Η ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ είναι ξεκάθαρη και την περιέγραψε ο στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ως αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της πατρίδας μας, με τον πλέον γλαφυρό, αλλά και κατηγορηματικό τρόπο, παρέχοντας μια διαβεβαίωση που δεν αφήνει περιθώρια σε κανέναν να σκεφθεί οτιδήποτε διαφορετικό και, πολύ περισσότερο, να διανοηθεί να την αμφισβητήσει.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, η θυσία των 121.692 Ελλήνων που έπεσαν πολεμώντας στα πεδία των μαχών, για την προστασία και το μεγαλείο της πατρίδας, καθώς και χιλιάδων άλλων ηρώων που δεν έχουν ταυτοποιηθεί, αποτελεί έναν φάρο χρέους και ευθύνης, για όλους εμάς που μπορούμε σήμερα να απολαμβάνουμε τα αγαθά μιας ελεύθερης και δημοκρατικής χώρας.

 ΗΤΑΝ ΜΙΑ μοναδική και ξεχωριστή ημέρα, ιστορική και εμβληματική, όπως είπε χαρακτηριστικά κατά την ομιλία του στην τελετή ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ο οποίος, σημειωτέον, ευχαρίστησε τη δωρήτρια Αθηνά Τσούνη για την ευγενική της χειρονομία και την αποδοχή της πρότασης του Κ. Φλώρου, ώστε το σημαντικό χρηματικό ποσό που είχε διαθέσει ο εκλιπών πατέρας της, υποστράτηγος επί τιμή Ιάκωβος Τσούνης, για την εκ βάθρων ανακαίνιση του γραφείου του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, να διατεθεί για την ανέγερση του Μνημείου Αθανάτων του Εθνους. 

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ αποτελεί παρακαταθήκη μνήμης και ταυτόχρονα σύμβολο τιμής και χρέους και η φλόγα που καίει πλέον στον βωμό του μνημείου συνδέει την ιστορία μας με την ταυτότητα και την καταγωγή μας. Ομως, το γεγονός της θυσίας υπέρ της πατρίδας παραμένει και σήμερα επίκαιρο και αυτό ας το έχουν καλά υπόψη τους όσοι μπορεί να αμφισβητούν τα εθνικά μας δίκαια.

Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ αναμένεται στην Αθήνα στις 7 Δεκεμβρίου, για τη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο χωρών και ουδείς μπορεί να πει τι μπορούμε να προσδοκούμε από αυτήν την επίσκεψη αναφορικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και πώς μπορεί να επιτευχθεί μια λύση «καζάν-καζάν», δηλαδή το να κερδίζουν όλοι, όπως πρότεινε ο Τούρκος πρόεδρος. Πώς δηλαδή θα εγκαταλείψει η Αγκυρα τις γνωστές προκλήσεις και τις παράνομες διεκδικήσεις της και θα καθίσει στο τραπέζι για να συζητήσει τα μοναδικά θέματα που αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και τα οποία είναι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα.

ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση η Ελλάδα, με όπλο της το Διεθνές Δίκαιο, απαντά με αποφασιστικότητα και σθένος στις κατά καιρούς προκλήσεις και απειλές, απ’ όπου κι αν προέρχονται. Και, όπως εύστοχα παρατήρησε ο στρατηγός Κ. Φλώρος, το κάνει με θαυμαστή συνέπεια.