Πάντως, όχι ο Τσακαλώτος, που πλέον μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ή ότι ο Τσίπρας τον αγνοεί ή ότι ο Τσακαλώτος τον αφήνει να εκτεθεί. Μάλλον το πρώτο είναι το πιθανότερο. Και εντέλει ψεύδεται κατά το συνήθειό του, καθώς του έχει γίνει δεύτερη φύση, ή ακολουθεί ψυχολογική διαδικασία που επεξεργάζεται τα ψέματά του και τα θεωρεί πραγματικότητα;

Μίλησε στη Βουλή, κατά την κοινοβουλευτική διαδικασία της ψήφισης του Προϋπολογισμού για το 2023, με τον τρόπο που του έχει γίνει μανιέρα: λίγο ειρωνικά, λίγο κουτσαβάκικα, λίγο απ’ όλα, σα να κάνει stand up comedy, όπου ως κωμικός απευθύνεται στο ζωντανό κοινό και όρθιος κάνει παράλληλους και ανεξάρτητους μονολόγους, που μπορεί να μην είναι από τον ίδιο γραμμένοι, αλλά του πάνε γάντι. Βέβαια, ο stand up comedian έχει έναν έξυπνο τρόπο για να μην προσβάλει τον θεατή, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον Τσίπρα, που ξέρει ότι στις επικείμενες εκλογές ίσως παίξει το τελευταίο του χαρτί.

Θέλει, πέρα από θράσος, πέρα από καντάρια άγνοιας, πολύ κουράγιο -να του το αναγνωρίσω- για να στέκεται ενώπιον των διακοσίων ενενήντα εννέα βουλευτών και να καμώνεται ότι αυτός, το 2015, έδωσε μάχη. Και τι να του θυμηθείς; Oτι ως τον Ιούνιο 2015 λείανε την κατηφόρα, παρέα με τον ΓιάΝη, στην οποία κατρακυλούσαν την Ελλάδα σα μπάλα, για να δούνε πού θα κάτσει; Oτι ως τον Ιούνιο του 2015 πίστευαν και οι δύο ότι οι Βρυξέλλες θα υποκλίνονταν σε μια κακοφορμισμένη και παρηκμασμένη Aριστερά την οποία εκπροσωπούσαν και η οποία όχι μόνον δεν ενδιέφερε κανέναν, όχι μόνον δεν τη φοβούνταν, αλλά και ήθελαν να τη βγάλουν εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης, ώστε να δώσουν ένα μάθημα στους ανίδεους της ευρωπαϊκής πολιτικής και στους αναιδέστατους απέναντι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς;

Ηταν απάντηση το τυχοδιωκτικό δημοψήφισμα, το οποίο είχαν αποτρέψει να κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου; Ηταν σεβασμός προς τους πολίτες που τους εμπιστεύθηκαν τα capital controls και οι κλειστές τράπεζες που έβαλαν φρένο στη μόλις ανακάμπτουσα οικονομία που παρέλαβαν από την κυβέρνηση Α. Σαμαρά και Β. Βενιζέλου; Ηταν εξωτερική πολιτική να παρακαλούν τον Πούτιν να τους τυπώσει δραχμές κι εκείνος να τους «δίνει στεγνά» στον Ολάντ και ο Ολάντ στη Μέρκελ;

Και έχοντας ο Τσίπρας αυτά τα ασήκωτα και ασυγχώρητα λάθη στην καμπούρα του, τολμά και με τα χέρια στις τσέπες να απευθύνεται προς τον πρωθυπουργό, λες και είναι σε καφενέ και χάνει στην πρέφα…

Ζητάει εκλογές; Δεν χρειάζεται. Οι εκλογές είναι ante portas. Ενα είναι το πρόβλημά του: το βράδυ των εκλογών θα πρέπει να έχει ετοιμάσει την έξοδο διαφυγής του…