ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ μειώσεις της φορολογίας έδωσαν ώθηση στη μεσαία τάξη, ύστερα από τη φοροεπιδρομή της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ και έβαλαν τις βάσεις για την αναβάθμιση της Ελλάδας από τους επενδυτικούς οίκους ενώ η ψηφιοποίηση του κράτους περιόρισε δραστικά την ταλαιπωρία των πολιτών που έτρεχαν από υπηρεσία σε υπηρεσία για να συγκεντρώσουν το «χαρτομάνι» της γραφειοκρατίας.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ τετραετία Μητσοτάκη δεν είχε ξεκινήσει με τους ρυθμούς της πρώτης, το ολικό rotation των υπουργών απαιτούσε χρόνο ενώ η χώρα βρέθηκε εν μέσω αλλεπάλληλων κρίσεων από τις πυρκαγιές και αργότερα τις πλημμύρες στη Θεσσαλία.
ΩΣΤΟΣΟ ο πρωθυπουργός δεν εγκατέλειψε τη βασική αρχή της διακυβέρνησής του, παρέμεινε στη γραμμή των μεταρρυθμίσεων και τις τελευταίες εβδομάδες οι μηχανές έχουν μπει στο φουλ.
ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ για τη φορολόγηση των μικρομεσαίων και τα υπόλοιπα μέτρα για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα για την επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης και η αυστηροποίηση των ποινών, όπως και η καθιέρωση της επιστολικής ψήφου για τις ευρωεκλογές και στη συνέχεια τις εθνικές είναι μεταρρυθμίσεις που επιχειρούν να λύσουν ζητήματα δεκαετιών.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
ΕΑΝ ΣΕ ΑΥΤΑ προσθέσουμε τον νέο τρόπο επιλογής διοικητών στον δημόσιο τομέα με διαδικασίες ΑΣΕΠ και γραπτό διαγωνισμό των υποψηφίων και το επερχόμενο νομοσχέδιο για την ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ μέσω διακρατικών συμφωνιών είναι σαφές ότι το σχέδιο του κ. Μητσοτάκη είναι να επισπευσθούν όλες οι μεταρρυθμίσεις ώστε να υπάρχει αρκετός χρόνος μέχρι το τέλος της τετραετίας για να φανούν στην πράξη τα αποτελέσματά τους.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ βυθίζεται στην κρίση και στην πολιτική ανεπάρκεια της ηγετικής του ομάδας ενώ το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη επιμένει σε έναν στείρο αντιπολιτευτικό λόγο χάνοντας σημαντικές ευκαιρίες στο πολιτικό πεδίο.
ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ επανεξέλεξαν την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας γιατί τη θεωρούν ως την πιο αξιόπιστη μεταρρυθμιστική δύναμη ενώ οι τελευταίες πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ πολλά να γίνουν στην παιδεία, την ασφάλεια, την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας στην αγορά και τη βελτίωση του συστήματος συγκοινωνιών, όμως ο κ. Μητσοτάκης δείχνει ότι δεν υπολογίζει παραμέτρους όπως είναι το πολιτικό κόστος και οι αντιδράσεις συντεχνιακού τύπου απέναντι σε αλλαγές.
ΚΑΘΕ ΝΕΑ μεταρρύθμιση φέρνει σε θέση αδυναμίας την αντιπολίτευση αλλά κυρίως σηματοδοτεί την πορεία της Ελλάδας προς τη σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρώπη, ύστερα από τα δύσκολα χρόνια της μνημονιακής περιπέτειας.