Αν ο Σαλβαδόρ Ράμος είχε κληθεί να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία αμέσως μόλις έκλεισε τα 18 του χρόνια, όπως κάνουν υποχρεωτικά οι Ελβετοί συνομήλικοί του, ίσως το μακελειό του Τέξας -όπως και άλλα παρόμοια στις ΗΠΑ- να μην είχε συμβεί ποτέ.

Γενικά, είναι άτοπο να συγκρίνεις διαφορετικά πράγματα, όπως την Ελβετία με τις ΗΠΑ. Η χώρα των Αλπεων διαθέτει ένα από τα καλύτερα συστήματα Υγείας και κοινωνικής πρόνοιας στον κόσμο και οι κάτοικοί της βρίσκονται σταθερά στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας λίστας ευτυχίας. Αντιθέτως, στις ΗΠΑ κυριαρχούν το άγχος, η επιθετικότητα και η ανασφάλεια, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό κοκτέιλ για τους εκατομμύρια παρίες του συστήματος. Ενας από αυτούς ήταν ο Λατίνος δολοφόνος του Γιουβάλντε.

Συχνά-πυκνά, η NRA (Εθνική Ενωση Οπλων ή Οπλοκατοχής ή Τυφεκίων, όπως θέλετε πείτε την) επικαλείται το υψηλό ποσοστό οπλοκατοχής στον ελβετικό πληθυσμό, για να δικαιολογήσει την εμμονή της με την ανεξέλεγκτη οπλοκατοχή στις ΗΠΑ. Πράγματι, οι έρευνες δείχνουν ότι η Ελβετία έχει την τρίτη αναλογία κατόχων πυροβόλων όπλων στον κόσμο ανά 100 κατοίκους (46) έναντι 89 της Αμερικής και 55 της Υεμένης. Ομως, στη χώρα των Αλπεων περνάνε χρόνια χωρίς να γίνει ούτε μία ανθρωποκτονία, ενώ η τελευταία μαζική δολοφονία έγινε το 2001 στην τοπική Βουλή του Τσουγκ.

Από την ηλικία των 18 έως των 34 χρόνων οι Ελβετοί καλούνται για ασκήσεις στο στρατό και δικαιούνται μετά να πάρουν τα όπλα τους στο σπίτι. Οποιος, όμως, έχει προβλήματα ή βίαιη συμπεριφορά απαγορεύεται να αγοράσει όπλο (γίνονται αυστηροί έλεγχοι από τις Αρχές) κι όποιος προμηθεύεται για «αυτοάμυνα» καλείται να δώσει εξετάσεις σκοποβολής.

Η ειδοποιός διαφορά από τις ΗΠΑ, όπου κυριαρχούν ο ατομικισμός και η αυτοδικία, είναι ότι οι Ελβετοί θεωρούν την οπλοκατοχή «πατριωτικό καθήκον», για την υπεράσπιση της «ένοπλης ουδετερότητας» της χώρας τους, κι όχι μέσο για να βγάλουν τα απωθημένα τους. Μην περιμένετε, βέβαια, αυτό να ακουστεί στο συνέδριο της NRA.