Λεπτομέρεια, στο μπλουζάκι που φορά το παιδί είναι κεντημένη μία μικρή τουρκική σημαία. Δεν υπήρξε ποτέ μια τέτοια εικόνα, σχεδιάστηκε εξαρχής στο κομπιούτερ. Ομως μια στιγμή. Μήπως τελικά υπήρξε; Μήπως μία photoshop φωτογραφία μπορεί να λέει την αλήθεια;

Ο φονικός σεισμός στην Τουρκία έδωσε χιλιάδες «κλικ» θανάτου, πόνου, οδύνης, σπαραγμού, απελπισίας. Αλλά και αμέτρητα «κλικ» συμπόνιας, αλληλεγγύης, ηρωισμού, αυταπάρνησης. Διασώστες από τις τέσσερις πλευρές του πλανήτη έφτασαν στο ρημαγμένο Γκαζιαντέπ προσπαθώντας να νικήσουν το χρόνο και το κρύο. Οι Ελληνες βρέθηκαν αμέσως στο πλευρό των γειτόνων, όπως έχουν πράξει και στο παρελθόν. Οι πυροσβέστες της 1ης και της 2ης ΕΜΑΚ, μαζί με διασώστες του ΕΚΑΒ και με τη συνδρομή επιστημόνων όπως του Ευθύμη Λέκκα και του Παναγιώτη Καρύδη, που πάντα σπεύδουν στην πρώτη γραμμή, έγιναν η εθνική μας dream team.

Η ιστορία του Κώστα Νίκα, που μαζί με τον Δημήτρη Ρούπα κατάφεραν να βγάλουν ζωντανό ένα μικρό κορίτσι, ίσως ενέπνευσε τον δημιουργό της φωτογραφίας, που έγινε viral. Μπορεί πάλι αφορμή να ήταν η αγκαλιά δακρυσμένων Ελλήνων και Τούρκων διασωστών ή μπορεί να ήταν τα χιλιάδες «Teşekkürler Yunanistan» που έγραψαν οι γείτονες στο τουίτερ. Μπορεί να ήταν το «ευχαριστώ» που είπε στα ελληνικά η 20χρονη Αϊρίν. Πίσω από τη δημιουργία του φωτογραφικου πίνακα-φόρου τιμής στους πυροσβέστες μάλλον ήταν όλες οι ιστορίες που προηγήθηκαν.

Οπως εκείνη που γράφηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1986, όταν ένας ισχυρός σεισμός μεγέθους 6,2 ρίχτερ χτύπησε την Καλαμάτα. Από τη μεγάλη επιχείρηση διάσωσης που ακολούθησε, οι πυροσβέστες ανέσυραν ζωντανά τρία μέλη μιας οικογένειας και ένα μόλις 10 ημερών βρέφος. Οπως η ιστορία που γράφτηκε στις 15 Ιουνίου του 1995, όταν σεισμός 6,1 ρίχτερ έπληξε το Αίγιο. Μετά από 21 ώρες, οι πυροσβέστες κατάφεραν να φτάσουν και να σώσουν τον μικρό Ανδρέα. Την τελική είσοδο στα ερείπια έκανε ο πυροσβέστης Παναγιώτης Νίκας, που, αν ζούσε σήμερα, θα καμάρωνε τον γιο του διασώστη στην Τουρκία.

Ο σεισμός της Καλαμάτας ήταν το γεγονός που οδήγησε το ελληνικό κράτος στη δημιουργία ενός επίλεκτου Σώματος. Το 1987 ιδρύεται η 1η Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών με έδρα την Ελευσίνα και ακολουθούν η 2η ΕΜΑΚ με έδρα τη Θεσσαλονίκη το 1994 και οι 3η (Ηράκλειο), 4η (Κομοτηνή), 5η (Ιωάννινα), 6η (Πάτρα), 7η (Λαμία) και 8η (Λάρισα) ΕΜΑΚ το 2000.

Στις δεκαετίες που πέρασαν, το Πυροσβεστικό Σώμα έκανε μεγάλη τεχνολογική πρόοδο. Από τις ιππήλατες χειραντλίες πυρόσβεσης που ξεκουράζονται τώρα στο μουσείο, φθάσαμε στα γεώφωνα ακριβείας και στις μικροσκοπικές κάμερες, που φθάνουν βαθιά στα γκρεμισμένα κτίρια ανιχνεύοντας φωνές και κίνηση. Κάτι, όμως έμεινε, ίδιο: η καρδιά του διασώστη.

*Δημιουργός της εικόνας είναι ο υποστράτηγος ε.α. του Π.Σ. Παναγιώτης Κοτρίδης, που θέλησε με αυτό τον τρόπο να τιμήσει τους συναδέλφους του. Το πέτυχε.