάρξει εξορθολογισμός; Την απάντηση θα πρέπει να τη δώσει η κυβέρνηση. Το υπουργείο Οικονομικών έχει τα στοιχεία των μεταβιβάσεων. Μήπως θα έπρεπε κάθε τρεις ή μήνες να δημοσιοποιεί τους μέσους όρους από τις τιμές των συμβολαίων αγοραπωλησίας για κάθε περιοχή; Ωστε να υπάρχει μια ξεκάθαρη εικόνα για το πού βρίσκονται οι πραγματικές αξίες. Το κράτος οφείλει να καταπολεμήσει τις στρεβλώσεις που υπάρχουν, ειδικά στην αγορά ακινήτων, που αποτελεί ευαίσθητο τομέα της οικονομίας.