Ειδικά η Ελλάδα πληρώνει ακριβά την εισαγόμενη ενέργεια, ενώ δεν έχει αξιοποιήσει τον εγχώριο παραγωγικό της πλούτο, και ιδίως τα στοιχεία του ήλιου και του αέρα, για να περιορίσει τις πανάκριβες, και πλέον δυσεύρετες, εισαγωγές.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή του εθνικού κλιματικού νόμου, με ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε την απάντηση του υπουργού Ενέργειας, Κώστα Σκρέκα, στην ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος υποστήριξε ότι η Ελλάδα έχει μείνει πίσω στον τομέα της ενέργειας και κακώς προχώρησε στην ταχεία απολιγνιτοποίηση. Παρεμπιπτόντως, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν «παρών» στο άρθρο για την επιστροφή έως 600 ευρώ στους καταναλωτές με τους επόμενους λογαριασμούς, όταν ο κ. Τσίπρας πρόσφατα δήλωνε ότι το κόμμα του θα ψήφιζε κάθε μέτρο που θα βοηθούσε τα νοικοκυριά έστω και με ένα ευρώ. Ο ίδιος, μάλιστα, συνέχισε την απόπειρα παραπλάνησης των πολιτών, υποστηρίζοντας ότι ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε σε όλους από 600 ευρώ, όταν η δέσμευση είναι σαφής: Οι καταναλωτές θα λάβουν τη διαφορά στους λογαριασμούς από την αυξημένη ρήτρα προσαρμογής και αφού αφαιρεθούν οι ήδη εφαρμοσθείσες επιδοτήσεις και με ποσά από 30 έως 600 ευρώ.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Ωστόσο, ενδιαφέρον έχει ότι, σύμφωνα με έναν πίνακα που παρουσίασε ο κ. Σκρέκας, η παραγωγή ενέργειας από φθηνές Ανανεώσιμες Πηγές, όπως φωτοβολταϊκές και αιολικές μονάδες, μειώθηκε κατά 80% κατά την περίοδο ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ του 2011-2014 και 2019-2022 υπάρχει ένα «κενό» στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, καθώς η κυβέρνηση Τσίπρα δεν υποστήριξε στην πράξη τη δημιουργία νέων μονάδων για παραγωγή φθηνής και, κυρίως, καθαρής ενέργειας.
Τώρα η Ελλάδα ορθώς προχωρά στην εφαρμογή ενός σχεδίου εξοικονόμησης ενέργειας με κόφτη στους θερμοστάτες των κλιματιστικών στις δημόσιες υπηρεσίες και ενθαρρύνοντας την τηλεργασία – είναι το ελάχιστο που πρέπει να γίνει. Η οικονομία μας πληρώνει ακριβά το εισαγόμενο ρεύμα και δεν έχει περιθώρια για πρόσθετη αιμορραγία εσόδων. Ναι στην εξοικονόμηση και παράλληλα ναι στη γρήγορη αξιοποίηση του εγχώριου ενεργειακού πλούτου. Να τεθούν στην άκρη τοπικιστικά συμφέροντα, που θέλουν μονάδες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας αλλά όχι στη γειτονιά τους, και να κοιτάξουμε το γενικό καλό, που είναι η Ελλάδα να μειώσει την εξάρτησή της από εισαγωγές. Το ίδιο ισχύει και για τις εξορύξεις φυσικού αερίου, που κακώς καθυστέρησαν τα προηγούμενα χρόνια και πρέπει να μπουν σε φάση ερευνών.
Οσο για τις αντιδράσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που χλευάζουν τη βούληση της κυβέρνησης να βάλει όριο στο θερμοστάτη των κλιματιστικών, ας θυμηθούν τα δικά τους καμώματα. Οταν η Ελλάδα κατάφερε να περάσει το καλοκαίρι του 2015 με κλειστές τράπεζες, μπορεί να αντέξει το φετινό με ένα βαθμό θερμοκρασίας υψηλότερο στα κλιματιστικά.